Αναγνώστες

Πέμπτη 24 Αυγούστου 2017

Ο Κόσμος είναι άχρονος χωρίς αρχή και τέλος. Είναι μια Ενέργεια, που εισέρχεται αρμονικά στην Συνείδηση και αποσύρεται εξ ίσου αρμονικά.





Ισοδυναμία Μάζας-Ενέργειας λέει ο θείος Αλβέρτος.

Αυτός ο κόσμος που φαίνεται ίδιος σε όλους, δεν είναι έργο ούτε κάποιου Θεού ούτε Ανθρώπου.
Ο κόσμος αυτός ήταν πάντα, είναι και θα είναι μια ενέργεια, που εισέρχεται  στην συνείδηση ως ένα αρμονικό σύνολο και αποχωρεί από την συνείδηση εξ ίσου αρμονικά.
(Αυτά δηλώνει ο Μέγας (Ηράκλειτος))

Η θεωρία του Αββά Λεμαίτρ περί μεγάλης έκρηξης που όριζε την αρχή του κόσμου, έχει δυστυχώς αρκετές αδυναμίες.
Πέραν του γεγονότος ότι αντίκειται στην σκέψη του Ηρακλείτου, μια άλλη αδυναμία που βρίσκω είναι η ακόλουθη. 
Η θεωρία της σχετικότητας του Einstein έχει αποδειχθεί και πειραματικά σωστή.
Βάσει της Θ.Σ σε μια μεγάλη μάζα όπως ο Ήλιος ο χρόνος κυλάει πιο αργά, από ότι στην Γη.
Σκεφθείτε τώρα τι χρόνο, θα μετρούσαμε στο Κοσμικό Αυγό της μεγάλης έκρηξης, όπου  υποτίθεται, ήταν συγκεντρωμένη όλη η μάζα του σύμπαντος. 
Εξυπακούεται ότι δεν θα μετρούσαμε καθόλου χρόνο, διότι ο χρόνος απειρίζεται και χάνει το μετρήσιμο νόημά του, επάνω στην άπειρη μάζα. 
Εάν υποτεθεί, ότι η μάζα ολοκλήρου του σύμπαντος ήταν άπειρη στο Κοσμικό Αυγό.

Η πρόταση της μεγάλης έκρηξης συνάντησε σκεπτικισμό από τον επιστημονικό κόσμο της εποχής.
Ο δε Einstein την θεώρησε και ύποπτη,  καθώς θύμιζε υπερβολικά Χριστιανική παράδοση της Δημιουργίας.

Σε ένα  διαστελλόμενο δε σύμπαν όπου οι γαλαξίες κινούνται με τεράστιες ταχύτητες, που πλησιάζουν την ταχύτητα του φωτός. 
Πρέπει να προσθέσουμε στην μάζα αυτού του σύμπαντος και την αδρανειακή μάζα των διαστελόμενων γαλαξιών. 
Κατά την εφαρμογή της  Θεωρίας της Σχετικότητας, για την νέα μάζα του σύμπαντος που προκύπτει, αν προσθέσουμε την τεράστια αδρανειακή μάζα των διασταλόμενων γαλαξιών.
 Οπότε η μάζα του σύμπαντος γίνεται επιτέλους άπειρη, αν δεν ήταν ήδη.
Μετά από τα ήδη εκτεθέντα επιχειρήματα η δήθεν ηλικία ενός άχρονου  σύμπαντος, ότι είναι 13,8 δισεκκατομύρια χρόνια, εκτρέπεται σε καθαρή ουτοπία, αδιάφορο πως υπολογίζεται.

Σε άπειρη μάζα ο χρόνος απειρίζεται και δεν είναι δυνατόν να μετρηθεί.
 Δεδομένου ότι το άπειρο δεν είναι πλέον μέγεθος μετρήσιμο. 
Ήτοι το σύμπαν είναι στην πραγματικότητα άχρονο.
    
Μια σφύζουσα από ζωή ενέργεια είναι ο κόσμος του σύμπαντος. 
Ενέργεια που προκαλεί αδιάλειπτα γεγονότα.
Γεγονότα που αλλάζουν συνεχώς την μορφή του κόσμου.

