Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ στην κοσμική της διάσταση.

                 Δικαιοσύνη-Σοφία-Ελευθερία.

Η τρισυπόστατη φύση της Δημοκρατίας

ΔΗΜΟΚΡΑΤΊΑ ΜΗΤΈΡΑ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΊΑ ΌΛΩΝ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΕΥΜΆΤΩΝ.

Κάθε λαός είναι άξιος των ανθρώπων που τον κυβερνούν.

(Πλάτων 427-327)

Η Δημοκρατία,  είχε πει  ο Τσόρτσιλ: 
Είναι το χειρότερο πολίτευμα, αν εξαιρεθούν όλα τ' άλλα.

Τούτο σημαίνει ότι η Δημοκρατία, ακόμη και στη χειρότερη μορφή της, είναι προτιμότερη από την καλύτερη μορφή, οποιουδήποτε  άλλου πολιτεύματος.
Ο Sir Winston Churchill, Βρετανός πολιτικός, στρατιωτικός, δημοσιογράφος και συγγραφέας, πρωθυπουργός της χώρας του κατά τις περιόδους 1940-45  και 1950-55, έμεινε γνωστός στην ιστορία του Β! παγκοσμίου πολέμου με το χαρακτηριστικό όνομα "ο πατέρας της νίκης", συνεπώς δεν ήταν τυχαίο ότι έλεγε.
Ο ίδιος είχε πει και κάτι άλλο που τοποθετεί τον Έλληνα στο βάθρο ημίθεου, με αφορμή την σθεναρή αντίσταση που προέβαλε ο ελληνικός στρατός στα Ελληνοαλβανικά σύνορα και μέσα στην Αλβανία, κατά την επίθεση του συνασπισμού  Ιταλών-Αλβανών  μετά το όχι του Μεταξά, της 28 Οκτωβρίου του 1940.
Στο εξής δεν θα λέμε ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες, αλλά ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες.
Η φράση ορίζει τον Έλληνα ως πρότυπο ηρωισμού, γνωστό εξ άλλου από αρχαιοτάτων χρόνων.
Για παράδειγμα, ο Λεωνίδας και οι 300, στην μάχη των Θερμοπυλών. 

Ανάλογες εκφράσεις έχουν λεχθεί κατά καιρούς και από άλλους επιφανείς πολιτικούς άντρες της νεότερης ιστορίας.

Δεν έχω ακούσει όμως κάποια σοβαρή οντολογική τοποθέτηση για την ουσία της Δημοκρατίας.

Πριν προχωρήσω σε επιχειρήματα που θεμελιώνουν οντολογικά την έννοια της Δημοκρατίας, παραδέχομαι ως προϊόν στοχασμού με απόλυτη ειλικρίνεια ότι:

Η βαθύτερη ουσία, η ραχοκοκαλιά θα λέγαμε 

της Δημοκρατίας  είναι  ο Λόγος.

Ο οποίος είναι ο κοσμικός νόμος που διέπει την 
εκδήλωση του σύμπαντος κόσμου.

Οφείλουν ως εκ τούτου οι κοινωνίες των ανθρώπων απανταχού της γης, να την καθιερώσουν και να την τιμούν ανάλογα,  σαν μια άλλη Θρησκεία του εικοστού πρώτου αιώνα.

Το ότι η Δημοκρατία είναι το επικρατέστερο κοινωνικό σύστημα,  σύμφυτο με την φυσική πραγματικότητα, αποδεικνύεται από το γεγονός ότι  σχεδόν όλες οι κοινωνίες της Γης τείνουν εφαρμόσουν κάποιες μορφές Δημοκρατίας.

Τέλος πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν μας ότι:

Η Δημοκρατία είναι η μητέρα και η θρησκεία όλων των πολιτευμάτων, δεδομένου ότι, όλα τα πολιτεύματα έχουν βάση και στοιχεία από αυτήν την ιδέα της Δημοκρατίας. 
Όπως η Φιλοσοφία για τον ίδιο λόγο, είναι η μητέρα και θρησκεία όλων των επιστημών.

Αιτιολόγηση των ανωτέρω θέσεων.

Κάθε φαινόμενο στην εκδήλωση του κόσμου, λειτουργεί βασισμένο σε έναν φυσικό νόμο.

Η οργάνωση των κοινωνιών είναι ένα φυσικό φαινόμενο όπως όλα τα άλλα, αφού υλοποιείται από φυσικά όντα, που είναι οι άνθρωποι. 
Τον άνθρωπο μάλιστα τον έχει προικίσει με ιδιαίτερη εύνοια η Φύση, με το τελειότερο όργανο σ' αυτή την γωνιά του κόσμου, τον ανθρώπινο εγκέφαλο, καθιστώντας τον έτσι ως εκπρόσωπό της επί της Γης.
Ο άνθρωπος δηλαδή διαθέτει θεϊκά στοιχεία, αλλά η χρήση αυτών των ιδιοτήτων περιορίζεται από ίδιους νόμους που διέπουν την όλη εκδήλωση και λειτουργία της Φύσης.

Ο άνθρωπος παραβλέπει ασυνείδητα, ή ενίοτε αγνοεί τους νόμους, κάνει κατάχρηση της σύμφυτης ιδιότητας της ελευθερίας, γίνεται παράνομος και τιμωρείται αναλόγως. 
Την ιδιότητα της ε λ ε υ θ ε ρ ί α ς την έδωσε η Φύση στον άνθρωπο, για να την εφαρμόζει, τότε και μόνο τότε όταν γίνει απόλυτα  σ υ ν ε ι δ η τ ό ς,  αλλιώς αποτελεί μια ψευδαίσθηση ελευθερίας.
Μόνο όταν συνειδητοποιηθεί και γίνει ένα με την Φύση ως προς την δομή και λειτουργία, τότε θα είναι ωφέλιμος για την λειτουργία του κόσμου.   
Η οργάνωση των κοινωνιών επιχειρείται να γίνει από την Φύση, όπως και σε όλα τα φαινόμενα, σύμφωνα με τον Λόγο, ο οποίος διέπει όλες τις δομές του κόσμου, καθορίζοντας τις αναλογίες μεταξύ τους.

Την λειτουργία των ανθρώπινων κοινωνιών, ως προς την δομή και την οργάνωση τους, έχει αναθέσει η Φύση με εμπιστοσύνη στον άνθρωπο, περιμένοντας απ' αυτόν γνήσιο αποτέλεσμα, για ορθή και δημιουργική λειτουργία, σύμφωνα πάντα με τους νόμους της Φύσης. 
Ολόκληρα έθνη έχουν καταστραφεί, επειδή  
οι αρχηγοί τους κρίθηκαν από την
νομοτέλεια, ανάξιοι  αυτής της εμπιστοσύνης.

Από την εποχή της αρχαίας Ελλάδος έχουν προταθεί διάφορα συστήματα οργάνωσης και λειτουργίας των κοινωνιών.

Ο Πλάτωνας στο έργο του με τίτλο:
Περί δικαίου λόγος ή  άλλως Πολιτεία του Πλάτωνος, διακρίνει 5 κύρια κοινωνικά πολιτεύματα ή οργανωτικά συστήματα, ως προς την διοίκηση και λειτουργία μιας κοινωνίας.
Αυτά τα συστήματα γεννήθηκαν και δοκιμάστηκαν εδώ στην Ελλάδα.
Έχουμε λοιπόν:

   

Την Αριστοκρατία, την Ολιγαρχία, την Μοναρχία, την Δημοκρατία και την Δικτατορία ή Τυραννία. 

  

Ως Αριστοκρατία εννοείται εκείνο το πολίτευμα που στηρίζεται κατά τον Αριστοτέλη στη διακυβέρνηση των αρίστων.

Ο Πλάτωνας χαρακτηριστικά υποστήριζε ότι: 

"Όταν οι φιλόσοφοι βασιλέψουν και οι βασιλιάδες φιλοσοφήσουν, μόνο τότε οι λαοί θα ευτυχήσουν ".

Ολιγαρχία είναι το Πολιτειακό σύστημα που επικράτησε κυρίως στην αρχαία Ελλάδα, κατά το οποίο η εξουσία συγκεντρώνεται σε λίγους ανθρώπους, συνήθως πολύ πλούσιους. 

Η Ολιγαρχία διαφέρει από την Αριστοκρατία ως πολίτευμα, γιατί αυτοί που είναι στην εξουσία δεν είναι οι άριστοι μιας πολιτείας στο σύνολό της, αλλά μία ομάδα πλούσιων που εκμεταλλεύεται την εξουσία για το δικό τους όφελός. 
Μια μορφή ολιγαρχίας σήμερα είναι ο Καπιταλισμός.

Η λέξη προέρχεται από τις λέξεις ὀλίγον και ἄρχω.

Ορισμένοι πολιτικοί επιστήμονες και φιλόσοφοι θεωρούν ότι όλα τα πολιτεύματα είναι στην πράξη ολιγαρχίες και ότι οι Δημοκρατίες μερικές φορές μπορούν να καταλήξουν, να εκπέσουν σε εκλεγμένες ολιγαρχίες.

Μοναρχία είναι το πολίτευμα, στο οποίο αρχηγός του κράτους είναι μόνο ένα άτομο, ο μονάρχης. 

Αυτό που την χαρακτηρίζει είναι ότι ο μονάρχης κρατά την θέση του ισόβια, και ότι η εξουσία μεταβιβάζεται συνήθως σε μέλος της οικογένειάς του χωρίς εκλογές.

Η Δημοκρατία είναι το πολίτευμα όπου η εξουσία πηγάζει από τον λαό, ασκείται από τον λαό και υπηρετεί τα συμφέροντα του λαού[1][2]. 

Κεντρικό χαρακτηριστικό της Δημοκρατίας είναι η λήψη αποφάσεων με ψηφοφορία:

1)Των πολιτών, στην άμεση Δημοκρατία.

2) Κάποιων αντιπροσώπων τους, που αποκαλούνται βουλευτές, στην αντιπροσωπευτική Δημοκρατία.

Ο ορισμός της Δημοκρατίας, όπως δίνεται πιο πάνω, έχει τρία μέρη:

1)Η εξουσία πηγάζει από τον λαό.  

Αυτό σημαίνει ότι: 
Η πολιτεία έχει αποκτήσει κυβέρνηση από τον λαό, κατόπιν νομίμων εκλογών.  
Αυτή η κυβέρνηση αφού έχει προκύψει από την πλειοψηφία του λαού, θα πρέπει να είναι δημοφιλής και να τυγχάνει της αποδοχής όλων των πολιτών.

 Ή αλλιώς να αντλεί τη νομιμότητα της από το λαό.

2)Η εξουσία ασκείται από τον λαό.

Αυτό σημαίνει ότι για να είναι ένα πολίτευμα δημοκρατικό, θα πρέπει με κάποιους τρόπους, να εξασφαλίζει τη συμμετοχή των πολιτών στις πολιτικές διαδικασίες, τις διαδικασίες διακυβέρνησης και λήψης αποφάσεων. 
Για παράδειγμα, πέραν των εκλογών ανάδειξης των οργάνων της πολιτείας, μια άλλη δυνατότητα του Δημοκρατικού πολιτεύματος είναι η  διενέργεια Δημοψηφισμάτων. 
Όταν υφίσταται σοβαρό θέμα στην πολιτεία, που γι' αυτό πρέπει να αποφασίσει πάλι η πλειοψηφία του λαού, διεξάγεται Δημοψήφισμα. 

3)Η εξουσία εξυπηρετεί τα συμφέροντα του λαού.

Αυτό σημαίνει ότι τα όργανα της πολιτείας που είναι φορείς εξουσίας (κυβέρνηση, βουλή κ.ο.κ.) πρέπει να υπηρετούν και να προασπίζουν τα συμφέροντα του συνόλου της κοινωνίας, και όχι κάποιου εκτός της κοινωνίας ή  κάποιων μόνο τμημάτων αυτής ή τέλος προσωπικά τους συμφέροντα. 

Δηλαδή, ότι πρέπει να επιδιώκουν την ευρύτερη δυνατή συναίνεση. 

Επίσης ταυτόχρονα με την αρχή της πλειοψηφίας πρέπει να υπάρχουν μηχανισμοί που προασπίζουν τα συμφέροντα της μειοψηφίας.

Η Αθηναϊκή Δημοκρατία είναι η αποθέωση αυτού του πολιτεύματος δεδομένου ότι  στηρίζεται στην αρχή του Κλεισθένη.
Ο Κλεισθένης Αθηναίος πολιτικός του 6ου π.χ αιώνα της οικογένειας των Αλκμεωνιδών.
Το 508- 507 π.χ έθεσε τις βάσεις για την δημοκρατική μεταρρύθμιση της Αθήνας.
Κεντρική ιδέα της μεταρρύθμισης ήταν η εξής αρχή:

Όλοι οι πολίτες είναι ίσοι απέναντι στο κράτος.

Έτσι έπαψαν οι συγγένειες και η καταγωγή να παίζουν ρόλο στην πολιτική ζωή της Αθήνας.
Με το μέτρο αυτό ο Κλεισθένης "έδωσε την πολιτεία στον λαό", όπως έγραψε αργότερα ο Αριστοτέλης.  

Η Δικτατορία με την σύγχρονη σημασία της λέξης, αναφέρεται στην απόλυτη εξουσία ενός ηγέτη (δικτάτορα) ή ομάδος που κυβερνά χωρίς να περιορίζεται από τους νόμους, το σύνταγμα ή άλλους κοινωνικούς και πολιτικούς παράγοντες του κράτους.

Κύριο χαρακτηριστικό της Δικτατορίας είναι η συγκέντρωση της εκτελεστικής και της νομοθετικής εξουσίας στο πρόσωπο του δικτάτορα, η οποία συνδυάζεται και με έλεγχο επί της δικαστικής εξουσίας.

Μάρτυρες δικτατοριών στην Ελλάδα είναι οι περισσότεροι «αναγκαστικοί νόμοι» και τα περισσότερα «νομοθετικά διατάγματα».

Όταν το πολίτευμα είναι νόθα Δημοκρατία, δηλαδή Δικτατορία με την μάσκα της κοινοβουλευτικής  Δημοκρατίας, μπορεί να συμβούν ανάλογες παρανομίες. 

Σε τέτοιες περιπτώσεις ο ρόλος των βουλευτών ουδεμίαν σχέση έχει  με αυτό, που ο λαός τους ανέθεσε, να πράττουν στην βουλή, ως γνήσιοι εκπρόσωποί του.

Αντιθέτως αυτοί άγονται και φέρονται ως

άβουλα όντα,

καθοδηγούμενοι από ίδια ή αλλότρια

 συμφέροντα.

Καθιστάμενοι ούτω επίορκοι, μη υπηρετούντες 

το δημόσιο συμφέρον  ως ο όρκος του 

βουλευτή επιτάσσει. 

Χαρακτηρίζονται τέλος άδικοι,ανήθικοι και 

βλαβεροί για την κοινωνία και την Δημοκρατία. 

Φαινόμενο λίαν διαδεδομένο  επί των ημερών μας, κατά την συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ -Νέας Δημοκρατίας. 

Ο όρος "αναγκαστικός νόμος" και "νομοθετικό διάταγμα"υποδηλώνει ακριβώς ότι, τα νομοθετήματα αυτά δεν έχουν ψηφισθεί από το δημοκρατικά εκλεγμένο κοινοβούλιο.

Ο όρος δικτατορία συνήθως δεν χρησιμοποιείται από τους ίδιους τους δικτάτορες για να περιγράψουν την μορφή διακυβέρνησης τους. 

Οι δικτάτορες συνήθως αποκτούν την εξουσία μέσω πραξικοπήματος ή κατάργησης του ισχύοντος συντάγματος.

Ας δούμε τώρα οντολογικά την ουσία της Δημοκρατίας. Δηλαδή πως συνδέεται αυτό το πολίτευμα με την ουσία του Όντος της Φύσης.

Ο Εφέσιος φιλόσοφος Ηράκλειτος κατά την γνώμη μου είναι ο πραγματικός θεμελιωτής της Δημοκρατίας με την καθαρά την οντολογική σημασία της λέξεως.

Που θεμελιώνει δηλαδή το πολίτευμα της Δημοκρατίας σύμφωνα με τους φυσικούς νόμους  της εκδήλωσης του κόσμου.

Η Δημοκρατία βασίζεται κυρίως στην Δικαιοσύνη, χωρίς αυτήν δεν νοείται Δημοκρατία.

 Όλη η Δημιουργία στηρίζεται σε νόμους κοσμικής προέλευσης. 
Κυριότεροι νόμοι είναι:

Πρώτος νόμος,  ο νόμος του ΈΝΑ,
Μέσα στην εκδήλωση εμφανίζεται ως Ενότητα των πάντων.

Δεύτερος νόμος, ο νόμος του ΤΡΊΑ.
Μέσα στην εκδήλωση εμφανίζεται ως αρμονική σύνθεση των αντιθέτων.

Η Δικαιοσύνη  πηγάζει από τον Λόγο, που εν προκειμένω εκφράζεται με τον  Διάλογο.

Ο Διάλογος βασίζεται στον δεύτερο κοσμικό νόμο του τρία, που και αυτός με την σειρά του βασίζεται  στον Λόγο, όπως όλη η Δημιουργία εξ άλλου.

Ο δε Λόγος, υπό την μορφή της αναλογίας των

φαινομένων, είναι η πρωταρχική  αιτία η

ραχοκοκαλιά, που υπεισέρχεται στην 

εκδήλωση 

του σύμπαντος κόσμου.


Ο Λόγος με την μορφή σχέσεων αντιθέτων είναι

παρών σε όλη την Δημιουργία.

Τα αντίθετα είναι ο τρόπος εκδήλωσης του 

Κόσμου. 

Από  την σχέση των αντιθέτων παράγεται η 

συνείδηση με την σειρά:

Λόγος=σχέση αντιθέτων=συνείδηση.


Παράδειγμα εφαρμογής του νόμου του ΤΡΙΑ η 

λειτουργία του Ήλιου.

Η λειτουργία του ερμηνεύεται από την ύπαρξη 

των  αντιθέτων: 

Αδρανής ύλη-Πυρηνική Ενέργεια.

Ο Ήλιος πεθαίνει αλλάζοντας συνεχώς

σύσταση.

Τεράστιες εκρήξεις συμβαίνουν εντός του, 

κατά 

τις οποίες γίνεται σύντηξη υδρογόνου (Η) που

μετατρέπεται σε Ήλιο (Η2,4), παράγοντας

θερμοκρασίες εκατομμυρίων βαθμών.

Αποτέλεσμα, Φως και Ζωή στην  Γη και στους 

άλλους πλανήτες. 

Μεταφορικά λέγεται ότι ο Ήλιος αποτελεί 

υπέρτατο παράδειγμα θυσίας, γιατί πεθαίνει 

χαρίζοντας την Ζωή στην Γη.

Ο νόμος του ΤΡΊΑ αναφέρεται στην σύνθεση των  αντίθετων.
Τα αντίθετα είναι ο τρόπος εκδήλωσης του Όντος σε κόσμο. 

Έτσι τα πάντα έχουν το αντίθετό τους, θετικό-αρνητικό, ζεστό – κρύο, υγρό- στερεό, φως – σκοτάδι  κ.ο.κ.
Η αρχή αυτή που επικρατεί κατά την εκδήλωση, επεκτείνεται  και σε άλλα μέρη του λόγου και  έννοιες, όπως ομορφιά -ασχήμια, ευχάριστο-δυσάρεστο, ευτυχία -δυστυχία κ.ο.κ. 

Δεν υπάρχει αντικείμενο και έννοια μέσα στον

εκδηλωμένο κόσμο, που να μην έχει το αντίθετό

της. 

Ο τρόπος εκδήλωσης της Φύσης σε Κόσμο, με την μορφή των αντιθέτων επιβεβαιώνει την ουσία των όντων.
Έτσι το ζεστό αποκτά το νόημά του, από την
ύπαρξη του κρύου, το σκότος επιβεβαιώνει την 

ύπαρξη του φωτός, ο θάνατος επιβεβαιώνει την 

ζωή και ούτω καθ' εξής.  

Παράδειγμα εφαρμογής του νόμου του τρία, είναι και ο μηχανισμός αντίληψης ενός αντικειμένου μέσω της όρασης. 

Γίνεται η εξής διαδικασία.

Βλέπουμε το αντικείμενο, αλλά για να γίνει συνειδητή η αντίληψή του, το συγκρίνουμε με την ανυπαρξία του.

Έτσι η ύπαρξη ενός δέντρου γίνεται συνειδητή, γιατί ο νους το συγκρίνει με την έννοια, όχι δέντρο και το αποτέλεσμα είναι η συνείδηση του δέντρου.

Εφαρμογή του νόμου του τρία: 

1)Αντίθετα:Οι έννοιες Δέντρο, όχι δέντρο 

2)Αρμονική Σύνθεση: Συνείδηση,αντίληψη  του δέντρου.
   

Θα μου πείτε τι σχέση έχει ο νόμος του τρία με την Δημοκρατία.

Η σχέση υφίσταται μέσω της Δικαιοσύνης η οποία είναι το θεμέλιο της Δημοκρατίας.

Η Δικαιοσύνη στηρίζεται στην διαλεκτική που προκύπτει με εφαρμογή του νόμου του τρία.

Η ουσία της είναι η λειτουργία του νόμου του τρία σε τρεις  φάσεις.  

Θέση – Αντίθεση – Σύνθεση.

Η σύνθεση κατά την αντιπαράθεση των αντιθέτων παράγει την αρμονία.

Παρατηρούμε την άρρηκτη σχέση της αλυσίδας με βάση τον Λόγο:

Δημοκρατία= Δικαιοσύνη, ηθική.

Δικαιοσύνη =Διαλεκτική

Διαλεκτική:Αντίθετα Θέση - αντίθεση.(Λόγος)
Αποτέλεσμα: Αρμονική σύνθεση.

Η ενδελέχεια της Δημοκρατίας είναι 

αναντίρρητα η αρμονία.

Η αρμονία καθορίζει και οδηγεί την 

Δημοκρατία.

Εν αρχή ην ο Λόγος και Λόγος ην προς τον Θεόν και Θεός ην ο Λόγος.

Ούτος ην εν αρχή προς τον Θεόν.

Πάντα δι' αυτού εγένετο, και άνευ αυτού, εγένετο, ουδέ έν ό γέγονεν. 
( Ιωάννης της Πάτμου)

Ο Ιωάννης είχε πράγματι συλλάβει την απόλυτη αλήθεια της Δημιουργίας.

                  
              (Ο Ηράκλειτος και οι στοχασμοί  του.)

Αλλά πριν από τον Ιωάννη ο Ηράκλειτος είχε θέσει ως  βάση της Δημιουργίας  τον Λόγο, με την μορφή της σύνθεσης των αντιθέτων και της αναλογίας των φαινομένων στην εκδήλωση της Φύσης σε Κόσμο.
Ο Ηράκλειτος θεωρείται και ο θεμελιωτής της κοσμολογίας με την γνωστή ρήση του, Κόσμον τόνδε..., με την οποία θέτει την αρχή της Δημιουργίας σε μια τελείως νέα βάση, απορρίπτοντας κάθε σύγχρονη έρευνα για την αρχή του κόσμου, παράδειγμα η θεωρία της μεγάλης έκρηξης (Big Bang).

Παραθέτω στη συνέχεια βίντεο στο οποίο ομιλητές είναι δυο αγαπημένοι Δάσκαλοι,  οι Αστροφυσικοί Μάριος  Δανέζης Και Στράτος Θεοδοσίου. 
Το βίντεο αυτό είναι μέρος σειράς εκπομπών με τίτλο:  Έτσι βλέπω τον Κόσμο.  

Σ’ αυτό αναπτύσσεται διεξοδικά ο ρόλος του Ηράκλειτου στην υπόθεση της Δημοκρατίας.

Από την σκέψη του Ηράκλειτου γεννήθηκε η ιδέα της Δημοκρατίας, εκεί στην Έφεσο, στην Ελληνική αποικία, στα  παράλια της Μικράς  Ασίας.

Ο σοφός της ανατολής  Ινδός Όσο, στο βιβλίο του με τίτλο Κρυμμένη Αρμονία, ένα σωστό ευαγγέλιο γνώσης, αναλύει μία προς μία διεξοδικά τις ρήσεις του Ηράκλειτου και  γράφει στην αρχή του βιβλίου:

Ο Ηράκλειτος είναι πραγματικά υπέροχος. 
Αν είχε γεννηθεί στην Ινδία, στην Ανατολή  θα είχε γίνει γνωστός ως Βούδας.

Τέτοιους γίγαντες του πνεύματος, σαν τον Ηράκλειτο τον Σωκράτη, τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη και άλλους προσωκρατικούς ή μετά απ' αυτόν φιλοσόφους, έχει φέρει στο φως, αυτή η χώρα που λέγεται Ελλάδα, η χώρα που υπήρξε η κοιτίδα της Δημοκρατίας.  
Είναι βαθιά η θλίψη που νοιώθει κάθε γνήσιος Έλληνας, όταν κάποιοι  "Έλληνες" δεν σέβονται την ίδια τους την γενέτειρα.

Την Γη που γέννησε την θρησκεία της Δημοκρατίας, ξεπουλώντας την σε  ξένα συμφέροντα.
Ακόμη περισσότερο δε θλίβεται, αφού δεν έχει εμφανισθεί  μέχρι τώρα, ένας γνήσιος ηγέτης που να υλοποιήσει αυτό το θαύμα, που λέγεται Αθηναϊκή Δημοκρατία.
Την Δημοκρατία εκείνη που ορίζεται από την αρχή του Κλεισθένη και όχι το εξάμβλωμα που έχει εκπέσει σήμερα με τα νομοθετικά διατάγματα και τον νόμο περί ευθύνης υπουργών, που λεκιάζουν την ιδέα της Δημοκρατίας και προκαλούν ντροπή για την Ελλάδα και τριγμό στα οστά του Κλεισθένη. 
 Η Ελλάδα οφείλει να γίνει το παράδειγμα εφαρμογής της αληθινής Δημοκρατίας, που εδώ  γεννήθηκε,  αν θέλει να αποκατασταθεί το όνομά της στην διεθνή κοινότητα. 
Απολλώνιος: e-mail,  lykeios7@otenet.gr