Αναγνώστες

Τρίτη 3 Ιουλίου 2018

"Η Ηθική διάσταση των Φυσικών νόμων".



Η ζωή είναι σαν το ποδήλατο.
   Για να μην χάσεις ισορροπία σου...
     Πρέπει πάντα να κινείσαι προς τα μπρος...
(Αλβέρτος Αϊνστάιν)
Πάνω σ' αυτά τα λόγια του Θείου Αλβέρτου, σαν έμπνευση  μπορεί, να γραφτεί ολόκληρο βιβλίο Ηθικής με ένα νέο όνομα, άγνωστο μέχρι τώρα.
Αυτό το βιβλίο θα μπορούσε να λέγεται : 
"Ηθική των Φυσικών νόμων".

Θεωρώ αναγκαίο να κάνω εδώ μια σύντομη ανάπτυξη του  σπουδαίου αυτού θέματος και ελπίζω αυτό να αποτελέσει ερέθισμα για ευρύτερη μελλοντική κίνηση.  

Ορισμός του Φυσικού νόμου.
Νόμος είναι μια σειρά αρχών, που καθορίζει τα όρια συμπεριφοράς  των  όντων, κατά την διάρκεια της Συνύπαρξης τους με τα άλλα όντα.
Φυσικός είναι εκείνος ο επιθετικός προσδιορισμός που πηγάζει από την φυσική πραγματικότητα.
Φυσικός νόμος επομένως είναι εν γένει εκείνος ο νόμος, ο οποίος υπάρχει από καταβολής κόσμου, και ελέγχει όλη την εκδήλωση. 
Ένας  φυσικός νόμος για παράδειγμα είναι, ο γνωστός τοις πάσι, νόμος παγκοσμίου (έλξεως).

Ένας απτός φυσικός νόμος, που είναι παρών στην κάθε στιγμή της ζωής μας, είναι ο νόμος δράσης - αντίδρασης.
Λόγω και του ότι ζούμε και κινούμεθα εντός του πεδίου βαρύτητας.
Όταν περπατάμε, όταν σηκώνουμε κάτι, όταν σπρώχνουμε αντικείμενα στο έδαφος, όταν κάνουμε χειρωνακτική εργασία, όταν τρώμε, στην διασκέδασή μας.
Όταν χορεύουμε εμείς ή χορεύουν  καλλιτέχνες χορευτές πάνω στον πάγο.  


                                                           Νόμος Δράσης-Αντίδρασης

Οι δυο χορευτές σ' αυτή εδώ  την περίπτωση, ασκούν ο ένας δύναμη επάνω στον άλλον, σύμφωνα με την σχέση, δράση- αντίδραση.
Όταν όμως οι φιγούρες περιλαμβάνουν και περιστροφές, τότε εμφανίζονται και φυγόκεντροι δυνάμεις αντίδρασης,  πάνω στα περιστρεφόμενα σώματα. 
Όλες αυτές οι δράσεις γίνονται μέσα στο πεδίο βαρύτητας, που τροποποιεί ανάλογα τις δυνάμεις.

Ο νόμος δράσης - αντίδρασης βάσει του κοσμικού (νόμου) της αναλογίας των δομών, κινητοποιεί  έναν άλλο νόμο.
Τον νόμο του (Κάρμα.)  

Το Κάρμα είναι ο νόμος που συσχετίζει το αίτιο με το αποτέλεσμα κι αυτό όχι μόνο κατά την διάρκεια μιας ενσάρκωσης, αλλά όσων ενσαρκώσεων χρειαστεί, μέχρι να πληρωθεί η δικαιοσύνη του νόμου του Κάρμα.
Οπότε ο φέρων το κάρμα απαλλάσσεται απ' αυτό, έχοντας γίνει ο ίδιος συνειδητός δημιουργός των συνθηκών της Ζωής του.
Αποτέλεσμα αποκτά ελευθερία από τα δεσμά του  Κάρμα και γίνεται αληθινός δημιουργός ζωής, χωρίς χρέη και δεσμεύσεις από προηγούμενες Ενσαρκώσεις. 

Το Κάρμα βασίζεται σε 12 νόμους:
1.Ο μεγάλος νόμος. 2. Ο νόμος της δημιουργίας.3. Ο νόμος της ταπεινοφροσύνης.4. Ο νόμος της ανάπτυξης.5.Ο νόμος της ευθύνης. 6.Ο νόμος της σύνδεσης. 7.Ο νόμος της συγκέντρωσης. 8.Ο νόμος της προσφοράς και της φιλοξενίας. 9. Ο νόμος του εδώ και τώρα. 10.Ο νόμος της αλλαγής.11.Ο νόμος της υπομονής και ανταμοιβής.12.Ο νόμος της σημασίας και της έμπνευσης..
Αναλυτική αναφορά στον κάθε νόμο υπάρχει στην παραπομπή (Κάρμα). 

Εξ ορισμού λοιπόν, ο νόμος δράσης αντίδρασης έχει ηθική βάση, αυτό επιβεβαιώνεται και από τον νόμο του Κάρμα
Σημειωτέον βέβαια ότι: Ο νόμος του Κάρμα είναι Φυσικός νόμος.
Οι νόμοι διακρίνονται σε Κοινωνικούς, που ελέγχουν την συμπεριφορά των ανθρώπων όταν συγκροτούν κοινωνίες, και στους Φυσικούς.
Η διαφορά μεταξύ τους είναι ότι, οι μεν Κοινωνικοί δημιουργούνται από τους ανθρώπους και ρυθμίζουν τις ανάγκες τους και την νόμιμη συμπεριφορά τους.

Ως εκ τούτου οι Κοινωνικοί νόμοι είναι ευμετάβλητοι σύμφωνα με την μεταβλητότητα των  κοινωνικών δομών.
Οι δε Φυσικοί είναι σύμφυτοι με την Εκδήλωση και κατά συνέπεια σταθεροί.
Όταν ένας Φυσικός νόμος δεν καλύπτει ορισμένα φαινόμενα, ο νόμος  αυτός απαιτεί άμεση αναθεώρηση
Τέλος ένας Φυσικός νόμος πρέπει να ισχύει πάντα. 
Για παράδειγμα η Νευτώνειος θεωρεία που ισχύει για γήινες ταχύτητες και η θεωρία της σχετικότητας που καλύπτει το ευρύτερο φάσμα, μέχρι το όριο ταχυτήτων του φωτός.

Θα εξετάσουμε τώρα κατά πόσον οι Φυσικοί νόμοι ενέχουν  ηθική διάσταση. 

Αν δηλαδή σε κάθε στιγμή της Ζωής μας τα γεγονότα που συμβαίνουν,  ελέγχονται από αντίστοιχους Φυσικούς νόμους, που  εγείρονται κάθε φορά,  για να κατευθύνουν  αυτά τα γεγονότα. 
Νόμοι που άλλοτε τίθενται αρωγοί των πράξεών μας και άλλοτε πάλι εμπόδιο.
Και στις δυο περιπτώσεις προκύπτει ανάλογο ηθικό δίδαγμα.

-Για παράδειγμα βαδίζουμε σε έναν δρόμο ομαλό σε γενικές γραμμές, αλλά που και που στην πορεία κρύβονται παγίδες λόγω ανωμαλιών του δρόμου. 
Αν δεν προσέξουμε, πέφτουμε στην λακκούβα με ανάλογα αποτελέσματα, θραύση μελών του σώματος και τραυματισμούς γενικότερα. 
Αιτία η δύναμη του πεδίου βαρύτητας.
Προκύπτον δίδαγμα για την πορεία ζωής μας.
Όταν διεξάγουμε μια δραστηριότητα κάτω από ορισμένο  Φυσικό νόμο.
Οφείλουμε να προσέχουμε να μην παραβαίνουμε αυτόν τον συγκεκριμένο νόμο,  αλλιώτικα πληρώνουμε το τίμημα. 
Στο συγκεκριμένο παράδειγμα της πορείας σε κατεστραμμένο δρόμο, η υπέρβαση κάθε ανωμαλίας, συνεπάγεται βίαιη δράση του νόμου της βαρύτητος.

-Η ατμοσφαιρική πίεση παίζει το κύριο ρόλο στην λειτουργία της αναπνοής, όπως έχει ήδη λεχθεί σε προηγούμενη (ανάρτηση)  
Υπό την επήρεια λοιπόν αυτού του νόμου, που δεν είναι άλλος από την κίνηση αερίων μεταξύ δυο σημείων λόγω διαφοράς πιέσεως. 
Πόσες φορές στην ζωή μας δεν χρησιμοποιούμε ασυναίσθητα την ισχύ του εν λόγω νόμου, για να πάρουμε βαθιές εισπνοές.  
Που προκαλούν με την σειρά τους, υπεραιμία  στον εγκέφαλο και  ξεσκοτίζουν  τον Νου.

-Όταν κολυμπάμε στην θάλασσα τώρα το καλοκαίρι.
Αισθανόμαστε υπέροχα στην ολοκληρωτική επαφή του υγρού στοιχείου σε όλο μας το κορμί.
Διότι το νερό είναι το κυρίαρχο συστατικό του σώματός μας.
Το 70% της σύστασης του ανθρώπινου σώματος είναι νερό.
Η απόλυτη επαφή με ένα στοιχείο της Φύσης είναι γεγονός.
Αυτό και μόνο προκαλεί την γνωστή ευεξία στα θαλάσσια μπάνια, κατά την διάρκεια του θέρους.

Αλλά η υπέροχη αίσθηση της απώλειας βαρύτητας λόγω της άνωσης  εντός του ύδατος, παρέχει το υπέροχο συναίσθημα της απόλυτης ελευθερίας.
Κάτι που μόνο τα ιπτάμενα όντα της Φύσης έχουν το προνόμιο, να αισθάνονται, καθώς πετούν στο αέρα.   
Αυτή την ίδια ευκαιρία μας παρέχει ο Φυσικός νόμος της Άνωσης. 

-Στην σημερινή εποχή του τεχνολογικού πολιτισμού οι ανάγκες των ανθρώπων έχουν αυξηθεί κατακόρυφα.
Οι μετακινήσεις τους σε όλη την έκταση του πλανήτη Γη έχουν κι αυτές αυξηθεί αντιστοίχως.
Οι μετακινήσεις με επιφανειακά μέσα είναι εξαιρετικά χρονοβόρες.
Οι αδερφοί Ράιτ ήταν οι πρώτοι άνθρωποι στον πλανήτη Γη που κατάφεραν να πετάξουν με μια αυτοσχέδια μηχανή και να μείνουν στην ιστορία ως οι πρωτοπόροι (αεροπόροι) σε ολόκληρη την ανθρωπότητα.    
Το επίτευγμα αυτό έγινε με εφαρμογή του Φυσικού νόμου δυναμική κίνησης σώματος εντός ρευστού.
Έτσι με την βοήθεια της τεχνολογίας το πρωτόγονο αεροσκάφος των αδερφών Ράιτ κατάφερε να μετεξελιχθεί στα μεγαθήρια boing Airbus των διαφόρων εταιριών με αριθμό επιβατών 853.  
Ο νόμος της δυναμικής εντός ρευστού υπείρχε από καταβολής κόσμου, μέχρι που δυο ερευνητές, οι αδερφοί Ράιτ να τον εφαρμόσουν στην πράξη και να καταλήξει το αεροπλάνο να αποτελεί το υπ' αριθμόν (1) μέσον μεταφοράς ως προς την ταχύτητα και ασφάλεια.
Ο άνθρωπος με την ανακάλυψη και χρήση του αεροπλάνου δικαίωσε την βαθύτερη ουσία του, που είναι να πετάξει ψηλά και να ενωθεί με την Θεία ουσία.  
Το όνομα άνθρωπος εξ άλλου προέρχεται από το ρήμα άνω θρώσκω,  που σημαίνει -->στρέφω το βλέμμα προς τα επάνω
   
-Οι νομοθέτες που κατασκευάζουν τους Ανθρώπινους ή Κοινωνικούς νόμους, ασυναίσθητα μιμούνται την Φυσική Νομοτέλεια.
Οι δέκα εντολές του Μωυσή, που αποτελούν την βάση κάθε ποινικού κώδικα των εθνών της Γης.
Έχουν την εντολή  "ου ψευδομαρτυρήσεις". 
Τουτέστιν δεν υπάρχει ποινικός κώδικας κράτους της Γης, που να μην τιμωρεί το ψέμα.
Αυτό σημαίνει ότι, η αλήθεια εκλαμβάνεται ως ηθικός κανόνας Ζωής!
Αυτό  αποτελεί επιβεβαίωση της ταυτότητας, Φυσικών νόμων και αλήθειας.
Επομένως η ηθική των Φυσικών νόμων είναι αληθής και παρούσα σε κάθε στιγμή Ζωής πάνω στην Γη. 


Ένα πρώτο συμπέρασμα από την σύγκριση των 
δυο τύπων νόμων, ανθρώπινων και
Φυσικών είναι:
Ότι οι Φυσικοί νόμοι είναι αληθινοί και συνεπείς με την Φυσική πραγματικότητα, υπερέχουν δε των ανθρώπινων για τους κάτωθι λόγους:
Είναι αμετάβλητοι  με τον χρόνο και εμπεριέχουν τους ανθρώπινους. 
Η επιλογή επαφίεται στην ελεύθερη βούληση του ανθρώπου.

Ο νόμος της παγκόσμιας έλξης ισχύει σε όλη την έκταση του σύμπαντος. 
Ο νόμος αρχικά ανακαλύφθηκε από παρατηρήσεις στην ανόργανη ύλη. 
Η ισχύς του όμως επεκτείνεται και στην οργανική, δηλαδή στην Ζωή την ίδια.
Η παραλλαγή του νόμου της παγκόσμιας έλξης στην Ζωή, παίρνει την μορφή της ερωτικής έλξης. 
Η επέκταση του νόμου της παγκόσμιας έλξης στην οργανική ύλη λέγεται Έρως.
Στον Πλάτωνα οφείλεται η (πρόταση):
Έρως το κινούν αίτιον του σύμπαντος.
Στην πρόταση περιλαμβάνονται και οι δυο περιοχές της ύλης, ανόργανος και οργανική δηλαδή η Ζωή.  

Ας δούμε τώρα την ηθική διάσταση του θέματος των Φυσικών νόμων όπως αναφέρεται στον τίτλο, αυτής εδώ της ανάρτησης.
Οι νόμοι της πολιτείας έχουν όνομα και αναφέρονται κάθε φορά ανάλογα με το παράπτωμα.
Οπότε και τίθενται σε εφαρμογή.

Οι νόμοι της Φύσης είναι συνεχώς σε εφαρμογή όλοι μαζί και αδιακρίτως, εν όσο υφίσταται η εκδήλωση. 
Όλα τα όντα κατά την Εκδήλωσή τους  εφαρμόζουν πιστά τους Φυσικούς νόμους, γιατί δεν μπορούν να κάνουν διαφορετικά.
Αν μπορούσαν δεν θα ήταν όντα αυτής της Εκδήλωσης. 
Δηλαδή ένα αντικείμενο αυτής εδώ της Εκδήλωσης, για να κάνει την εμφάνισή του στον κόσμο πρέπει, να υπακούει στο σύνολο των φυσικών νόμων.
Το ίδιο ισχύει και για την Ζωή, μάλιστα σε προηγούμενη ανάρτηση έχω δώσει τις δυο ποιότητες, Ζωή και Φυσικοί νόμοι, να αποτελούν (ταυτότητα).

Εύλογον είναι ύστερα από όσα εξετέθησαν και ιδίως οι πληροφορίες για το Κάρμα ότι, οι νόμοι της Φύσης περιέχουν και επιβάλλουν όλο το ηθικό περιεχόμενο, που απαιτείται για μια ισορροπημένη Ζωή.

Δεν χρειάζεται καμία ηθικό- θρησκευτική διδασκαλία να ακολουθήσει ο άνθρωπος, για να σταθεί στην Ζωή και να δημιουργήσει.
Βέβαια η θρησκευτική ζωή επιβάλλεται από μια βαθιά εσωτερική ανάγκη  επιστροφής στην πηγή προέλευσης του ανθρώπου.
Η οποία δεν είναι άλλη από την Φύση.
Αυτό όμως δύσκολα το συνειδητοποιεί ο κοινός άνθρωπος. 
Η δυσκολία κατανόησης της βαθύτερης ανθρώπινης ουσίας, αντιμετωπίζεται από τον ίδιο τον άνθρωπο.
Από αυτή την δυσκολία βγαίνει με το να προσφύγει στην δημιουργία μιας επίπλαστης πηγής γέννεσης  μορφών.
Αυτή η επίπλαστη πηγή δεν είναι άλλη από την φαντασία του ανθρώπου, η οποία αποδίδει ανθρωποκεντρική μορφή στην ανώτερη δύναμη της Φύσης.
Έτσι απλά λοιπόν η Φύση  γίνεται κατ' εικόνα και ομοίωση της ανθρώπινης μορφής. 

Η ηθική διδασκαλία υπάρχει μέσα μας από καταβολής κόσμου.
Είμαστε ΈΝΑ με την Φύση.
Η Φυσική νομοτέλεια είναι ο μέγας Διδάσκαλος αρκεί να σκύψει ο καθένας από μας βαθιά μέσα του και θα ανακαλύψει την μεγάλη σοφία της Φύσης. 
Η Νομοτέλεια της Φύσης ή άλλως ο Θεός, με ανθρώπινη μορφή είναι προϊόν αχαλίνωτης φαντασίας και δεν υπάρχει στην φυσική πραγματικότητα.

Κατά την διάρκεια της Ζωής του ο άνθρωπος καλείται να εκπληρώσει ένα και μοναδικό καθήκον.
Να αποκτήσει συνειδητότητα αντί πάσης θυσίας.