Η πλάνη των ανθρώπων.

 (Το πέπλο της πλάνης)

Όταν ανασηκωθεί το πέπλο της πλάνης που καλύπτει την συνείδησή μας.

 Θα αντικρίσουμε τότε την απίστευτης ομορφιάς πραγματικότητα του εδώ και τώρα.

Αυτό το πέπλο αποτελείται από  δυο τμήματα, το βιολογικό και το ψυχολογικό. 

Το βιολογικό σχετίζεται με την λειτουργία  των αισθητηρίων οργάνων.

Με την σημερινή εξέλιξη της ιατρικής οι ατέλειες,

όποιες και να είναι αυτές, διορθώνονται σχετικά εύκολα με πολύ καλά έως άριστα αποτελέσματα.

Το ψυχολογικό μέρος της πλάνης όμως είναι αρκετά πιο περίπλοκο. 

Έχει τον κύριο λόγο στην πλάνη που προκαλεί στην συνείδηση του ανθρώπου και μ'αυτό θα ασχοληθούμε στην συνέχεια. 

Θεωρώ ότι, θα  βοηθήσει ιδιαίτερα, αν δούμε το ζήτημα όχι από την σκοπιά των αποτελεσμάτων αλλά από την πλευρά των αιτίων.

Είναι γνωστό εξ άλλου ότι η γνώση των αιτίων συντελεί στην πλέον ριζική και αποτελεσματική θεραπεία.

                                        ΑΙΤΙΕΣ 

Που συνθέτουν το ψυχολογικό μέρος της πλάνης στην συνείδηση του ανθρώπου.

Η Συνήθεια μια πρώτη αιτία.

Οφείλεται στο τεμπέλιασμα του νου να ερμηνεύσει τα φαινόμενα με διαφορετικό τρόπο από αυτόν που έχει συνηθίσει σε παρόμοιες

συνθήκες.

Για παράδειγμα όταν σηκωνόμαστε το πρωί από τον ύπνο κάνουμε πάντα τις ίδιες κινήσεις. 

Το αποτέλεσμα είναι, να μας διαφεύγει κάθε τι το νέο, στους ανθρώπους γύρω μας και στις λοιπές συνθήκες και δραστηριότητες στον χώρο.

Αν όμως κάνουμε τις ίδιες κινήσεις αλλά σαν να γίνονται για πρώτη φορά.

Όλα αποκτούν ένα καινούργιο φως.

Η σημασία τους γίνεται άλλη, αποκτά την αξία εκείνης της στιγμής, που είναι μοναδική.

Αυτή η σημασία είναι τελείως διαφορετική από ότι είχαμε νομίσει στην αρχή από συνήθεια.

Η νέα οπτική  επιβάλει  και έναν άλλο τρόπο δράσεως. 

Χιλιάδες παρόμοια παραδείγματα  στην καθημερινότητά μας περιέχουν τον μανδύα της συνήθειας.

Αυτά και μόνο αρκούν για να κάνουν το πέπλο της πλάνης βαρύ κι ασήκωτο. 

Η Έλλειψη εγρήγορσης.

Όταν λείπει η εγρήγορση χάνεται και η ουσία της ζωής.  

Γιατί κατ' αρχήν δεν μπορείς να  διακρίνεις τις ανάγκες της παρούσης στιγμής.

Δεν μπορεί ποτέ ο νους να συλλάβει  το μεγαλείο του Εδώ Και Τώρα.

Ο Θυμός. Υπό την επίδραση θυμού τίποτε δεν φαίνεται όπως στην αλήθεια είναι.  

Το αντικείμενο του θυμού συσκοτίζει κάθε τι άλλο στον χώρο και  αλλοιώνει έντονα την πραγματικότητα. 

Προκαλεί καυγάδες, τραυματισμούς, καταστροφές περιουσιών, μίση που διαρκούν, χωρισμούς ζυγαριών, ακόμη και πολέμους εθνών.  

Παραθέτω κατωτέρω δυο χαρακτηριστικές εικόνες θυμού για να γίνει αντιληπτό πόσο καταστρεπτικό συναίσθημα είναι  ο θυμός.

Τα άτομα και στις δυο εικόνες δείχνουν εκτός εαυτού


Γυναικείος θυμός.
Η ταραχή της θέτει σε κίνδυνο την ισορροπία ολόκληρης της οικογένειας.



Παιδικός θυμός παράγει ψυχικά τραύματα, απαιτεί ιδιαίτερη φροντίδα. 

Η Τηλεόραση έχει δυο στοιχεία που συσκοτίζουν τον νου του ανθρώπου.

Το ένα είναι η παραπληροφόρηση και το δεύτερο τα σίριαλ σαπουνόπερες.   

Η παραπληροφόρηση σταθερό παράπτωμα των τηλεοπτικών σταθμών να παρουσιάζουν τα γεγονότα όπως τους συμφέρει.

Η διαφοροποίηση στην παρουσίαση οφείλεται στην κομματική τοποθέτηση των σταθμών. 

Οι σαπουνόπερες βελτιώνουν σημαντικά την τηλεθέαση και δίνουν την ευκαιρία στους καναλάρχες, να κερδίζουν από της διαφημίσεις.

Θρησκευτικός φανατισμός αρκετά σοβαρή αιτία αλλοίωσης της πραγματικότητας.
Ο φανατικός τύπος είναι σαν να φοράει παρωπίδες.
Παρωπίδες  όμως βάζουν μόνο στα άλογα.
Στα άλογα η χρήση παρωπίδων εξασφαλίζει  την μη παρέκκλιση από την πορεία, που  καθορίζει ο αμαξάς.
Ο άνθρωπος υποτίθεται ότι διαφέρει ουσιαστικά από τα άλογα!

Οι παρωπίδες υποχρεώνουν τον άνθρωπο να βλέπει πάντα  προς την ίδια κατεύθυνση 

αφαιρώντας του κάθε άλλη πρωτοβουλία.
Ο θρησκευτικός φανατισμός οδηγεί πολλές φορές ακόμη και σε πολέμους. 
Οι λεγόμενοι θρησκευτικοί πόλεμοι είναι γνωστοί από τους αρχαίους χρόνους μέχρι σήμερα.
Ο πόλεμος στην Συρία γίνεται χάριν θρησκευτικών διαφορών μεταξύ μουσουλμάνων και πιστούς άλλων θρησκειών.
Οι μουσουλμάνοι (τζιχαντιστές)   αποκεφαλίζουν αλλόθρησκους  μπροστά στην τηλεόραση, για να εκφοβίσουν και να προσηλυτίσουν όσους ανήκουν σε άλλες θρησκείες.  

Σκεφθείτε τώρα πως είναι δυνατόν να μας κυβερνούν άνθρωποι με κομματικές ή προσωπικές παρωπίδες.

Εδώ στην Ελλάδα το φαινόμενο είναι ιδιαίτερα έντονο.
Αυτός είναι ο κύριος λόγος που δεν πάει καλά η χώρα τα τελευταία χρόνια. 



Ή θα υπάρχει κόντρα μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης ή ακόμα και μέσα στο ίδιο το κόμμα. 

"Η ισχύς εν τη ενώσει" είναι κάτι αδύνατο να συμβεί στο Ελληνικό κοινοβούλιο.

Υπάρχουν και άλλες πηγές που επισύρουν την πλάνη στην συνείδηση των ανθρώπων ανέφερα 5 πλέον αξιόλογες απ' αυτές. 

Ήρθε η στιγμή όμως, να ασχοληθούμε με τον πρύτανη των συνειδησιακών παραμορφώσεων, που είναι τι άλλο από το γνωστό "εγώ".

Το ("εγώ") δικαίως θεωρείται ως κύρια πηγή πλάνης στον νου των ανθρώπων, διότι είναι μόνιμα εκεί στον κάθε άνθρωπο με διαφορετική μορφή για τον καθένα.

Το ("εγώ") περιέχει στοιχεία και των 5 πηγών που αναφέρθηκαν προηγουμένως.
Δηλαδή κάτω από κάθε ιδιότητα από τις 5 που αναφέρθηκαν  κρύβεται ο πρύτανης των παραμορφώσεων της συνείδησης το περίφημο "εγώ".

Οι άνθρωποι ζούμε όλοι μέσα σε ένα όνειρο.
Ο καθένας από μας βλέπει το δικό του.
Εξ ου και τα πολλαπλά ("εγώ") που είναι όλα φανταστικά και ανύπαρκτα για ολόκληρο το πλήθος των ανθρώπων της γης.
Για τον άνθρωπο αυτό που αποκαλείται πραγματικότητα δεν είναι τίποτε άλλο από την προβολή ενός (ολογράμματος).
Το ολόγραμμα  κατασκευάζει ο νους από πληροφορίες που συλλέγει μέσω των αισθήσεων και το προβάλει στον χώρο, που ο ίδιος κατασκευάζει. 
Ο χώρος και ο χρόνος είναι επινοήσεις του νου για να δώσει νόημα και ουσία  στα δρώμενα.
Ο χώρος και ο χρόνος είναι τύποι της νόησης κατά τον Καντ

Την αλήθεια αυτή περί την πραγματικότητα είχε αντιληφθεί ο Πλάτωνας και κατασκεύασε τον μύθο του περίφημου Σπηλαίου.

(Το Σπήλαιο του Πλάτωνα)

 Ο μύθος περιγράφει τους ανθρώπους να στέκονται ακίνητοι μπροστά σε έναν τοίχο και πίσω τους ακριβώς καίει μια φωτιά.

Οι άνθρωποι κοιτάζουν μόνο μπροστά σαν να φοράνε παρωπίδες.

Αυτό εξηγεί την παρουσία του "εγώ" των ανθρώπων και την έλλειψη αλληλεγγύης μεταξύ τους.   

Ανάμεσα στην φωτιά και τους ανθρώπους που δεν μπορούν να κοιτάξουν καν ο ένας τον άλλον παίζεται το δράμα της καθημερινότητας.

Οι σκιές από αυτό το θέατρο προβάλλονται στον τοίχο με την δράση της φωτιάς που καίει πίσω από το διεξαγόμενο θέατρο.

Οι σκιές παρουσιάζουν μόνο σύμβολα.

Αυτό σημαίνει ότι ο κόσμος μας είναι κόσμος (συμβόλων) και όχι λογικής και  σκέψεων.

Πολύ βαθιά γνώση αυτή.

Ο άναξ ου το μαντείο εστί το εν Δελφοίς  ου λέγει ουδέ κρύπτει αλλά σημαίνει (Ηράκλειτος).

Με την διαφορά ότι δεν ακολουθούμε τυφλά τα σημάδια στον δρόμο της ζωής μας.

Αλλά προσπαθούμε να ερμηνεύσουμε το μήνυμα που κρύβουν ειδικώς για μας. 

Αυτό είναι το πραγματικό νόημα της φράσης του Ηράκλειτου.

Αυτές τις σκιές μόνο βλέπουν οι άνθρωποι, αυτές θεωρούν, ότι αποτελούν την  πραγματικότητα.

Επιφανειακή ερμηνεία χωρίς βαθύτερη αντίληψη της ουσίας του κόσμου.

Μια σήραγγα ξεκινάει από το σπήλαιο της πλάνης, που οδηγεί στην επιφάνεια δηλαδή στην αλήθεια και στο φως.

Αυτόν τον δρόμο παίρνουν όσοι από τους ανθρώπους θεωρηθούν έτοιμοι να αντικρίσουν την αλήθεια. 

Ένας μόνο άνθρωπος διακρίνεται να έχει περάσει την σήραγγα. 

Τούτο σημαίνει ότι η αναλογία των εκλεκτών σε    σχέση με τους πολλούς είναι μικρή. 

Ας προσπαθήσουμε να συμπεριληφθούμε σ' αυτή την ελάχιστη μειονότητα των εκλεκτών.

Δύσκολη η επιτυχία αλλά αξίζει η προσπάθεια.

Τίποτε δεν χάνεται, όπως επιτάσσει ο κοσμικός             νόμος της αφθαρσίας της ενέργειας.