Δεν υπήρξε ποτέ αρχή του κόσμου, ούτε τέλος θα υπάρξει.
Ο κόσμος όλος είναι άχρονος.
Δεν υπάρχει μεμονωμένος χρόνος, ούτε μεμονωμένος χώρος υπάρχει.
Χωρόχρονος είναι και αποκτά νόημα μόνο ως Συνείδηση.

Μόνο χάριν της (Συνείδησης) έχει νόημα ο Χωρόχρονος σ' αυτή την μορφή του κόσμου.  

Ο Χρόνος και ο Φόβος είναι έννοιες ανύπαρκτες στην ουσία του κόσμου.
Είναι παράσιτα κατασκευάσματα του νου.
-Ο Χρόνος αποκτά νόημα μόνο σε σχέση με φυσικά φαινόμενα.
Ο πολιτικός χρόνος είναι ανθρώπινη επινόηση, δεν έχει σχέση με την συνιστώσα Χρόνος του μεγέθους Χωροχρόνος.
Ο πολιτικός χρόνος αφορά μόνο την λειτουργία της καθημερινότητας στην ζωή των ανθρώπων.
Σε είκοσι τέσσερις ώρες ορίζεται η διάρκεια μιας περιστροφής της Γης γύρω από τον εαυτό της και ορίζεται με σύμβαση, ως διάρκεια ενός ημερονυχτίου. 
Υπολογίζεται έτσι μετά τον ορισμό αυτό, ο λεγόμενος πολιτικός χρόνος, που προσφέρεται για ρύθμιση της καθημερινότητας στην πολιτική Ζωή των ανθρώπων.
Ο σχετικός αυτός (χρόνος) διατηρεί βέβαια πρακτική σημασία, αρκεί να μην ταυτιζόμαστε μ' αυτόν.
-Ο δε (Φόβος) είναι φανταστικός και τελείως επιζήμιος.

Δεν φοβάται η ύπαρξη αλλά ένα (φάντασμα) το παράσιτο "εγώ".  
Αυτό το "εγώ"οφείλεται αποκλειστικά στην αίσθηση απώλειας της ιδιοκτησίας καθώς και κάθε κεκτημένου εν τω μεταξύ αγαθού.

Ιδιοκτησία είναι ψευδαίσθηση μέσα στον ανύπαρκτο Χρόνο της Ζωής των ανθρώπων.

Τα αγαθά της Ζωής προσφέρονται για όλους.
Τα αποκτούν ως είναι φυσικό,  εκείνοι μόνο που τα έχουν ανάγκη και μπορούν, να τα διεκδικήσουν, με τις ικανότητες που διαθέτουν.

Περίσσεια θερμότητας σημαίνει περίσσεια κινήσεως και συνειδήσεως.
Περίσσεια ψυχρού, σημαίνει ακινησία και νέκρα.
Σχετικό κείμενο: (Θερμοκρασία και Συνείδηση)

Η Ενότητα του ΕΊΝΑΙ διασπάται φαινομενικά σε αντίθετες έννοιες κατά την εκδήλωση σε κόσμο.
Η σύνθεση των αντιθέτων διαμορφώνει την αρμονία του κόσμου.
Η ουσία της Ενότητας όμως διατηρείται και μετά την εκδήλωση του ΕΊΝΑΙ σε κόσμο, μέσω του πνεύματος Αγάπης, που ενώνει όλα το όντα της Δημιουργίας σε ΈΝΑ συμπαγές σύνολο. 

Ή εκδήλωση του ΕΊΝΑΙ σε κόσμο οφείλεται σε ένα και μόνο σκοπό.
Σκοπός είναι η Αυτογνωσία του (Ανθρώπου) και δια του Ανθρώπου της ίδιας της Φύσης.


Κυριακή 20 Αυγούστου 2017

Αρχή της ομοιότητας των δομών στην Δημιουργία. Οι αρετές που διδάσκει η Φύση μέσα από τους Φυσικούς νόμους.


Αποτέλεσμα εικόνας για Η ομοιότητα στην Φύση
Καρύδι--->Εγκέφαλος
Στην Δημιουργία από άκρου εις άκρον αυτής ισχύει η αρχή της ομοιότητας των δομών.
Ο νόμος της ομοιότητας των (δομών) έχει πρακτική σημασία, διότι εξετάζοντας το πλέον προσιτό μέρος αυτής, προκύπτουν σημαντικά πρακτικά συμπεράσματα για το έτερο μέλος της ομοιότητας.
Η Φύση με την παραπάνω ομοιότητα της μορφής του καρυδιού για παράδειγμα, με τον ανθρώπινο εγκέφαλο,  μας δίνει επίσης μια πληροφορία  ζωτικής σημασίας:
Το καρύδι περιέχει ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, που είναι τροφή για την λειτουργία του εγκεφάλου, που λέγεται μνήμη.

Σκεφθείτε επίσης την ομοιότητα που υπάρχει μεταξύ δομής ηλιακού συστήματος και δομής του ατόμου. 
Δηλαδή ο νόμος της ομοιότητας των δομών εδώ πιάνει τα άκρα Μακρόκοσμος- Μικρόκοσμος.

Ηλιακό Σύστημα
Και στις δυο δομές συναντάμε ελκτικά κέντρα.
Στο ηλιακό σύστημα, τον Ήλιο. 



Αποτέλεσμα εικόνας για atomo bohr rutherford
Ελκτικό κέντρο ο πυρήνας. 
Περί αυτόν τα ηλεκτρόνια.
Στο ηλιακό σύστημα περιφέρονται οι πλανήτες. Στο άτομο περιφέρονται τα ηλεκτρόνια.



Μια άλλη περιεκτική ανώτερων ιδεών ομοιότης, βρίσκεται στα ζεύγη Ήλιος-Γη και Γυναίκα Άντρας.
Ο Ήλιος παρέχει Ζωή στην Γη με το φως του,  ο Άντρας προσδίδει στην Γυναίκα την δυνατότητα να δημιουργήσει Ζωή με το σπέρμα του . 
Η Γη παράγει και συντηρεί την Ζωή με το φως του Ήλιου, η Γυναίκα παράγει και συντηρεί την ζωή με την συμμετοχή του Άντρα. 
Η εν λόγω ομοιότης ενέχει στοιχεία λατρευτικού χαρακτήρα, που υμνούν και εξάρουν το ρόλο του ζεύγους Άντρας-Γυναίκα στην ζωή.
Το σπάνιο αλλά απόλυτο  (ταίριασμα) των δυο φύλων, εγείρει ένα νέο φυσικό στοιχείο με υπερβατικές ιδιότητες, που συνδέουν άμεσα το ανθρώπινο ζεύγος με την Φύση.

Σε όλη την δημιουργία υπεισέρχεται ο (Λόγος).
Εν αρχή ην ο Λόγος και Λόγος ην προς τον Θεόν και Θεός ην ο Λόγος.
(Λόγια) του Ιωάννου της Πάτμου.
Από άκρου εις άκρον της Δημιουργίας ολόκληρης υπεισέρχεται ο Λόγος υπό μορφήν αναλογίας 
Α/Β=Γ/Δ=Ζ/Η=...
Η αναλογία συνεχίζεται επ' άπειρον σε όλη την έκταση της Δημιουργίας.  

Είναι τόσα πολλά τα παραδείγματα ομοιοτήτων στην εκδήλωση του κόσμου, που σε κάθε βήμα στην ζωή μας συναντάμε και μια νέα ομοιότητα.
Δεν την εντοπίζουμε όμως άμεσα, γιατί δεν έχουμε συνηθίσει, να παρατηρούμε και να αποκαλύπτουμε τον κόσμο μέσα από ένα τέτοιο πρίσμα.

Όμως αυτό είναι το μυστικό της Δημιουργίας, εκεί έγκειται όλη η ουσία της.
Διότι η Φύση διδάσκει με αυτόν τον τρόπο τον άνθρωπο.

Είναι απολύτως φυσικό, όταν ένα ον βρίσκεται συνεχώς μέσα σε ένα χώρο, στον οποίο κυριαρχεί η νομοτέλεια της Φύσης.
Αναγκαστικά να υπακούσει σ' αυτή την νομοτέλεια, από την οποία εξαρτάται άμεσα και η ζωή του.

Η νομοτέλεια εκτός του ήθους, που είναι το λειτουργικό της υπόβαθρο, πηγάζει από την Ενότητα των πάντων.
Βάση της Ενότητας των πάντων είναι η Αγάπη. 
Φυσικό και επόμενο είναι λοιπόν κατά την διάρκεια ενσωμάτωσης του όντος Άνθρωπος σε καθεστώς νομοτέλειας.  
Να αντιληφθεί  πρώτα απ' όλα το μεγαλείο της Αγάπης, που είναι ουσία των πάντων.
Του υποδεικνύεται επίσης από την Φύση μεταξύ άλλων, πως πρέπει να κινηθεί στην Ζωή, για να κερδίσει την Αυτογνωσία και να την μεταδώσει αυτούσια πίσω στο ΕΊΝΑΙ.  

Ο άνθρωπος δεν διαθέτει άμεσα κατάλληλα εργαστηριακά μέσα και τρόπο, για να διαπιστώσει τους δυο άλλους νόμους της εκδήλωσης ήτοι: 
Τον νόμο της διατήρησης της ενέργειας και τον νόμο της διατήρησης του ηλεκτρικού φορτίου.  
Θα μπορούσε  όμως  εμμέσως, να διαπιστωθεί η αλήθεια του νόμου διατήρησης της ενέργειας: 
Τον νόμο της διατήρησης της Ενέργειας θα μπορούσε, να τον διαβάσει κανείς, από τα αποτελέσματα λειτουργίας του.
Παρατηρώντας την εξέλιξη των φυσικών φαινομένων, που οφείλονται στην δράση του εν λόγω νόμου. 
Ο νόμος διατήρησης της ενέργειας διδάσκει ενδόμυχα στον άνθρωπο την αρετή της οικονομίας.

Αν παρατηρήσουμε για παράδειγμα την πορεία ροής ενός ποταμού, από την πηγή στο βουνό μέχρι την θάλασσα.
Θα αντιληφθούμε πάραυτα την
οικονομία της Φύσης στην χάραξη του δρόμου καθόδου του νερού, από το βουνό προς την θάλασσα.
Με την δύναμη της βαρύτητας σαν κινητήριο δύναμη χαράσσει τον δρόμο καθόδου χωρίς την παραμικρή απώλεια ενέργειας. 
Χωρίς περιττές παρακάμψεις με άλλα λόγια, μόνο εκεί που δεν μπορεί να αποφευχθεί ένα εμπόδιο.
Η νοοτροπία αυτή της Φύσης διοχετεύεται
κατ' ευθείαν στο αίμα του ευαίσθητου και συνειδητού ανθρώπου.

Η Φύση δεν σπαταλά ούτε 1 erg (έργιο).

Το 1erg είναι η μικρότερη μονάδα έργου στο μετρικό σύστημα (CGS cendimetre, gramme, second), με θεμελιώδη μεγέθη το μήκος-μάζα-χρόνος.

Από ένα άλλο επίπεδο παρατήρησης, διδάσκεται κανείς από τον νόμο της ομοιότητας των δομών, σε πολλές περιπτώσεις κατά την διάρκεια της Ζωής του στον κόσμο.
Οι αρετές δεν είναι έμφυτες αλλά διδάσκονται στην διάρκεια παραμονής στην Ζωή.
Αρετές όπως η δικαιοσύνη, η μεγαλοψυχία, η ανδρεία διδάσκονται από την εφαρμογή του νόμου της ομοιότητας των δομών στην Φύση.


Διότι ο άνθρωπος είναι ΟΝ, που η Φύση δημιούργησε για τον συγκεκριμένο σκοπό της Αυτογνωσίας.


Ο Άνθρωπος είναι:
ΟΝ που ζει, τρέφεται, συντηρείται  και δημιουργεί αποκλειστικά  με την βοήθεια των νόμων της Φύσης.
Κάθε δευτερόλεπτο ζωής του Ανθρώπου και όλων των ζώντων όντων εξασφαλίζεται από την φυσική Νομοτέλεια.

Για παράδειγμα, το μυϊκό σύστημα του ανθρώπου αναπτύσσεται βάσει του πεδίου βαρύτητας της Γης.

