Ο ζωοδότης Ήλιος, βασική αιτία διατήρησης της Ζωής στον πλανήτη Γη.

Ο άνθρωπος αισθάνεται την  εξάρτηση της ζωής του από τον Ήλιο

Το φωτεινό (άστρο) που συναντάμε καθημερινά στον ουρανό, είναι το μοναδικό άστρο - αιτία ζωής και είναι: 
Ο Ζωοδότης Ήλιος, όπως  αποκαλείται λόγω του σκοπού που υπηρετεί αυτό το άστρο της ημέρας. 
Για να δούμε, αν ισχύει και πως αιτιολογείται ο χαρακτηρισμός Ζωοδότης.

Το ανωτέρω σχήμα αποδεικνύει τον χαρακτηρισμό Ζωοδότης

Ο χαρακτηρισμός Ζωοδότης αποδίδει πλήρως την σχέση του Ήλιου με την Ζωή γενικά, όχι μόνο του ανθρώπου, αλλά και κάθε μορφής Ζωή πάνω στην Γη.

Στον άνθρωπο ειδικά, εκτός της συνήθους δράσεως, που ο Ήλιος προσφέρει σε κάθε μορφή ζωής,  αποφασιστικό ρόλο παίζει και η δράση του Ήλιου στον Χαρακτήρα του.
Οι νότιοι λαοί της Ευρώπης είναι πιο ανοιχτόκαρδοι και πιο φιλόξενοι σε σχέση με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους. 
Είναι παρατηρημένο εξ άλλου, ότι ο άνθρωπος γενικότερα επιδιώκει να βρίσκεται όσον το δυνατόν περισσότερο σε χώρους, που φωτίζονται άπλετα με ηλιακό Φως. 
Είναι γνωστή η φράση του Γκαίτε.
Φως περισσότερο φως, γερμανικά  (mehr licht).
Εννοούσε βέβαια περισσότερο ανοιχτοί στον Νου και στις νέες ιδέες.  

Από αυτήν την σκοπιά η Ελλάδα είναι προνομιούχος (χώρα) μια και έχει την υψηλότερη ηλιοφάνεια μεταξύ όλων των χορών της Ευρώπης και  ίσως όλου του κόσμου.
Ηλιοφάνεια 336 ημέρες τον χρόνο, δύσκολα θα βρεθούν κάποιες χώρες να την υπερβαίνουν. 
Αυτός είναι ο λόγος που όλοι οι βόρειοι λαοί, που τους λείπει ο Ήλιος,  σπεύδουν να μετακινούνται κατά τον  χρόνο των διακοπών τους προς το νότο και ιδιαίτερα στην Ελλάδα.
Για να εκμεταλλευτούν και να απολαύσουν το φως του Ήλιου.   
   
Η ύπαρξη του Ζωικού αλλά και του (Φυτικού) βασιλείου εξαρτάται άμεσα από την ηλιακή ακτινοβολία.

Οπότε ή ίδια η Ζωή είναι αποτέλεσμα  ύπαρξης της ηλιακής ακτινοβολίας.

"Βασιλιά του Ελέους και της Ομορφιάς. 
Τρύπωσε στην ψυχή μου, όπως μπαίνει κανείς σε ανθισμένο κήπο. Με ένα σου βλέμμα οι πέτρες μεταμορφώνονται σε ρουμπίνια.Αν αυτός ο Βασιλιάς δεν κυβερνούσε τον κόσμο, σκοτάδι και χαλασμός παντού.Κάθισε στην θέση της ψυχής μου εσύ που είσαι οι χιλιάδες ψυχές" (Τζελαλλαντίν Ρουμί)

Θα επιχειρήσω τώρα,  να επισημάνω την απαραίτητη ομοιότητα, που προκύπτει μεταξύ του ανθρώπινου Εγκεφάλου και του Ηλίου, κατά την εφαρμογή του νόμου ομοιότητος των δομών, που ισχύει μέσα σε όλη την Δημιουργία. 
Βάσει αυτού του νόμου λοιπόν, ο Εγκέφαλος του ανθρώπου έχει το όμοιό του στον Ήλιο. 
Όπως ο Ήλιος ελέγχει την Ζωή στο πλανητικό σύστημα έτσι και ο ανθρώπινος  Εγκέφαλος ελέγχει την λειτουργία του σώματος και τις πράξεις του ανθρώπου. 
Αυτός είναι ο κύριος λόγος, που η Ζωή εγκαταλείπει τον άνθρωπο, όταν σταματήσει να λειτουργεί ο Εγκέφαλός του.   

Από την αρχαιότητα ακόμη ο Ήλιος κατείχε ην πρώτη θέση στις ψυχές των ανθρώπων, όλα τα εντυπωσιακά έργα τα αφιέρωναν οι καλλιτέχνες στον θεό Ήλιο. 

Όλα τα Αρχαία μυστήρια ήταν αφιερωμένα στον ΘΕΟ Ήλιο.

Από την πορεία του Ηλίου συμβολικά έδιναν τον κύκλο της Γέννησης, του Θανάτου και της Ανάστασης.

Ο Ήλιος λατρευόταν από όλες τις Θρησκείες σαν την υπέρτατη αρχή του σύμπαντος.

Τον 3 αιώνα π.χ. ο Χάρης ο Λίνδιος Ανέγειρε ένα τεράστιο άγαλμα όπου έγινε γνωστό ως κολοσσός της Ρόδου και θεωρείτε ως ένα από τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου. Ο Πλίνιος έλεγε πως ήταν 105 πόδια ψηλός (33 μέτρα). Δυστυχώς 66 χρόνια μετά από ένα μεγάλο σεισμό το άγαλμα κατέρρευσε. 

Το άγαλμα αυτό αφιερώθηκε στον Ήλιο.

Στην αρχαία Αίγυπτο αναπτύχθηκαν (Ηλιακές) θεότητες  σε μεγάλο βαθμό.

Οι δε σύγχρονες αστρολογικές θεωρίες συμβάλλουν στον μέγιστο βαθμό υπέρ της αναγκαίας παρουσίας  του Ήλιου, για την ύπαρξη της οποιασδήποτε μορφής ζωής στο ηλιακό πλανητικό σύστημα.
Οι έρευνες της Φυσικής Αστρονομίας ως προς τον μηχανισμό παραγωγής της ηλιακής ακτινοβολίας, καταλήγουν στο ακόλουθο συμπέρασμα.  

Κάθε δευτερόλεπτο ηλιακής Ζωής, είναι ένα δευτερόλεπτο θανάτου,για τον ίδιο τον Ήλιο.
Κάθε δευτερόλεπτο Ζωής του  Ήλιου συμβαίνουν πυρηνικές αντιδράσεις σύντηξης ατόμων υδρογόνου προς ένα άλλο στοιχείο το (ήλιο), με σύμβολο το αρχικό γράμμα της λέξης στην Αγγλική γλώσσα (He) 

Διάγραμμα δομής του ατόμου ηλίου

Το άτομο του αερίου  ήλιον αποτελείται από πυρήνα με 2 πρωτόνια και 2 νετρόνια, μαζικός αριθμός (4). 

Περί δε τον πυρήνα περιφέρονται 2 ηλεκτρόνια, αντίστοιχα των 2 πρωτονίων του πυρήνα άρα, ατομικός αριθμός (2).

Τελική φάση παραγωγής (Ηε)

Μία σειρά πυρηνικών αντιδράσεων που αρχίζει με την σύντηξη δυο υδρογόνων προς παραγωγή του ισοτόπου του (Η), δευτέριο.
Η σειρά συνεχίζεται  με την περαιτέρω σύντηξη του δευτερίου με ένα ακόμη (Η) προς παραγωγή του ισοτόπου του (Η), το τρίτιο.
Στην ανωτέρω εικόνα παριστάνεται η τελευταία πράξη της δημιουργίας του αερίου ήλιον (Ηe), που είναι και το τέλος της διαδικασίας με ταυτόχρονη απελευθέρωση ενέργειας 14,1 Mev + ένα νετρόνιο και 3,5Mev + σωμάτιο α.
Συνολική ενέργεια που απελευθερώνεται 17,6 Mev για κάθε παραγόμενο άτομο του στοιχείου ήλιον (He).

Εντός του Ηλίου βέβαια όλη αυτή η σειρά πυρηνικών συντήξεων,  πραγματοποιείται αυτομάτως αφεαυτής, κάτω από εδικές συνθήκες τεράστιας πιέσεως και θερμοκρασίας.

Ο (Ήλιος) μας εκπέμπει ενέργεια ίση με 386 δισεκατομμύρια Μegawatts και κάθε δευτερόλεπτο 700.000.000 τόνοι υδρογόνου μετατρέπονται σε 695.000.000 τόνους ηλίου και 5.000.000 τόνους σε ενέργεια με τη μορφή ακτίνων γάμμα.

Καθώς ταξιδεύει προς την επιφάνεια η ακτινοβολία, συνεχώς απορροφάται και επανεκπέμπεται σε ολοένα μικρότερη θερμοκρασία, έτσι ώστε όταν φτάσει στην επιφάνεια, να γίνει κυρίως ορατή ακτινοβολία. 

Η ηλικία του Ηλίου εκτιμάται στα 5 δισεκατομμύρια έτη.

Ως τότε όμως και στις ενδιάμεσες φάσεις της ζωής του Ήλιου, η ακτινοβολία όλο και εξασθενεί, αφού το (Η) μετατρέπεται σε ήλιο (He) και ενέργεια.
Με άλλα λόγια ο Ήλιος αργοπεθαίνει κατά την διάρκεια των χιλιετηρίδων.

Συνέπεια αυτού του γεγονότος είναι η ευεργετική δράση του ως προς την ζωή, να γίνεται με την πάροδο του χωροχρόνου, όλο και πιο ασθενέστερη.

Δηλαδή πεθαίνει και την ίδια στιγμή προσφέρει  Ζωή στην Γη και στους υπόλοιπους πλανήτες του ηλιακού συστήματος.

Ο Ήλιος πεθαίνει προσφέροντας την Ζωή στην Γη και όπου αλλού υφίσταται μέσα στο υπόλοιπο πλανητικό σύστημα.

Η δράση του Ήλιου μέσα στο πλανητικό σύστημα, αποτελεί υπέρτατο παράδειγμα θυσίας με απώλεια της ίδιας του της Ζωής.
Αυτό και μόνο το γεγονός ας αφήσουμε να επικρατήσει στην συνείδησή μας, για  να έχουμε σεβασμό στο περιβάλλον,  τον  συνάνθρωπό μας και σε κάθε μορφή ζωής γύρω μας.