Σκέψεις πάνω στην εξίσωση Ε=mc2 της θεωρίας της σχετικότητας του Einstein. - Επιστήμη και Θρησκεία συναντώνται στα λόγια των μεγάλων Διδασκάλων αμφοτέρων των χώρων, για την Αγάπη.

H σχέση Ε=mc2 δείχνει την ισοδυναμία μάζης με την ενέργεια στο υλικό σύμπαν.
Η σχέση προέρχεται από την θεωρία της σχετικότητας του Einstein.
Με τις γνώσεις Φυσικής που διαθέτω, για μένα η σχέση αυτή παριστάνει τον νόμο Δημιουργίας του σύμπαντος κόσμου.
Το Ε στην σχέση είναι ενέργεια, η σκέψη είναι ενέργεια. 
Οπότε η σχέση Ε=mc2 συμβολίζει.  
Την μετατροπή της σκέψης του Όντος από το πνευματικό  σύμπαν σε δράση, μέσα στο εκδηλωμένο υλικό σύμπαν.

Παρακάτω βρίσκεται ολόκληρη η επιστολή του Einstein προς την κόρη του Lieserl.
Την επιστολή αντέγραψα από την σελίδα του διαδικτύου με τον τίτλο: WOMANTOK.  
Απλά έκανα κάποιες απαραίτητες κατά την γνώμη μου επισημάνσεις, με αντίστοιχη υπογράμμιση σε λέξεις και  φράσεις. 

H επιστολή του Άλμπερτ Αϊνστάιν στην κόρη του διδάσκει την δύναμη της ολοκληρωτικής αγάπης.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1980, η κόρη του Αϊνστάιν, Lieserl δώρισε 1.400 επιστολές, στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο, που γράφτηκαν από τον πατέρα της. 
Με σαφή εντολή να μην δημοσιεύσουν το περιεχόμενό τους, μέχρι δύο δεκαετίες μετά το θάνατό του.

Η επιστολή που ακολουθεί είναι μια απ'
αυτές τις 1400 επιστολές.

Ιδού το κείμενο της επιστολής: 

«Όταν πρότεινα τη θεωρία της σχετικότητας, ελάχιστοι με κατάλαβαν, και αυτό που θα αποκαλύψω τώρα, θα συγκρουστεί με την παρανόηση και την προκατάληψη του κόσμου.

Σου ζητώ να φυλάξεις τα γράμματα, για όσο διάστημα χρειαστεί.

Μπορεί να είναι χρόνια, ίσως και δεκαετίες ακόμη, έως ότου η κοινωνία να είναι αρκετά προηγμένη για να δεχτεί αυτό, που θα εξηγήσω παρακάτω.

Υπάρχει μια εξαιρετικά ισχυρή δύναμη, που μέχρι σήμερα, η επιστήμη δεν έχει βρει επίσημη εξήγηση για αυτήν. 

Είναι μια δύναμη που περιλαμβάνει και διέπει τα πάντα.

Είναι πίσω από κάθε φαινόμενο, που λειτουργεί στο σύμπαν και δεν έχει ακόμη προσδιοριστεί από εμάς.

Αυτή η παγκόσμια δύναμη είναι η ΑΓΆΠΗ.

Όταν οι επιστήμονες ερεύνησαν για μια ενοποιημένη θεωρία του σύμπαντος ξέχασαν την πιο ισχυρή αόρατη δύναμη. 

Η Aγάπη είναι φως, που φωτίζει αυτούς που δίνουν και λαμβάνουν. 

Η Aγάπη είναι βαρύτητα, επειδή κάνει τους ανθρώπους να αισθάνονται έλξη για άλλους.

Η Aγάπη είναι δύναμη, διότι πολλαπλασιάζει το καλύτερο που έχουμε, και επιτρέπει στην ανθρωπότητα να μην σβήσει στον τυφλό εγωισμό της. 

Η Αγάπη ξεδιπλώνει και αποκαλύπτει. 

Για την Αγάπη ζούμε και πεθαίνουμε. 

Αγάπη είναι ο Θεός και Θεός είναι η Αγάπη.

Η δύναμη αυτή εξηγεί τα πάντα και δίνει νόημα στη ζωή. 

Αυτή είναι η μεταβλητή που έχουμε αγνοήσει για πολύ καιρό, ίσως γιατί φοβόμαστε την Aγάπη, γιατί είναι η μόνη ενέργεια στο σύμπαν, που ο άνθρωπος δεν έχει μάθει να οδηγεί κατά βούληση.

Για να δώσω ορατότητα στην Αγάπη, έκανα μια απλή αντικατάσταση στην πιο διάσημη εξίσωση μου. 

Αν αντί για E = mc2, δεχθούμε ότι, η ενέργεια, για να θεραπεύσει τον κόσμο, μπορεί να επιτευχθεί μέσα από την Aγάπη, όταν πολλαπλασιάζεται με την ταχύτητα του φωτός στο τετράγωνο.

Kαταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι η Aγάπη είναι η πιο ισχυρή δύναμη, που υπάρχει, διότι δεν έχει όρια.

Μετά την αποτυχία της ανθρωπότητας στη χρήση και τον έλεγχο των άλλων δυνάμεων του σύμπαντος, που έχουν στραφεί εναντίον μας. 
Eίναι επιτακτική ανάγκη να τραφούμε με ένα άλλο είδος ενέργειας …

Αν θέλουμε το είδος μας να επιβιώσει, αν θέλουμε να βρούμε το νόημα της ζωής, αν θέλουμε να σώσουμε τον κόσμο και κάθε ον με αισθήσεις που κατοικεί σε αυτόν. 

Η Aγάπη είναι η μία και μοναδική απάντηση.

Ίσως δεν είμαστε ακόμη έτοιμοι να κάνουμε μια βόμβα Aγάπης.

Δηλαδή μια συσκευή αρκετά ισχυρή ώστε να καταστρέψει εντελώς το μίσος, τον εγωισμό και την απληστία, που καταστρέφουν τον πλανήτη Γη, που κατοικούμε εμείς οι άνθρωποι.

Ωστόσο, κάθε άτομο φέρει μέσα του μια μικρή αλλά ισχυρή γεννήτρια Αγάπης της οποίας η ενέργεια περιμένει, να απελευθερωθεί.

Όταν μάθουμε να δίνουμε και να λαμβάνουμε αυτή την παγκόσμια ενέργεια, αγαπητή Lieserl, θα έχουμε επιβεβαιώσει ότι, η Αγάπη κατακτά τα πάντα, είναι σε θέση να ξεπεράσει τα πάντα.

Γιατί η Αγάπη είναι η πεμπτουσία της ζωής.

Με λυπεί βαθύτατα, που δεν μπόρεσα, να εκφράσω 

ό,τι έχω στην καρδιά μου, που χτυπά για σένα μια ζωή. Ίσως είναι πολύ αργά, για να ζητήσω συγγνώμη. 

Αλλά καθώς ο χρόνος είναι σχετικός, πρέπει να σου πω, ότι σ αγαπώ και πως χάρη σε εσένα έφτασα στην τελική απάντηση!»

Ο πατέρας σου,

Άλμπερτ Αϊνστάιν»

Επισημάνσεις πάνω στο κείμενο αυτής της θαυμάσιας επιστολής του Einstein, προς την κόρη του.

Έχω κάνει μερικές επισημάνσεις, που θεώρησα απαραίτητες για την πληρέστερη κατανόηση του κειμένου της επιστολής.
Με τις επισημάνσεις αυτές που έκανα στο κείμενο της επιστολής, δεν έχει  αλλοιωθεί στο παραμικρό η ουσία του κειμένου.
Η πρόθεσή μου ήταν αγαθή βεβαίως, καθόσον 
απλά τόνισα τα σημεία, που θεώρησα, ότι είχαν ιδιαίτερη βαρύτητα για κάθε άνθρωπο, άσχετα με τις γνώσεις του.

Αισθάνομαι  πολύ μικρός μπροστά στην προσωπικότητα και το κύρος ενός Einstein, για να κρίνω τις ιδέες, που εκθέτει στην επιστολή προς την κόρη του.
Θα προσπαθήσω όμως με δικά μου λόγια, να αναδείξω τα σημεία εκείνα, που θεωρώ από την σκοπιά του δασκάλου, ότι είναι απαραίτητα για την κατανόηση της έννοιας Αγάπη από τους συνανθρώπους μας.

Κατ'αρχήν όλη επιστολή λούζεται μέσα στο φως της Αγάπης.
Η έννοια της Αγάπης όμως έχει διαφορετική απήχηση στον νου και την καρδιά των ανθρώπων, ανάλογα με την καλλιέργεια ενός εκάστου.
Tο ζήτημα της ερμηνείας της έννοιας, που αποδίδουν οι περισσότεροι σημερινοί άνθρωποι στην λέξη (Αγάπη) διευκρινίζεται  στην ανάρτηση, που οδηγεί η ανωτέρω παραπομπή.με την εντός παρενθέσεως λέξη Αγάπη. 

Το νόημα της εν λόγω παραπομπής είναι μια προσπάθεια, για την διάκριση  της έννοιας, ατόφια  αληθινή Αγάπη, από τις διάφορες παραλλαγές της γνήσιας έννοιας  Αγάπη. 

Η αληθινή Αγάπη, για παράδειγμα, φοράει διάφορες μάσκες, κατά τις κοινωνικές εκδηλώσεις των ανθρώπων.
Έτσι θα λέγαμε, παριστάνει τον δάσκαλο, ή τον ανήσυχο γονέα που φροντίζει για το παιδί του, τον υποκριτή ερωτευμένο,τον δήθεν ευσυνείδητο εργαζόμενο, ενώ είναι άσχετος με το αντικείμενο εργασίας του. 

Στην επιστολή του Einstein προς την κόρη του, όλα τα σημεία λάμπουν από απλότητα και σαφήνεια, χωρίς να χάνουν ούτε κεραία από το βαθύτερο νόημά τους.
Παρ' όλα αυτά θα εκθέσω εδώ μια οντολογική άποψη.
Την οποία ασφαλώς γνώριζε ο πατήρ Einstein αλλά δεν ήθελε, ως φαίνεται, να εμπλέξη την κόρη του στον χώρο της οντολογίας χωρίς προηγούμενη ενημέρωση.

Οντολογικά λοιπόν, υπάρχει κατά την γνώμη μου η εξής ερμηνεία:
Το ενιαίο ΟΝ αρχικά αναγκάστηκε να εκδηλωθεί σε κόσμο γιατί αυτή ήταν η Φύση του.
Σύμφωνα με την οντολογία το ΟΝ στην αρχή διασπάστηκε σε δυο αντίθετα μέρη.
Σ' αυτή την φάση της εκδήλωσης πρωτοεμφανίζεται η τάση επανένωσης.
Στην συνέχεια,  σύμφωνα πάντα με την οντολογία, εξακολουθεί ο περεταίρω  διαχωρισμός του ΟΝΤΟΣ,  μέχρι την μικρότερη μονάδα της ύλης, που είναι το άτομο.
Στο άτομο διατηρείται ακόμη η αρχική ιδιότητα της συνύπαρξης αντιθέτων.
Θετικά φορτία ο πυρήνας αρνητικά φορτία τα περιστρεφόμενα ηλεκτρόνια. 
Αλλά όφειλε όμως κατά τον διαχωρισμό να διατηρήσει την αρχική Ενότητα.
Αυτό και έγινε: 
Στο σύνολο των άπειρων τμημάτων  της εκδήλωσης έχει διατηρηθεί η αρχική Ενότητα, με την εμφάνιση της τάσης επανένωσης.
Αυτό είναι η Αγάπη.
  
Θα επιχειρήσω τώρα από την δική μου σκοπιά, να δώσω, την πνευματική ερμηνεία, όπως εγώ την αντιλαμβάνομαι, στην τόσο σπουδαία σχέση: 
                            E= mc2.
Η σχέση αυτή έχει το πιο πυκνό νόημα από φιλοσοφική άποψη, που έχει οποιαδήποτε άλλη σχέση της Φυσικής επιστήμης.


Ο ίδιος ο  Einstein εκθέτει σίγουρα το βαθύτατο νόημα της σχέσης με απλά κατανοητά λόγια.
Τονίζει μάλιστα την πνευματική διάσταση των μεγεθών αυτής της σχέσης. 
Μ' αυτή την βαθύτερη ουσία  της σχέσης θα ασχοληθώ για λίγο εδώ, όχι για να συμπληρώσω τα λεγόμενα του διάσημου Φυσικού Einstein στην επιστολή προς την κόρη του.
Αλλά να μεταδώσω μέσω αυτού του γραπτού το πνεύμα, που θα μιλούσε ένας Δάσκαλος στους μαθητές του.

Αν στην σχέση E=mc2 θεωρήσουμε ότι, η μάζα (m) από τον υλικό κόσμο, έχει το αντίστοιχό της μέγεθος στον πνευματικό χώρο, την Αγάπη.
Την οποία συμβολίζω με το γράμμα Α στον χώρο του πνεύματος. ( Α, από την λέξη Αγάπη)  
Η Αγάπη είναι ο μόνιμος σύντροφος της Ενότητας, της οποίας αποτελεί το βαθύτερο θεμέλιο και της αποδίδει την αληθινή της ουσία.
Όταν δε βρει κατάλληλο, καθαρό και απαλλαγμένο από ζιζάνια χώρο, στις καρδιές των ανθρώπων, ακουμπάει εκεί ακαριαία και γίνεται άμεσα βίωμα. 

Το (C) εν προκειμένω αποκτάει άλλη οντότητα.
Δεν περιορίζεται από το όριο των 300000Km/sec, που ισχύει στον υλικό κόσμο.
Εδώ οι τιμές της Ταχύτητας μετάδοσης της Αγάπης ξεπερνούν κατά πολύ την ταχύτητα του φωτός και μεταδίδονται σχεδόν ακαριαία, όπως μεταδίδεται η σκέψη.

Το Ε στο πνευματικό πεδίο συμβολίζει την ενέργεια της Αγάπης, που η δύναμη της είναι τόση, ώστε και όροι μεθιστάνειν (Απόστολος Παύλος).
Σχετικό απόσπασμα από τον λεγόμενο Ύμνο της Αγάπης του Αποστόλου Παύλου είναι το ακόλουθο:

Εάν ταις γλώσσαις των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων, αγάπην δε μη έχω, γέγονα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον. Και εάν έχω προφητείαν και ειδώ τα μυστήρια πάντα και πάσαν την γνώσιν, και εάν έχω πάσαν την πίστιν, ώστε όρη μεθιστάνειν, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ειμί.

Μετά απ' αυτές τις παραδοχές η σχέση παίρνει μια καθαρά πνευματική μορφή:
                         Ε=Αc2  (1)
Που αποδεικνύει, ότι το νόημα ορισμένων  μαθηματικών σχέσεων, που εκφράζουν φυσικούς νόμους, μεταφέρεται αυτούσιος από το υλικό πεδίο στο πνευματικό, με ορισμένες πάντα παραδοχές και προϋποθέσεις. 

Ας δούμε τώρα με τι ποιότητες φορτίζονται τα τρία μεγέθη της σχέσης: Ε=Αc2.
Και πρώτα η ενέργεια Ε: 
Στον χώρο του πνεύματος ή ενέργεια E της Αγάπης είναι ανυπολόγιστη, αν μάλιστα την συγκρίνουμε με την τεράστια ενέργεια, που εκπέμπει ο Ήλιος.
Διότι στην σχέση (1) το C αποκτά ταχύτητες πολύ μεγαλύτερες της ταχύτητας του Φωτός.
Οπότε το Ε αποκτά ανυπολόγιστες τιμές, αν το μετρούσαμε  με μονάδες του υλικού κόσμου. 

Το (Α) συμβολίζει εδώ το  αγνό πνευματικό περιεχόμενο, της Αγάπης. στην ανωτέρω πνευματικής φύσεως σχέση (1). 
Το  (C) που ήταν το σύμβολο της ταχύτητας στην στην σχέση ισοδυναμίας ενέργειας - μάζας, E=mc2.
Τώρα στην νέα σχέση (1) συμβολίζει την ταχύτητα μετάδοσης της έννοιας Αγάπη, που είναι παρόμοια με την ταχύτητα της σκέψης. 
Κάτι ανάλογο συμβαίνει και στον κεραυνοβόλο Έρωτα, για παράδειγμα. 

Συμπεραίνουμε τέλος, ότι επειδή όλα τα μεγέθη στην σχέση (1),  είναι μεγέθη  πνευματικής φύσεως.
Δεν είναι δυνατόν, πνευματικά μεγέθη να μετρηθούν με μονάδες μέτρησης μεγεθών του υλικού κόσμου.

Πρέπει να καθιερωθούν αντίστοιχες μονάδες μέτρησης των πνευματικών μεγεθών, κάτι σαν τα Richter, που μετρούμε τους σεισμούς από τα μακροσεισμικά αποτελέσματα.   
Αυτή θα είναι εργασία των μελλοντικών φυσικών επιστημόνων μετά από ειδική εκπαίδευση μύησης στα πνευματικά θέματα. 
Ελπίζουμε να έρθη κάποτε εκείνη η εποχή της πνευματικής άνοιξης, στην οποία θα δικαιωθούν επιστήμονες του κύρους του Εinstein.
Τότε θα λάμψει με όλο της το φως η μαθηματική σχέση:             Ε=Αc2 .

Είναι τότε που οι άνθρωποι θα κατανοήσουν την σκέψη του Όντος.
Ότι δηλαδή όλο αυτό το πανηγύρι του σύμπαντος κόσμου έγινε, για να δημιουργηθεί η Ζωή και ο (Άνθρωπος).

Ο άνθρωπος όμως βρίσκεται στην κορυφή της πυραμίδας, που λέγεται Ζωή και έχει μια σπουδαία αποστολή αναλάβει.
Να κερδίσει  την Αυτογνωσία. 

Προς χάριν του ίδιου, αλλά και μέσω του Ανθρώπου και μάλιστα άμεσα, του ίδιου το Όντος ή αν θέλετε, όπερ το αυτό της ίδιας της Φύσης.

Τότε ο άνθρωπος και Φύση με την οποία ταυτίζεται, θα έχει διπλό κέρδος.

Διότι θα εμπειραθεί όχι μόνο την Αυτογνωσία, αλλά και την υπάρχουσα Ενότητα που αποτελεί το θεμέλιο της Δημιουργίας.

Έτσι θα αναδειχθεί η ισχύς της θεωρίας της σχετικότητας και στον πνευματικό χώρο οπότε: Τα αποτελέσματα μιας τέτοιας  κατανόησης θα είναι ανυπολόγιστα. Καθ' όσον το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας, σύσσωμο θα κβαντιστεί σε ένα ανώτερο ενεργειακό επίπεδο, πιο κοντά στον Θεό.