Όταν ο άνθρωπος αναγκάστηκε να περπατήσει στο έδαφος της Σελήνης, τα βήματά του ήταν τεράστια άλματα, λόγω του ασθενέστερου πεδίου βαρύτητας στην Σελήνη αφ' ενός. 
Και του υπεραναπτυγμένου μυικού συστήματος του ανθρώπου, διαμορφωμένου σε γήινες συνθήκες ζωής αφ' ετέρου.

Η αναπνοή μας εκτελείται  με την δράση της ατμοσφαιρικής πίεσης.
Η ατμοσφαιρική πίεση ασκεί δύναμη ενός κιλού σε κάθε εκατοστό επιφάνειας του ανθρώπινου σώματος.
Είναι εκείνη που αναγκάζει το οξυγόνο μαζί με τα υπόλοιπα συστατικά του αέρα, να εισέρχονται στον πνεύμονα όλων των ζώων καθώς και του ανθρώπου.
Εκεί προκαλούν καύσεις των συστατικών του αίματος, που φτάνει στις κυψελίδες του πνεύμονα. 

Το αίμα φτάνει στον πνεύμονα  ωθούμενο από το κυκλοφοριακό σύστημα. 
Με την βοήθεια του κυκλοφοριακού συστήματος, το οποίο ελέγχεται επίσης από τον εγκέφαλο αυτομάτως. Ο έλεγχος από τον εγκέφαλο επιτυγχάνεται με την χρήση του κοσμικού μηχανισμού της (ανάδρασης)
Οι καύσεις που συντελούνται εντός του πνεύμονα παράγουν την απαραίτητη θερμότητα για την διατήρηση των ζωτικών λειτουργιών του ανθρώπινου σώματος.

Μια τρίτη λειτουργία, που διέπεται από φυσικό 

νόμο της παγκόσμιας έλξης τροποποιημένο 

κατάλληλα σε ερωτική έλξη είναι:
Η αναπαραγωγική λειτουργία.
Η υπέρτατη λειτουργία της Φύσης, μια και σ'αυτήν βασίζεται η διατήρηση του ανθρώπινου γένους και κάθε γένους ζωικής προέλευσης.

Κατά την τέλεση αυτής της λειτουργίας η Φύση διδάσκει τον άνθρωπο στην πράξη νόμους της Δημιουργίας απ'ευθείας στην συνείδησή του.
Ο 1ος νόμος της Δημιουργίας είναι ο Νόμος της Ενότητας των πάντων.
Όταν κατά την ερωτική λειτουργία επέρχεται ο οργασμός,  φάση κατά την οποίαν τα "εγώ"ισοπεδώνονται τελείως από το "εμείς".

Η Φύση διδάσκει εδώ έμπρακτα τον νόμο της Ενότητας των πάντων, στον οποίο η ατομικότητα δεν έχει καμία θέση. 

Από τα παραδείγματα που αναφέρθηκαν μέχρι τώρα αποδεικνύεται ολοκάθαρα υποθέτω ότι, η ζωή ολόκληρη του ανθρώπου είναι κυριολεκτικά στα χέρια της νομοτέλειας της Φύσης.
Φυσιολογικά και ηθικά οι νόμοι της Φύσης ελέγχουν απόλυτα την ζωή του Ανθρώπου.

Δεν χρειάζεται ο άνθρωπος, τίποτε άλλο για να πειστεί, ότι η νομοτέλεια της Φύσης είναι η μόνη υπέρτατη δύναμη, που κυριαρχεί στην Ζωή του.  

Δεν χρειάζεται κανένα ανθρωπόμορφο Θεό, 

αρκεί να συνειδητοποιήσει και να σεβαστεί την 

υπάρχουσα νομοτέλεια της μητέρας Φύσης

Μια καινούργια θρησκεία διαφαίνεται στον μελλοντικό ορίζοντα της ανθρωπότητας.
Μια θρησκεία αληθινά πραγματική, φιλοσοφικά και επιστημονικά θεμελιωμένη, σε υπάρχουσες 
δυνάμεις και νόμους της Φύσης.

Μια θρησκεία της Φύσης, που δεν απαιτεί κανένα ανθρωπόμορφο είδωλο ούτε εικόνες αυτού του ειδώλου, παρά μόνο συνειδητοποίηση της φυσικής πραγματικότητας.
Μιας πραγματικότητας που πηγάζει από την δυναμική της εκδηλωμένης Φύσης.