Μεμονωμένος χρόνος δεν υπάρχει.
Χρόνος σημαίνει κίνηση, άρα συνοδεύεται πάντοτε από γεγονότα.
Συνεπώς δεν έχει νόημα η ξεχωριστή ύπαρξη του.
Αυτό εννοεί ο Einstein με την γνωστή φράση:
Χρόνος δεν υπάρχει είναι μια ανθρώπινη επινόηση και εξυπηρετεί ανθρώπινες ανάγκες.
Εννοεί τον συμβατικό χρόνο που σχετίζεται με τις κινήσεις ορισμένων ουρανίων σωμάτων.
Για την μέτρηση του συμβατικού (χρόνου) λαμβάνεται κατά σύμβαση η κίνηση της γης (ημερονύκτιο), της σελήνης (μήνας) και η περιφορά της γης γύρω από την Ήλιο (έτος).
Ο χρόνος δηλαδή που μας δείχνουν τα ρολόγια δεν έχει καμία σχέση με πραγματικό χρόνο.
Είναι ένας χρόνος διεθνούς σύμβασης που καθιερώθηκε για τις κοινωνικές ανάγκες των ανθρώπων.
Αντίστοιχες ανάγκες εξυπηρετεί και θέσπιση ξεχωριστού χρόνου στην Φυσική για την μελέτη της κίνησης.
Επίσης χώρος μόνος του δεν έχει νόημα.
Κάθε σημείο του χώρου πληρούται πάντοτε με ένα ποσό ενέργειας.
Η ενέργεια αυτή θέτει σε κίνηση την ύλη που καταλαμβάνει τον συγκεκριμένο χώρο.
Χώρος χωρίς ενέργεια, η οποία προκαλεί με την σειρά της γεγονότα, δεν υφίσταται.
Η μόνη πραγματικότητα που απομένει είναι η πολυπλεξία του χώρου με τον χρόνο.
Σε αυτό που ονομάζεται (Χωρόχρονος).
O H.Minkowski στην εργασία του Raum und Zeit 1908 γράφει:
(Στο εξής ο χώρος και ο χρόνος, ξεχωριστά ο ένας από τον άλλον, είναι καταδικασμένοι να καταντήσουν απλές σκιές.
Μόνο ένα είδος συνένωσης των δυο θα διατηρήσει μιαν ανεξάρτητη οντότητα).
Ο χωρόχρονος είναι ένα σύστημα 3+1 (τρεις χώρου και μία χρόνου) διαστάσεων οι οποίες δεν παριστάνουν θέσεις αλλά γεγονότα.
Σ' αυτό το επίπεδο κατ' αρχήν πλέγμα σύμφωνα με την θεωρία της σχετικότητας κάθε μάζα προκαλεί καμπύλωση του πλέγματος στην θέση που βρίσκεται.
Το γεγονός της καμπύλωσης του πλέγματος του χωροχρόνου με την παρουσία μάζης οφείλεται:
Στην παρουσία μεγάλης ενέργειας που αντιστοιχεί στην συγκεκριμένη μάζα ( Ε=mc2)
Ισοδυναμία μάζης και ενέργειας.
Δηλαδή στην συγκεκριμένη θέση του χωροχρόνου η συγκέντρωση ενέργειας θα προκαλέσει μεγαλύτερα γεγονότα.
Αυτό αναπαρίσταται με ανάλογη του μεγέθους της μάζας καμπύλωση του πλέγματος στην θέση παρουσίας της μάζας.
Η παρουσία μεγάλης μάζας στο σύμπαν προκαλεί έλξη στα σωματίδια των φωτονίων.
Τα σωματίδια είναι κβάντα ενέργειας, αλλά η ενέργεια αυτή έχει μια ισοδύναμη μάζα.
Η ελάχιστη αυτή μάζα υφίσταται έλξη από την παρουσία μιας άλλης μάζας σύμφωνα με τον νόμο παγκόσμιας έλξης.
Σε γήινα φαινόμενα δεν παρατηρείται κάμψη των φωτεινών ακτίνων, λόγω μη παρουσίας μεγάλων μαζών στην διαδρομή του φωτός.
Στο εξωτερικό διάστημα όμως η παρουσία του Ήλιου μπορεί να προκαλέσει εκτροπή των ακτίνων που προέρχονται από κάποιο άστρο.
