Η γέννηση του ποιητή

Γεννήθηκα μέσα στο άχρονο το χάος.

Απ’ την αρχή ένοιωθα έλλειψη
Πόνο πληρότητας
Αναζητώντας  τη  γιατρειά τη λύτρωση,  
βυθίστηκα  στο μέσα μου,
στα  εσώτερα της ψυχής τα μονοπάτια,
εκεί  με θάμπωσαν  η  ομορφιά, το χάος.
Εγώ όμως την αλήθεια γύρευα,
να λυτρωθώ από την έλλειψη, τον πόνο.
Τέλος αυτό το επίμονο το  ψάξιμο μ’ έφερε,
κι απ’ ανάγκη ίσως,
στους πολυδαίδαλους  της ποίησης τους δρόμους.
Και νάμαι  τώρα εδώ λοιπόν,
που το Μηδέν ανακυκλώνεται μέσα σε πόνους γέννας.

Ένας απλός δημιουργός 
με ηδονή
και πόνο
να 'μαι,
στο μέσον της αιωνιότητας,
εκεί όπου αρχή και τέλος,

ΈΝΑ ΕΊΝΑΙ.
Εκεί όπου η κάθε μια  στιγμή δεν έχει όνομα,

μόνο Ποιότητα είναι.


Και κάτι ακόμα για την χαρά της ζωής

Η ουσία της ζωής.

( ταξιδιώτες με άγνωστη αιτία)

Ερχόμαστε απ' το πουθενά

και πάλι  για το πουθενά αναχωρούμε.

Μοναδική ευκαιρία,,,,

χαρείτε τη ζωή με αγάπη,

τον έρωτα στην κοσμική του διάσταση.

Αυτά που απλόχερα

η παντοδύναμη η Φύση,

τα προσφέρει.

Μοιράστε

και σεις απλόχερα

μ’ αγάπη τα αγαθά.

Δώρα  της Φύσης  είναι  στη Ζωή,

και τίποτα απ’ αυτά δεν μας ανήκει.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ,  ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ

και ΧΡΟΝΙΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ

Απολλώνιος έφη