Αναγνώστες

Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου 2020

Τα δυο τμήματα στα οπαία αρχικά χωρίστηκε το ΟΝ, σταδιακά οδήγησαν στην δημιουργία Ζωής και εξ αιτίας αυτής, την δημιουργίαν ολόκληρου του κόσμου, που στηρίζει την Ζωή και αποτελεί το υπόβαθρο αυτής.



Στην αρχή της γέννεσης του κόσμου το ΟΝ μοιράστηκε σε δυο, όπως είδαμε ήδη στην προηγούμενη ανάρτηση. 

Ύστερα άρχισε σιγά- σιγά η γέννηση του κόσμου, με τον κατάλληλο πολλαπλασιασμό το κάθε ενός από τα δυο τμήματα,σύμφωνα με τους νόμους της οντολογίας. 
Μόλις το Ον χωρίστηκε στα δυο μεταξύ των δυο κομματιών αναπτύχθηκε το συναίσθημα της νοσταλγίας για επανένωση και επαναφορά της Ενότητας, που είχαν μέσα στο ΟΝ. 
Αυτό το συναίσθημα συνήθως ικανοποιείται πολύ αργότερα, όταν η Ζωή εμφανίσθηκε με συγκεκριμένες μορφές ζώων και τελικώς με την ανθρώπινη μορφή.
Στον άνθρωπο εκδηλώνεται ως  το γνωστό συναίσθημα της νοσταλγίας για επανένωση μετά τον χωρισμό.

Στην ανθρώπινη μορφή το συναίσθημα έλξεως μεταξύ των δυο αντιθέτων φύλων λαμβάνει την μορφήν του περίφημου και χιλιοτραγουδισμένου (Έρωτα)
Αυτό απομένει και το μόνο κίνητρο, για οποιαδήποτε δράση, σε όλη μας την Ζωή.

Αυτό το κίνητρο ένας φίλος το περιέγραφε ως εξής:
Ο άνθρωπος έλεγε μοιάζει με ένα σκύλο, ο οποίος μπαίνει σε κίνηση κάτω από δυο δυνάμεις.
Η μία δρα από το εμπρός του σκύλου και μοιάζει με τροφή ελκυστική για αυτόν. 
Η δε άλλη δρα ως απειλή με μαστίγιο  στο πίσω μέρος του σκύλου.
Η μεν πρώτη είναι η (Ερωτική Επιθυμία)  δε δεύτερη ο φόβος του θανάτου. 

Στο σημείο αυτό είμαι υποχρεωμένος να διαφωνήσω μ' αυτόν τον φίλο και το ξέρει ήδη.
Η  διαφωνία μου έγκειται στο εξής:  
Ο άνθρωπος δεν είναι ένα ον, που φοβάται. 
Όλοι οι φόβοι του είναι εικονικοί-φανταστικοί.

Με μόνη την διαφορά, που έγκειται στο γεγονός, ότι εδώ δεν μιλάμε για φόβο, αλλά για το γνωστό και φυσιολογικό ένστικτο της αυτοσυντήρησης.
Δηλαδή για κάτι τελείως φυσιολογικό και
ενστικτώδες. 
Κάτι  σχετικό με την ζώσα ύλη, που είναι συνυφασμένο μ'αυτήν ταύτην την ύλη, 
Για να την προστατεύει από τον κίνδυνο απωλείας της συνυφασμένης μ'αυτήν  ζωντάνιας.

Στον τίλο  της εν λόγω ανάρτησης αναφέρεται και η ιδέα περί σχέσεως δημιουργίας του κόσμου τούτου, με την δημιουργία και ανάπτυξη της Ζωής.
Φυσικό είναι να αναρωτηθεί κανείς, αν όντως υπάρχει κάποια σχέση.
Βεβαίως υπάρχει αναφέρεται ήδη στον τίτλο αυτής της ανάρτησης.
Ο λόγος είναι απλός.

Διότι μόνο η Ζωή παράγει την λεγόμενη σκέψη και με την βοήθεια  αυτής, αιτιολογεί την ύπαρξη του κόσμου ολόκληρου, που την περιέχει κι την στηρίζει και παράγει παντός είδους επιστήμη.
Αυτό επιτυγχάνει με τα εξελιγμένα όντα, όπως είναι τελικά ο άνθρωπος.
Το κύριο χαρακτηριστικό του οποίου είναι το γεγονός ότι δύναται να σκέπτεται, διαθέτει δηλαδή το προσόν της σκέψης
 Αυτό το επιπλέον χαρακτηριστικό του ανθρώπου διακρίνεται από την κρίση και την φαντασία, που δεν διαθέτουν τα υπόλοιπα ζώα.
 Αυτό θεωρείται μοναδικό πλεονέκτημα  στο ΟΝ άνθρωπος, σε σχέση τουλάχιστον με τα υπόλοιπα ζώα του πλανήτη.

Επεξήγηση σχετική με την Φαντασία.
Όταν μιλάμε εδώ για Φαντασία, εννοούμε βέβαια την Δημιουργική Φαντασία, αυτή που οδήγησε στις μεγάλες επιστημονικές ανακαλύψεις και τα άλλα ανθρώπινα επιτεύγματα και πρακτικές εφαρμογές που απλοποιούν την καθημερινή ζωή των ανθρώπων. 
Όπως η δημιουργία του αυτοκινήτου και στη συνέχεια την εξέλιξη αυτού σε ηλεκτροκίνητο.
Ο άλλος τύπος φαντασίας ο προσωπικός, αυτός που βασίζεται στο "εγώ" του ανθρώπου, είναι απορριπτέος δεδομένου ότι. 
Όταν λειτουργεί προκαλεί πολλές άχρηστες ανακυκλώσεις όπως, το γνωστό (κυκλωτό σκέψιμο).
Το οποίο προκαλεί με την σειρά του, πληθώρα άχρηστες σκέψεις, που αρρωσταίνουν τον Άνθρωπο.  

Τέλος στην ανάλυση του Αγνού Έρωτα, εκείνον που όταν συμβαίνει κατεβαίνουν οι Άγιοι από τα εικονίσματα και προσεύχονται εμπρός στην άγια στιγμή που συμβαίνει το γεγονός.
Διότι επανέρχεται η Ενότητα του Όντος, όπως ήταν προ της εκδήλωσής Του σε κόσμο.
Αυτό αισθάνονται οι δυο Εραστές όταν έχει τελειώσει η Ερωτική Λειτουργία.  
Αισθάνονται ως ΈΝΑ και μοναδικό ΟΝ.
Δεν λειτουργούν όμως πάντοτε όλοι οι άνθρωποι κατά τον ίδιο τρόπο.
Υπάρχουν παραλλαγές προς τα κάτω του Αγνού Έρωτα, ως είναι φυσικό και αναμενόμενο για όλους τους ανθρώπους.  
Προς την καθαρά μηχανική λειτουργία, με τα αντίστοιχα αποτελέσματα.     
  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου