Εδώ ο Θείος Αλβέρτος παραλείπει φυσικά τον χαρακτηρισμό απόλυτος για τον χρόνο, ως αυτονόητο.
Ο (χρόνος) που μετράμε εμείς οι άνθρωποι είναι συμβατικός, διότι βασίζεται στην κίνηση Γης και Σελήνης.
Υπάρχει σύμβαση μεταξύ των πολιτισμένων κρατών της Γης, να λαμβάνεται ως μια ημέρα, ο χρόνος μιας περιστροφής της γης περί τον εαυτό της, η ημέρα υποδιαιρείται σε 24 ώρες.
Μήνας έχει συμφωνηθεί να είναι ο χρόνος μιας πλήρους περιστροφής της Σελήνης περί την Γη.
Έτος πάλι συμβατικά αντιστοιχεί στην διάρκεια μιας πλήρους περιστροφής της Γης περί τον Ήλιον.
Κατά συνέπεια ο χρόνος που χρησιμοποιούμε εμείς οι άνθρωποι είναι απόλυτα συμβατικός.
Χρησιμοποιείται δε μόνο για ρύθμιση των αναγκών της καθημερινότητας.
Όπου υπάρχει κίνηση αναδύεται κατ ανάγκη η έννοια του (χρόνου).
Η επιλογή του συμβατικού χρόνου επιβεβαιώνει την σχέση του χρόνου με την κίνηση.
Τι άλλο θα μπορούσε να επιλέξει ο άνθρωπος για την καθιέρωση ενός χρόνου για την εξυπηρέτηση της καθημερινότητας.
Επέλεξε λοιπόν την κίνηση ορατών ουρανίων σωμάτων.
Ο Χρόνος με άλλα λόγια είναι συνδεδεμένος άρρηκτα με την κίνηση.
Η δε κίνηση πραγματοποιείται απαραίτητα σε κάποιο χώρο.
Το ζευγάρι Κίνηση-Χρόνος είναι σταθερό και τα δυο στοιχεία άρρηκτα συνδεδεμένα, έτσι ώστε η απουσία του ενός, να συνεπάγεται την μη ύπαρξη του άλλου.
Κάτι ανάλογο συμβαίνει με τα συστατικά του νερού, το υδρογόνο (Η2) και το οξυγόνο (Ο2).
Η έλλειψη ενός εκ των δυο συνεπάγεται αδυναμία σύνθεσης της χημικής ένωσης του ύδατος Η2Ο.
Θα δούμε στην διαδρομή τι μπορούσε να συμβεί θεωρητικά στην θερμοκρασία του απόλυτου μηδενός.
Ήτοι στους -273 βαθμούς Κελσίου, που αντιστοιχεί στο μηδέν της κλίμακας (Kelvin).
Η κλίμακα Kelvin λέγεται κλίμακα απολύτου θερμοκρασίας Τ.
Δηλαδή: Τ= 273+ θ .
Όπου θ η θερμοκρασία σε βαθμούς Κελσίου.
Στην Φυσική ο ορισμός της ταχύτητας περιλαμβάνει τόσο το μέγεθος χρόνος όσο και το μέγεθος χώρος.
Η μαθηματική σχέση που ορίζει το μέγεθος ταχύτητα ενός κινητού είναι:
υ= Δχ/Δt
Όπου Δχ το διανυθέν από το κινητό διάστημα, ήτοι ο μονοδιάστατος χώρος, που κινήθηκε το κινητό και Δt ο απαιτηθείς γι' αυτή την κίνηση χρόνος.
Ως εκ τούτου, η ύπαρξη ταχύτητας δηλώνει κίνηση.
Τα μεγέθη χώρος και χρόνος είναι απαραίτητα στοιχεία στον ορισμό της ταχύτητας κίνησης.
Συμπέρασμα ο χώρος και ο χρόνος δεν αποτελούν ξεχωριστές διαστάσεις, ανήκουν στην ίδια οντότητα, σύμφωνα με την θεωρία σχετικότητας,
που είναι ο γνωστός χωροχρόνος.
Ο χωροχρόνος σύμφωνα με την Θεωρία της Σχετικότητας μπορεί να παρασταθεί σαν ένα ελαστικό μέσο δυο διαστάσεων.
Το οποίο παραμορφώνεται στις θέσεις που υπάρχουν υλικά σώματα.
Η ύλη όμως είναι συμπύκνωση ενέργειας σύμφωνα με την θεωρία της (σχετικότητας).
Η σχέση Ε=mc2 παρουσιάζει την ισοδυναμία μάζης - ενέργειας.
Συνεπώς η παραμόρφωση του χωροχρόνου παριστάνει γενικότερα την ύπαρξη ενέργειας.
Στην πραγματικότητα μόνο ενέργεια είναι τα πάντα:
Μια φωτιά που ανάβει με μέτρο και σβήνει με μέτρο, είναι το μόνο συστατικό της εκδήλωσης του Είναι σε (κόσμο). Ηράκλειτος 6ος-5ος π.χ.
Στην ανωτέρω εικόνα παριστάνεται το μέγεθος χωροχρόνος σαν ελαστική μεμβράνη, που έχει παραμορφωθεί στις θέσεις παρουσίας των σωμάτων Γης και Σελήνης.Το οποίο παραμορφώνεται στις θέσεις που υπάρχουν υλικά σώματα.
Η ύλη όμως είναι συμπύκνωση ενέργειας σύμφωνα με την θεωρία της (σχετικότητας).
Η σχέση Ε=mc2 παρουσιάζει την ισοδυναμία μάζης - ενέργειας.
Συνεπώς η παραμόρφωση του χωροχρόνου παριστάνει γενικότερα την ύπαρξη ενέργειας.
Στην πραγματικότητα μόνο ενέργεια είναι τα πάντα:
Μια φωτιά που ανάβει με μέτρο και σβήνει με μέτρο, είναι το μόνο συστατικό της εκδήλωσης του Είναι σε (κόσμο). Ηράκλειτος 6ος-5ος π.χ.
Παρατηρούμε στην εικόνα, ότι το βαθούλωμα που προκαλεί η Γη, είναι πιο μεγάλο από το αντίστοιχο της Σελήνης.
Επειδή ακριβώς η μάζα της Γης είναι μεγαλύτερη από την μάζα της Σελήνης.
Επειδή ακριβώς η μάζα της Γης είναι μεγαλύτερη από την μάζα της Σελήνης.
Η υλική παρουσία των σωμάτων στην Θεωρία της Σχετικότητας ορίζεται ως, η παραμόρφωση που προκαλούν τα σώματα στο επίπεδο του χωροχρόνου.
Ένα ακίνητο υλικό σώμα δεν σημαίνει απαραίτητα και πλήρη εσωτερική ακινησία των ατόμων του.
Αυτός είναι ο λόγος που η παρουσία του επισημαίνεται στην συνείδηση του ανθρώπου.
Διότι οι αισθήσεις του ανθρώπου είναι έτσι δομημένες, ώστε να αισθάνονται το περιβάλλον, που περιέχει σώματα κινούμενα ή ακίνητα.
Η παρουσία των ακίνητων σωμάτων γίνεται αισθητή λόγω της εσωτερικής ενέργειας, που επιβάλει η θερμοκρασία.
Διότι η θερμοκρασία ενός σώματος σημαίνει Εσωτερική Ενέργεια, δηλαδή κινητικότητα των στοιχείων του.
Κίνηση έχουν τα μόρια ή άτομα του σώματος λόγω της Εσωτερικής Ενέργειας αυτού.
Σε κάθε θερμοκρασία τα άτομα της στερεάς μορφής ύλης ταλαντεύονται περί την θέση ισορροπίας τους, είτε πρόκειται για άμορφη ή κρυσταλλική δομή.
Συνεπώς υπάρχει εσωτερική κίνηση των ατόμων και στην ακίνητη ύλη.
Σε ένα σύστημα αναφοράς συνδεδεμένο με το κέντρο της Γης.
Το σύστημα αναφοράς που έχει ως κέντρο των αξόνων του, το κέντρο της Γης.
Είναι το γνωστό Ευκλείδειο σύστημα αναφοράς, στο οποίο λειτουργούν οι ανθρώπινες αισθήσεις και η Συνείδηση.
Άλλως δεν θα υπήρχε καν το σώμα χωρίς εσωτερική ενέργεια στην επικρατούσα θερμοκρασία.
Εν γένει χωρίς κίνηση και ενέργεια εξωτερική και εσωτερική δεν υπάρχει συνείδηση.
Ο λόγος είναι απλός διότι κάθε κίνηση προϋποθέτει την ύπαρξη χρόνου.
Ο δε χρόνος είναι θεμελιώδες συστατικό του χωροχρόνου.
Η ανθρώπινη συνείδηση είναι λειτουργία μέσα στον (χωροχρόνο).
Ο Χωρόχρονος είναι Συνείδηση.
Όπως ήδη ελέχθη η ύπαρξη ύλης στην συνείδηση του ανθρώπου, είναι άμεση συνέπεια της ύπαρξης χρόνου.
Αφού ο χρόνος είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με την κίνηση.
Στο ακίνητο σώμα υπάρχει Εσωτερική Ενέργεια λόγω κίνησης των ατόμων ή μορίων του σώματος.
Η ύπαρξη Εσωτερικής Ενέργειας συνεπάγεται κίνηση των συστατικών του σώματος.
Η κίνηση συνυπάρχει με τον χρόνο, επομένως η κίνηση εξαρτάται από την θερμοκρασία των σωμάτων.
Σαν συνέπεια εξάρτησης της Εσωτερικής Ενέργειας από την θερμοκρασία της ύλης.
Στο σημείο αυτό προκύπτει το απλό συμπέρασμα και ταυτόχρονα ένα ερώτημα.
Δηλαδή στο απόλυτο μηδέν που σταματάει κάθε είδους κίνησης, σταματάει και ο χρόνος?
Διότι αν μηδενισθεί ο χρόνος εξαφανίζεται και ο χωρόχρονος, ο οποίος είναι η ίδια η συνείδηση.
Κατάσταση απώλειας συνείδησης σημαίνει εξαφάνιση της ύλης από τις ανθρώπινες αισθήσεις.
Είναι Φυσική συνέπεια, διότι η παρουσία μάζης οφείλεται στην δράση του σωματιδίου (Higs) με την τεράστια ενέργεια των 127Gev.
Σύμφωνα με την θεωρία τα διάφορα σωματίδια- συστατικά της ύλης, αλληλεπιδρούν με το σωματίδιο Higs και υλοποιούνται στον χώρο εμφανίζοντας υλική υπόσταση μάζας.
Όμως και αυτά τα σωματίδια Higs παρά την τεράστια ενέργεια που έχουν, ακινητοποιούνται και εξαφανίζονται από τις ανθρώπινες αισθήσεις στο απόλυτο μηδέν, -273 βαθμοί Κελσίου.
Η απάντηση σ' αυτή την απορία έρχεται άμεσα από τον μεγάλο Έλληνα μαθηματικό και φυσικό Καραθεοδωρή με την γνωστή αρχή (Καραθεοδωρή).
Αρχή Καραθεοδωρή
«Στην περιοχή κάθε κατάστασης ισορροπίας ενός συστήματος, υπάρχουν μερικές απείρως γειτονικές καταστάσεις στις οποίες δεν μπορούμε να φθάσουμε με αντιστρεπτές (αδιαβατικές) μεταβολές.
Η αρχή αυτή αν εφαρμοσθεί στην περίπτωση προσπάθειας επίτευξης θερμοκρασίας -273 βαθμών Κελσίου, με συνεχείς αδιαβατικές μεταβολές.
Δηλαδή περεταίρω άντληση θερμίδων από την μάζα του σώματος.
Αυτός είναι ο λόγος που η παρουσία του επισημαίνεται στην συνείδηση του ανθρώπου.
Διότι οι αισθήσεις του ανθρώπου είναι έτσι δομημένες, ώστε να αισθάνονται το περιβάλλον, που περιέχει σώματα κινούμενα ή ακίνητα.
Η παρουσία των ακίνητων σωμάτων γίνεται αισθητή λόγω της εσωτερικής ενέργειας, που επιβάλει η θερμοκρασία.
Διότι η θερμοκρασία ενός σώματος σημαίνει Εσωτερική Ενέργεια, δηλαδή κινητικότητα των στοιχείων του.
Κίνηση έχουν τα μόρια ή άτομα του σώματος λόγω της Εσωτερικής Ενέργειας αυτού.
Σε κάθε θερμοκρασία τα άτομα της στερεάς μορφής ύλης ταλαντεύονται περί την θέση ισορροπίας τους, είτε πρόκειται για άμορφη ή κρυσταλλική δομή.
Στην υγρή και αέριο φάση της ύλης τα μόρια ή άτομα της ύλης εκτελούν άτακτη κίνηση Braun.
Τα δε ελεύθερα ηλεκτρόνια, όπως το λέει και η ίδια η λέξη "ελεύθερα", κινούνται από άτομο σε άτομο ελεύθερα μέσα στο κρυσταλλικό πλέγμα του υλικού.
Γενικό συμπέρασμα λοιπόν είναι:
Ότι η ύλη σε οποιαδήποτε φάση και μορφή να βρίσκεται και σε θερμοκρασίες διάφορες του απολύτου μηδενός, περιέχει κάποιο είδος κίνησης.
Γενικό συμπέρασμα λοιπόν είναι:
Ότι η ύλη σε οποιαδήποτε φάση και μορφή να βρίσκεται και σε θερμοκρασίες διάφορες του απολύτου μηδενός, περιέχει κάποιο είδος κίνησης.
Συνεπώς υπάρχει εσωτερική κίνηση των ατόμων και στην ακίνητη ύλη.
Σε ένα σύστημα αναφοράς συνδεδεμένο με το κέντρο της Γης.
Το σύστημα αναφοράς που έχει ως κέντρο των αξόνων του, το κέντρο της Γης.
Είναι το γνωστό Ευκλείδειο σύστημα αναφοράς, στο οποίο λειτουργούν οι ανθρώπινες αισθήσεις και η Συνείδηση.
Άλλως δεν θα υπήρχε καν το σώμα χωρίς εσωτερική ενέργεια στην επικρατούσα θερμοκρασία.
Εν γένει χωρίς κίνηση και ενέργεια εξωτερική και εσωτερική δεν υπάρχει συνείδηση.
Ο λόγος είναι απλός διότι κάθε κίνηση προϋποθέτει την ύπαρξη χρόνου.
Ο δε χρόνος είναι θεμελιώδες συστατικό του χωροχρόνου.
Η εσωτερική ενέργεια είναι αποτέλεσμα της κίνησης των
συστατικών ατόμων ή μορίων.
Σώματα που δεν
εκδηλώνονται στον χωροχρόνο είναι ανύπαρκτα για την ανθρώπινη Συνείδηση.Η ανθρώπινη συνείδηση είναι λειτουργία μέσα στον (χωροχρόνο).
Ο Χωρόχρονος είναι Συνείδηση.
Όπως ήδη ελέχθη η ύπαρξη ύλης στην συνείδηση του ανθρώπου, είναι άμεση συνέπεια της ύπαρξης χρόνου.
Αφού ο χρόνος είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με την κίνηση.
Στο ακίνητο σώμα υπάρχει Εσωτερική Ενέργεια λόγω κίνησης των ατόμων ή μορίων του σώματος.
Η ύπαρξη Εσωτερικής Ενέργειας συνεπάγεται κίνηση των συστατικών του σώματος.
Η κίνηση συνυπάρχει με τον χρόνο, επομένως η κίνηση εξαρτάται από την θερμοκρασία των σωμάτων.
Σαν συνέπεια εξάρτησης της Εσωτερικής Ενέργειας από την θερμοκρασία της ύλης.
Στο σημείο αυτό προκύπτει το απλό συμπέρασμα και ταυτόχρονα ένα ερώτημα.
Δηλαδή στο απόλυτο μηδέν που σταματάει κάθε είδους κίνησης, σταματάει και ο χρόνος?
Διότι αν μηδενισθεί ο χρόνος εξαφανίζεται και ο χωρόχρονος, ο οποίος είναι η ίδια η συνείδηση.
Κατάσταση απώλειας συνείδησης σημαίνει εξαφάνιση της ύλης από τις ανθρώπινες αισθήσεις.
Είναι Φυσική συνέπεια, διότι η παρουσία μάζης οφείλεται στην δράση του σωματιδίου (Higs) με την τεράστια ενέργεια των 127Gev.
Σύμφωνα με την θεωρία τα διάφορα σωματίδια- συστατικά της ύλης, αλληλεπιδρούν με το σωματίδιο Higs και υλοποιούνται στον χώρο εμφανίζοντας υλική υπόσταση μάζας.
Όμως και αυτά τα σωματίδια Higs παρά την τεράστια ενέργεια που έχουν, ακινητοποιούνται και εξαφανίζονται από τις ανθρώπινες αισθήσεις στο απόλυτο μηδέν, -273 βαθμοί Κελσίου.
Η απάντηση σ' αυτή την απορία έρχεται άμεσα από τον μεγάλο Έλληνα μαθηματικό και φυσικό Καραθεοδωρή με την γνωστή αρχή (Καραθεοδωρή).
Αρχή Καραθεοδωρή
«Στην περιοχή κάθε κατάστασης ισορροπίας ενός συστήματος, υπάρχουν μερικές απείρως γειτονικές καταστάσεις στις οποίες δεν μπορούμε να φθάσουμε με αντιστρεπτές (αδιαβατικές) μεταβολές.
Η αρχή αυτή αν εφαρμοσθεί στην περίπτωση προσπάθειας επίτευξης θερμοκρασίας -273 βαθμών Κελσίου, με συνεχείς αδιαβατικές μεταβολές.
Δηλαδή περεταίρω άντληση θερμίδων από την μάζα του σώματος.
Καταλήγει σε αδυναμία επίτευξης τιμών χαμηλότερων
του ορίου των -273 βαθμών Κελσίου.
Η σοφία της Φύσης προνόησε και σ' αυτή την περίπτωση,
να προφυλάξει την συνείδηση του ανθρώπου από κατάρρευση του χωροχρόνου, στην θερμοκρασία
του απολύτου μηδενός.
Δεδομένου ότι, απλά δεν είναι δυνατόν να επιτευχθεί η θερμοκρασία -273 βαθμών Κελσίου, σύμφωνα και με την αρχή Καραθεοδωρή.
Μην ξεχνάμε δε ότι, η Φύση (κατοικεί) στον ανθρώπινο εγκέφαλο.
Δεδομένου ότι, απλά δεν είναι δυνατόν να επιτευχθεί η θερμοκρασία -273 βαθμών Κελσίου, σύμφωνα και με την αρχή Καραθεοδωρή.
Μην ξεχνάμε δε ότι, η Φύση (κατοικεί) στον ανθρώπινο εγκέφαλο.
Κάθε παρατήρηση του ανθρώπου είναι παρατήρηση και της
ίδιας της Φύσης.
Η Θερμοκρασία του απολύτου μηδενός μπορεί να υπήρχε σε πολλά σημεία του σύμπαντος.
Άν δεν την σταματούσε η πρόνοια της Φύσης σε γειτονικές τιμές του απολύτου μηδενός.( αρχή Καραθεοδωρή).
Οπότε η εικόνα του σύμπαντος στα σημεία με θερμοκρασία -273 βαθμών Κελσίου, θα παρέμενε άφαντη για τις ανθρώπινες αισθήσεις.
Άν δεν την σταματούσε η πρόνοια της Φύσης σε γειτονικές τιμές του απολύτου μηδενός.( αρχή Καραθεοδωρή).
Οπότε η εικόνα του σύμπαντος στα σημεία με θερμοκρασία -273 βαθμών Κελσίου, θα παρέμενε άφαντη για τις ανθρώπινες αισθήσεις.
Επομένως:
Κάθε μελέτη του διαστήματος και η διατύπωση θεωριών βασισμένων σε ψεύτικη εικόνα του σύμπαντος.
Θα ήταν ελλιπής και λανθασμένη.
Θα είχαμε επομένως μια κοσμολογία θεμελιωμένη πάνω στην άμμο, κι αυτό χωρίς να το γνωρίζουμε.
Αυτό δεν σημαίνει πως κάθε θεωρία είναι και αληθινή, αν δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί από το αντίστοιχο πείραμα.
Κάθε μελέτη του διαστήματος και η διατύπωση θεωριών βασισμένων σε ψεύτικη εικόνα του σύμπαντος.
Θα ήταν ελλιπής και λανθασμένη.
Θα είχαμε επομένως μια κοσμολογία θεμελιωμένη πάνω στην άμμο, κι αυτό χωρίς να το γνωρίζουμε.
Αυτό δεν σημαίνει πως κάθε θεωρία είναι και αληθινή, αν δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί από το αντίστοιχο πείραμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου