Αναγνώστες

Κυριακή 27 Οκτωβρίου 2019

Όλες οι δραστηριότητες των ανθρώπων υποκρύπτουν το μοναδικό καθαρά ενστικτώδες κίνητρο του ανθρώπου, με το όνομα Έρωτας για το αντίθετο φύλο. Από αυτό το κίνητρο εξαρτάται απόλυτα η επανένωση με την πηγή προελεύσεως μας.


 Μια αληθινή ρήση του Οδυσσέα Ελύτη  με απλά Ελληνικά λέει:
Θε μου τι μπλέ ξοδεύεις για να μη σε βλέπουμε.
Αυτή η φράση δηλώνει απλά μια μεγάλη αλήθεια.

Οι μεγάλες αλήθειες κρύβονται πίσω από τις πιο όμορφες εικόνες της αγνής Φύσης.
-Παράδειγμα.
Αναρωτηθήκατε ποτέ την ώρα του μπάνιου σας, γιατί το νερό κυλάει πάντα προς τα κάτω, ή δεν σας απασχόλησε ποτέ η πτώση ενός ώριμου φρούτου, από τον μίσχο που το συγκρατούσε απάνω στο δέντρο?
Τι κρύβεται άραγε πίσω απ' αυτή την ιδιότητα της πτώσεως των αντικειμένων στην φυσική πραγματικότητα. 
Στην οποία πραγματικότητα συμπεριλαμβάνεται και η συμπεριφορά  ημών των ανθρώπων, η οποία έχει διαμορφωθεί βάσει αυτής της φυσικής πραγματικότητας.

-Η δε κρύπτη όλων αυτών των φαινομένων και γενικότερα η λειτουργία ολοκλήρου της Φύσης και ημών, στην καθημερινότητά μας. 
 Είναι η ομορφιά που δημιουργείται  από την λειτουργία των νόμων της αληθινής Φύσης.

Αυτή είναι η αιτία εξ άλλου, που μέσα στο αγνό  φυσικό περιβάλλον γινόμαστε πιο ερωτικοί, από οποιοδήποτε άλλο χώρο.  
Ερωτισμός είναι το θεμελιώδες συναίσθημα που συγκλονίζει εκ βάθρων την ύπαρξη.
Μόλις δυο ερωτικά και ετερόφυλα άτομα  βρεθούν στον ίδιο χώρο, αισθάνονται εκείνη την μοναδική και  πανίσχυρη έλξη, που φέρνει τα δυο άτομα σε απόλυτη επαφή, υλική και ψυχική.

Έρωτας και Φως


 Όταν δε αυτή η συνάντηση γίνει μέσα στην αγνή Φύση, τότε είναι μια αληθινή πράξη μαγείας.



Η μαγεία του αληθινού Έρωτα έχει γίνει αντικείμενο πολλών έργων ποιητών αναγνωρισμένης φήμης, για παράδειγμα... 
Σ' ένα ποίημά του ο Γιάννης Ρίτσος περιγράφει την ανυπομονησία του Έρωτα, που ξεχειλίζει στην καρδιά ενός ερωτευμένου.


Να γελάσεις απ’ τα βάθη των χρυσών σου 
ματιών είμαστε μες στο δικό μας κόσμο.
Η πιο όμορφη θάλασσα
είναι αυτή που δεν έχουμε ακόμα ταξιδέψει.
Τα πιο όμορφα παιδιά
δεν έχουν μεγαλώσει ακόμα.
Τις πιο όμορφες μέρες μας
δεν τις έχουμε ζήσει ακόμα.
Κι αυτό που θέλω να σου πω,
το πιο όμορφο απ’ όλα,
δε σ’ τό ‘χω πει ακόμα


Στην τελευταία στροφή του ποιήματος, ο 

ποιητής δίνει κάποια γεύση της υπερβατικής 

φύσεως της αλήθειας, δεδομένου ότι  λόγω της 

φύσεως των εννοιών του κειμένου είναι 

πράγματι πολύ δύσκολη η φύση της 

υπερβατικής αλήθειας.

Έτσι βλέπει η τέχνη της ποίησης την παρουσία 

του Έρωτα στις καρδιές των ανθρώπων.
Αλλά το μεγάλο μυστικό δεν σας το έχω πει  ακόμα.
Αυτό σχετίζεται απόλυτα με την Ζωή μέσα σ' ολόκληρο το σύμπαν και  όπου υπάρχει Ζωή, αυτή κρύβει μέσα της μια μεγάλη αλήθεια.

Την αλήθεια αυτή δεν βλέπει και δεν εκτιμά ο άνθρωπος, διότι απαιτεί ειδικές συνθήκες διαλογισμού και ηρεμίας.
Αναρωτηθήκατε ποτέ ποια είναι η σημασία της κορυφαίας στιγμής της Ερωτικής πράξης? 
Είναι τόσο έντονη η αίσθηση, που ακολουθεί το τέλος της ερωτικής ακολουθίας, που δεν προλαβαίνει κανείς από τους δυο ερωτευμένους, να κάνει τέτοιες σκέψεις, συλλογισμούς και συγκρίσεις 
Ο Νους εξάλλου έχει μπει κυριολεκτικά στο περιθώριο και κυριαρχεί μόνο μια αίσθηση:  
Η αίσθηση της πλήρους Ενότητας.  
Η οποία είναι τόσο έντονη που δεν περισσεύει ούτε κόκκος φαιάς ουσίας, για περαιτέρω ανάλυση και  φιλοσοφικούς προβληματισμούς.  

Ο χωροχρόνος δε που ακολουθεί την πράξη, δεν επαρκεί ούτε για κάποιες δράσεις, που έρχονται αυτόματα στο νου των εραστών. 
Που να βρεθεί λοιπόν έστω και ένα δευτερόλεπτο, για να εισχωρήσει μια τέτοια σπουδαία απορία. 

Η διερώτηση δε που εκφράζει το γεγονός της αίσθησης Ενότητος, που έπεται της Ερωτικής πράξης είναι περίπου η εξής:
Γιατί αισθανόμαστε τόσο έντονα την Ενότητα  μετά την ολοκλήρωση της Ερωτικής πράξεως?

Οι άνθρωποι αισθάνονται εκείνες στιγμές πλήρη  Ενότητα. 
Γιατί απλά στην αίσθηση των ανθρώπων υπάρχει το φτάσιμο στην πηγή προέλευσής μας.  
Ο ασυνείδητα ενστικτώδης και αντικειμενικός σκοπός  ολόκληρης της ύπαρξής μας, έχει εκείνες τις στιγμές απόλυτα ολοκληρωθεί. 
Δεν υπάρχει καμιά περαιτέρω σκέψη και προβληματισμός. 
Δεδομένου ότι επικρατεί στο τέλος της πράξης η ανόθευτη - απόλυτη γαλήνη, που συνοδεύει την αίσθηση Ενότητας.  

Αυτή η Ενότητα είναι στην πραγματικότητα μια κατάσταση,  που ακολουθεί  την εμφάνιση της  Δημιουργίας του κόσμου.
Κάπως έτσι αισθάνεται και ο καλλιτέχνης Δημιουργός μετά το τέλος της Πράξεως Δημιουργίας του έργου του.
Η Ζωή παρουσιάζεται δε  μετά την εμφάνιση κεντρικής Δημιουργίας.
Είναι με άλλα λόγια ακριβές αντίγραφο της αυθεντικής Δημιουργίας.

Διότι  είναι απλά πιστό αντίγραφο της παγκόσμιας Πράξεως Δημιουργίας, εκείνης που καταλήγει στην (Δημιουργία)  ολοκλήρου του Σύμπαντος Κόσμου.  

Οι παράγωγες αλήθειες που προκύπτουν από τα παραπάνω εκτεθέντα, συνοψίζονται και οδηγούν σε μια  μοναδική μεγάλη διαχρονική αλήθεια. Αυτήν της αγνής - ανόθευτης Αγάπης. 
Η έννοια της Αγάπης εμπεριέχεται και σφραγίζει τον αληθινό Έρωτα. 
Η τελευταία εμπεριέχει τις παράγωγες έννοιες του (σεβασμού), της υπόληψης, της φροντίδας, της άδολης προσφοράς και βοήθειας χωρίς όρους.
Η Αγάπη κοντολογίς περιέχει όλες τις αναφερθείσες ιδιότητες και όχι μόνο. 
Είναι όλες αυτές που της χαρίζουν τη λάμψη εξαίρεσης, σύμφωνα με το κοσμικό δίκαιο.

Την έννοια της Αγάπης καθορίζει με τον λόγο  του ο απόστολος Παύλος ως κάτωθι:


Ἐὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον. καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰ μυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν, καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν, ὥστε ὄρη μεθιστάνειν, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδέν εἰμι. καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου, καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμά μου ἵνα καυθήσομαι, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδὲν ὠφελοῦμαι.


Ἡ ἀγάπη μακροθυμεῖ, χρηστεύεται, ἡ ἀγάπη οὐ ζηλοῖ, ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται, οὐ φυσιοῦται, οὐκ ἀσχημονεῖ, οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς, οὐ παροξύνεται, οὐ λογίζεται τὸ κακόν, οὐ χαίρει τῇ ἀδικίᾳ, συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ· πάντα στέγει, πάντα ἐλπίζει, πάντα ὑπομένει.

Το ανωτέρω κείμενο είναι γραμμένο σε απλή καθαρεύουσα στην Ελληνική γλώσσα και η μετάφραση περιττεύει. 
Διότι η απλή καθαρεύουσα Ελληνική γλώσσα πρέπει, να διδάσκεται σε όλα τα γυμνάσια της χώρας

Μετά τον πλήρη ορισμό της Αγάπης τον οποίο θεωρώ θεμελιώδη γνώση και όχι μόνο.
Η Αγάπη ωφελεί μόνο όταν μετατραπεί σε βίωμα, τότε μόνο ωφελεί τον φέροντα την ιδιότητα, αλλά και το περιβάλλον αυτού. 

Τώρα μόνο θα ήθελα να κλείσω αυτή την αναφορά περί τον αληθινό Έρωτα και τον χαρακτηρισμό αυτού ως Πράξη Δημιουργίας, με το παρακάτω  τελικό συμπέρασμα.
Αληθινός θεωρείται εκείνος ο Έρωτας που καλύπτεται και σφραγίζεται από την έννοια της αληθινής Αγάπης. 
Ο Έρωτας υπό την ευρεία αυτού  έννοια και σημασία αποτελεί λουτρό κάθαρσης και οδηγεί τον άνθρωπο κατ' ευθείαν στο βίωμα της γνώσης και κατανόηση ολοκλήρου της Δημιουργίας.
Η βίωση του αληθινού Έρωτα κάνει τον άνθρωπο συν τοις άλλοις, πιο Ανθρώπινο. 
Οπότε ο απλός έρωτας σε σχέσει με τον αληθινό μπορεί να χαρακτηρισθεί ως καθαρά μηχανική λειτουργία, ένα απλό φτάρνισμα.

Στις σκέψεις που ακολουθούν αναδύεται μια άλλη όψη της γνώσης της αλήθειας των ήδη εκτεθέντων. 



Θε μου τι μπλε ξοδεύεις για να μη σε βλέπουμε.
(Οδυσσέας Ελύτης)

( Η εν λόγω φράση του ποιητή, που έχει επιλεγεί να αποτελεί το μόνιμο μοτίβο αυτών εδώ, των φιλοσοφικών αναζητήσεων, δείχνει καθαρά το μοναδικό μεγαλείο αυτού του κόσμου).


Στην φράση αυτή του Ελύτη κρύβεται όλη η αλήθεια για ολόκληρη  την Δημιουργία.
Βέβαια μόνο μια ευαίσθητη ύπαρξη όπως ο ποιητής Ελύτης, θα μπορούσε να δει την αλήθεια, που κρύβεται κάτω απ' τα φαινόμενα.
Θα μου πείτε και πολύ δικαιολογημένα βέβαια: Γιατί όλη αυτή η ομορφιά στην αγνή Φύση? 
Τι κρύβεται κάτω απ'αυτή την απαράμιλλη  σαγήνη?
Η απάντηση είναι βαθιά ριζωμένη μέσα στον καθ' ένα από μας, αρκεί η κατάλληλη διερώτηση.   
Εκεί πρέπει να βρίσκεται και η απάντηση για τον καθένα μας, σχετικά με την εμφάνιση ολόκληρης  της Δημιουργίας.
Πάντως διαβλέπω ότι, το κλειδί πρέπει να βρίσκεται στην αποκατάσταση  ΕΝΌΤΗΤΑΣ στην συνείδηση των ανθρώπων.  
Αυτό ξεκινάει με την κατανόηση κατ' αρχήν του φαινομένου"εγώ"και σταδιακή αντικατάσταση αυτού με εγκαθίδρυση του αυθεντικού"εμείς".