Η εκτροπή οφείλεται στην ιδιότητα της ευθειορίας, λόγω της φυσιολογίας του ανθρώπινου οφθαλμού.
Ο χωρόχρονος καλύπτει τα πάντα όπου υπάρχει ύλη .
Όλη η εκδήλωση είναι χωρόχρονος.
Οι μικρότερες μάζες προκαλούν αντιστοίχως μικρότερες καμπυλώσεις στον χωρόχρονο.
Ο άνθρωπος σαν μάζα είναι και αυτός μια καμπύλωση του χωροχρόνου.
Ο χωροχρόνος παριστά γεγονότα.
Τα γεγονότα συνιστούν αυτό που λέγεται Γίγνεσθαι.
Άρα γίγνεσθαι και χωροχρόνος είναι ένα και το αυτό.
Η λέξη (συνείδηση) προέρχεται από το απαρέμφατο συν-ειδέναι.
Το οίδα είναι το ρήμα του οποίου απαρέμφατο είναι το συνειδέναι.
Αυτό το ρήμα που σημαίνει γνωρίζω και συν- οίδα γνωρίζω ο ίδιος.
Το συνειδέναι επομένως σημαίνει ιδίαν γνώση, γνωρίζει ο εαυτός μου η ύπαρξή μου.
Συνείδηση επομένως σημαίνει γνωρίζω καλώς ότι με πληροφορούν οι αισθήσεις για τον περιβάλλοντα χώρο, για τον κόσμο που με περιβάλλει και τον εσωτερικό μου κόσμο.
Αλλά εφόσον βρίσκομαι μέσα στον χωροχρόνο, αυτό σημαίνει ότι:
Συνείδηση και χωροχρόνος είναι μια άλλη ταυτότητα.
Τέλος από τα προηγηθέντα βγαίνει η ακόλουθη τριπλή ταυτότητα:
Γίγνεσθαι= Χωροχρόνος=Συνείδηση.
Εδώ όμως είναι και η ουσία των ιδεών που προηγήθηκαν.
Η θέση του ανθρώπου μέσα στο σύμπαν είναι κοσμικής σημασίας.
Η Συνείδηση του ανθρώπου είναι ο Χωρόχρονος και τέλος το ίδιο το Γίγνεσθαι.
Αυτή η αμεσότητα αλληλεπίδρασης της Συνείδησης με το Γίγνεσθαι μέσω μηχανισμών (ανάδρασης).
Ρίχνει νέο φως σε πολλά θέματα εκδήλωσης της Φύσης σε κόσμο.
Συγκεκριμένα.
Ο άνθρωπος απέχει κατά πολύ από του να είναι απόλυτα συνειδητός.
Η απώλεια συνειδήσεως σε υγιεί κατά τα άλλα άτομα οφείλεται σε κέντρα παρ' έλξεως που ονομάζονται "εγώ".
Αν λάβουμε ως ενδεικτική κλίμακα συνειδητότητας την κλίμακα του 10.
Ελάχιστος αριθμός ανθρώπων μπορεί να βαθμολογηθεί με 10 σε ολόκληρο τον πλανήτη Γη.
Ο υπόλοιπος πληθυσμός καταλαμβάνει τις υπόλοιπες βαθμίδες μεταξύ 10 και 0.
Από απόλυτη συνειδητότητα, θεϊκή κατάσταση μέχρι απόλυτη ασυνειδησία ζωώδης κατάσταση.
Συμπέρασμα:
Η φώτιση εναπόκειται πλέον στον άνθρωπο μετά τα ανωτέρω προεκτεθέντα.
Ήτοι εφόσον διαπιστώθηκε η αλήθεια της τριπλής ταυτότητας μεταξύ των εννοιών Συνείδηση, Χωροχρόνος, Γίγνεσθαι.
Η ευκαιρία που δίνεται στον άνθρωπο είναι ολοφάνερη.
Ο δρόμος είναι καθαρισμένος από την τριπλή ταυτότητα.
Μια απόφαση μένει να ληφθεί από τον άνθρωπο να πηδήξει μέσα στο πηγάδι της Συνείδησης και βαδίζοντας πάνω στον Χωροχρόνο να γίνει συνεργός της Φύσης στο Γίγνεσθαι.
Δύσκολος και επίπονος δρόμος αλλά βατός από τον κάθε άνθρωπο.
Ο άνθρωπος εκ φύσεως είναι δυνάμει Θεός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου