 |
| Σαφής διάκριση από τα χαρακτηριστικά των δυο φύλων |
Το αρσενικό ΟΝ ονομάζεται κόκορας και έχει διαφορετική εμφάνιση από το θηλυκό, που φέρει το όνομα κότα.
Ο κόκορας διακρίνεται σαφώς μέσα στην οικογένεια διότι είναι ψηλότερος και φέρει διακριτικά στολίδια το λεγόμενο "ληρί".
Τέλος δε, όπερ και σπουδαιότερον, αναλαμβάνει να γονιμοποιήσει όλες τις κότες της παρέας.
 |
| Στην οικογένεια των λιονταριών η διάκριση των φύλων είναι περισσότερο σαφής. |
Η διάκριση των δυο φύλων αρσενικού - θηλυκού στην οικογένεια των λεόντων είναι πλέον σαφής.
Το αρσενικό λιοντάρι φέρει χαίτη, είναι ψηλότερο, πιο επιβλητικό, χαρακτηριστικό της αρσενικότητας του είδους.
Το ενδιαφέρει περισσότερο το κυνήγι της τροφής και η προστασία του κοπαδιού και αφήνει την φροντίδα της διατήρησης του είδους στο θηλυκό μέλος της οικογένειας, με την συμμετοχή και του ιδίου ασφαλώς.
Η διάκριση αυτή συνεχίζεται σε όλα τα ζώντα όντα και σχετίζεται σε μεγάλο βαθμό με την διάκριση των ρόλων των δυο φύλων.
Η διάκριση αυτή συνεχίζεται σε όλα τα ζώντα όντα και σχετίζεται σε μεγάλο βαθμό με την διάκριση των ρόλων των δυο φύλων.
 |
| Αρσενικό και θηλυκό παγόνι |
Έτσι για παράδειγμα το αρσενικό παγόνι φέρει ένα σωρό στολίδια σε σχέση με το θηλυκό.
Αυτός ο μηχανισμός που επιβάλει την διάκριση του αρσενικού από το θηλυκό γένος, είναι αποτέλεσμα του νόμου φυσικής επιλογής.
Προχωρώντας προς τα πάνω στην πυραμίδα, προς ανώτερα εξελικτικά είδη φτάνουμε τελικά στην κορυφή, που είναι ο άνθρωπος.
Η δημιουργία του κόσμου ξεκίνησε από μιαν αυτόματη ασυνείδητη ανάγκη του πρωταρχικού Όντος να εκδηλωθεί.
Η εκδήλωση αυτή προϋποθέτει ταυτόχρονη αλλαγή του χώρου υλοποίησης του όντος.
Το οποίο από ένα χώρο με καθαρά πνευματικό περιεχόμενο, μεταπίπτει σε μια άλλη διάσταση με καθαρά υλικό γίγνεσθαι.
Έτσι αρχίζει η Δημιουργία του κόσμου στο σύνολό του.
Η ασυνείδητη κατ'αρχήν Δημιουργία του όντος σε κόσμο, (στολίδι δηλαδή) έγινε λόγω ασυνείδητης επιθυμίας του αρχικού Όντος να εκδηλωθεί, γιατί αυτή ήταν η Φύση του και δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά.
Η όλη εκδήλωση κατέληξε τέλος στην Δημιουργία της Ζωής και στην κορυφή αυτής με το Ον Άνθρωπος.
Με το ζήτημα των αναγκών του όντος άνθρωπος, ως προέκταση της βασικής ανάγκης και συνέχιση του φαινομένου Ζωής.
Που είναι το τελευταίο στάδιο της Δημιουργίας του κόσμου, έχει ασχοληθεί ο Αβραάμ Μάσλοου.
Ο εν λόγω άνθρωπος ήταν Αμερικανός ψυχολόγος, ο οποίος έμεινε γνωστός για τη θεωρία ιεράρχησης των αναγκών, που δεν είναι τίποτε άλλο, από μια οντολογική απεικόνιση της αρχικής δημιουργίας.
Έτσι όπως αντιστοιχεί στα αναγκαία χαρακτηριστικά του όντος Άνθρωπος, που παρουσιάζονται παραστατικά στην κατωτέρω πυραμίδα.
Η πυραμίδα φέρει στην κορυφή αυτής την έννοια Αυτοπραγμάτωση
Σε πολλά κείμενα αυτού του ιστολογίου αναφέρεται ο όρος Αυτογνωσία όπερ το αυτό, με την γνωστή παραίνεση του Σωκράτη "Γνώθι σ' Αυτόν".
Η ανωτέρω εικόνα είναι μια μικρογραφία της αρχικής ιεράρχησης των αναγκών του όντος γενικά, όπως ετέθησαν στην αρχή της Δημιουργίας.
Συνεπώς ο άνθρωπος δύναται να φτάσει και να αποτελεί πλέον την συνειδητή και αναγκαία εικόνα της Δημιουργίας του κόσμου.
Η εικόνα αυτή είναι ένα σύνολο αντιθέσεων σε δυναμική ισορροπία.
Όταν ο Άνθρωπος καταφέρει με την αντίστοιχη εργασία Διαλογισμού και θέληση να ξεδιαλύνει και να καταχωρήσει αντιστοίχως μέσα του τα αντίθετα και να τα συνειδητοποιήσει ο ίδιος και μέσω αυτού ασφαλώς η Φύση με την οποία ο ίδιος ταυτίζεται.
Τότε θα έχει επέλθει το ποθούμενο της Αυτοπραγμάτωσης ή όπερ το αυτό η λεγόμενη Αυτογνωσία.
Στην κορυφή της πυραμίδας υπάρχει ο όρος ΑΥΤΟΠΡΑΓΜΑΤΩΣΗ.
Σε μια παλαιότερη ανάλυση αποδίδεται με τον όρο Αυτοσυνείδηση ή ακριβέστερα Αυτογνωσία
Με την Αυτογνωσία κλίνει ο κύκλος του ρόλου Άνθρωπος επί της Γης.
Η απόκτηση Αυτογνωσίας μεταβιβάζεται απ' ευθείας στο όλον, στο οποίον κυρίαρχος είναι ο Άνθρωπος.
Η Αυτογνωσία επιτυγχάνεται με την βοήθεια του εγκεφάλου με τον οποίο έχει εμπλουτίσει η Φύση το ον Άνθρωπος, που στο τέλος του αναθέτει τον ιερό ρόλο της γνώσης της δημιουργίας του κόσμου σε κάθε σημείο του χωροχρόνου.
Στην ιστορία εξέλιξης της εκδήλωσης του ΕΊΝΑΙ σε κόσμο παρατηρούμε ορισμένες αξιοσημείωτες ομοιότητες.
Ομοιότητες που καθορίζουν την Φύση και δυναμική του ΕΊΝΑΙ κατά την εκδήλωσή του σε κόσμο.
Κατ' αρχήν η διάσπαση της αρχικής μάζας του ΕΊΝΑΙ στα δυο, εισάγει φυσικές και ψυχολογικές έννοιες όπως:
-Χωροχρόνος στην επιστήμη της Φυσικής. -Ψυχολογικές , που σχετίζονται με την ουσιαστική νοσταλγία επανένωσης των δυο φύλων.
Ο κύκλος κλίνει με την λειτουργία του εγκεφάλου όταν συνειδητοποιήσει την κατάσταση
-Αυτογνωσίας.
Είναι τότε που όλη η ύπαρξη συγκλονίζεται, αλλάζει η οπτική του κόσμου, διαλύονται όλες οι πλάνες και ο άνθρωπος βλέπει καθαρά την φυσική πραγματικότητα.
Η μετέπειτα εξέλιξη της εκδήλωσης σύμφωνα με τα ήδη ανωτέρω εκτεθέντα διαγράμματα, μέχρι την εμφάνιση Ζωής και την κορωνίδα αυτής τον άνθρωπο, κουβαλούν τις αρχικές ιδιότητες αναλλοίωτες.
Τέλος μέχρι τμήματα την υλικής πλέον δομής άνθρωπος και συγκεκριμένα τμήματος αυτής που λέγεται ανθρώπινος εγκέφαλος.
Η πολυπλοκότητα της δομής του εγκεφάλου αποδεικνύει:
Την σπουδαιότητα που αποδίδει η Φύση σ'αυτό το όργανο, απ' αυτό περιμένει τα πάντα και είναι ικανό να δώσει τα πάντα.
Η πολυπλοκότητα του ανθρώπινου εγκέφαλου λέει απλά ότι είναι το πιο σπουδαίο επίτευγμα της Φύσης, εξακολουθεί δε να εξελίσσεται.
Παρά ταύτα η πολυπλοκότητα του εγκεφάλου του δίνει την πρόσθετη δυνατότητα, να χρησιμοποιεί την μοναδική λειτουργία.
Που μόνο ο εγκέφαλος είναι δυνατόν να λειτουργήσει και να παρουσιάσει το πλέον πολύπλοκο ζήτημα ως το πλέον απλό.
Αυτή είναι μια κατανοητή λειτουργία γενίκευσης με εργαλεία αυτής απλά κατανοητά παραδείγματα Ζωής.
Σε κάθε σημείο του χωροχρόνου υπάρχει ο έλεγχος μιας υπέρτατης Νοημοσύνης.
Την λειτουργία της οποίας δεν μπορεί να παρακολουθήσει ο Άνθρωπος.
Για τον απλούστατο λόγο, ότι ο ίδιος μετέχει στην διαδικασία της Υπέρτατης Νοημοσύνης, επειδή ταυτίζεται με την Φύση.
Είναι το ίδιο σαν να επιχειρείς να παρακολουθήσεις βήμα προς βήμα, την διαδικασία του βηματισμού σου.
Ο Νους διασπάται τότε και ακολουθεί μοιραία η πτώση, ολόκληρης της δομής του ανθρώπου.
Αυτή την υπέρτατη Νοημοσύνη υπάρχουν λαοί της Γης, που την αποδέχονται σαν Θρησκεία.
Αυτός ο μηχανισμός που επιβάλει την διάκριση του αρσενικού από το θηλυκό γένος, είναι αποτέλεσμα του νόμου φυσικής επιλογής.
Προχωρώντας προς τα πάνω στην πυραμίδα, προς ανώτερα εξελικτικά είδη φτάνουμε τελικά στην κορυφή, που είναι ο άνθρωπος.
Η δημιουργία του κόσμου ξεκίνησε από μιαν αυτόματη ασυνείδητη ανάγκη του πρωταρχικού Όντος να εκδηλωθεί.
Η εκδήλωση αυτή προϋποθέτει ταυτόχρονη αλλαγή του χώρου υλοποίησης του όντος.
Το οποίο από ένα χώρο με καθαρά πνευματικό περιεχόμενο, μεταπίπτει σε μια άλλη διάσταση με καθαρά υλικό γίγνεσθαι.
 |
| Η πρώτη αναγκαία διάσπαση του ορχικού όντος σε δύο. |
Η ασυνείδητη κατ'αρχήν Δημιουργία του όντος σε κόσμο, (στολίδι δηλαδή) έγινε λόγω ασυνείδητης επιθυμίας του αρχικού Όντος να εκδηλωθεί, γιατί αυτή ήταν η Φύση του και δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά.
Η όλη εκδήλωση κατέληξε τέλος στην Δημιουργία της Ζωής και στην κορυφή αυτής με το Ον Άνθρωπος.
Με το ζήτημα των αναγκών του όντος άνθρωπος, ως προέκταση της βασικής ανάγκης και συνέχιση του φαινομένου Ζωής.
Που είναι το τελευταίο στάδιο της Δημιουργίας του κόσμου, έχει ασχοληθεί ο Αβραάμ Μάσλοου.
Ο εν λόγω άνθρωπος ήταν Αμερικανός ψυχολόγος, ο οποίος έμεινε γνωστός για τη θεωρία ιεράρχησης των αναγκών, που δεν είναι τίποτε άλλο, από μια οντολογική απεικόνιση της αρχικής δημιουργίας.
Έτσι όπως αντιστοιχεί στα αναγκαία χαρακτηριστικά του όντος Άνθρωπος, που παρουσιάζονται παραστατικά στην κατωτέρω πυραμίδα.
Η πυραμίδα φέρει στην κορυφή αυτής την έννοια Αυτοπραγμάτωση
 |
| Ιεράρχηση των αναγκών του όντος, όπως αυτές ετέθησαν από την αρχή της Δημιουργίας. |
Η ανωτέρω εικόνα είναι μια μικρογραφία της αρχικής ιεράρχησης των αναγκών του όντος γενικά, όπως ετέθησαν στην αρχή της Δημιουργίας.
Συνεπώς ο άνθρωπος δύναται να φτάσει και να αποτελεί πλέον την συνειδητή και αναγκαία εικόνα της Δημιουργίας του κόσμου.
Η εικόνα αυτή είναι ένα σύνολο αντιθέσεων σε δυναμική ισορροπία.
Όταν ο Άνθρωπος καταφέρει με την αντίστοιχη εργασία Διαλογισμού και θέληση να ξεδιαλύνει και να καταχωρήσει αντιστοίχως μέσα του τα αντίθετα και να τα συνειδητοποιήσει ο ίδιος και μέσω αυτού ασφαλώς η Φύση με την οποία ο ίδιος ταυτίζεται.
Τότε θα έχει επέλθει το ποθούμενο της Αυτοπραγμάτωσης ή όπερ το αυτό η λεγόμενη Αυτογνωσία.
Στην κορυφή της πυραμίδας υπάρχει ο όρος ΑΥΤΟΠΡΑΓΜΑΤΩΣΗ.
Σε μια παλαιότερη ανάλυση αποδίδεται με τον όρο Αυτοσυνείδηση ή ακριβέστερα Αυτογνωσία
Με την Αυτογνωσία κλίνει ο κύκλος του ρόλου Άνθρωπος επί της Γης.
Η απόκτηση Αυτογνωσίας μεταβιβάζεται απ' ευθείας στο όλον, στο οποίον κυρίαρχος είναι ο Άνθρωπος.
Η Αυτογνωσία επιτυγχάνεται με την βοήθεια του εγκεφάλου με τον οποίο έχει εμπλουτίσει η Φύση το ον Άνθρωπος, που στο τέλος του αναθέτει τον ιερό ρόλο της γνώσης της δημιουργίας του κόσμου σε κάθε σημείο του χωροχρόνου.
Στην ιστορία εξέλιξης της εκδήλωσης του ΕΊΝΑΙ σε κόσμο παρατηρούμε ορισμένες αξιοσημείωτες ομοιότητες.
Ομοιότητες που καθορίζουν την Φύση και δυναμική του ΕΊΝΑΙ κατά την εκδήλωσή του σε κόσμο.
Κατ' αρχήν η διάσπαση της αρχικής μάζας του ΕΊΝΑΙ στα δυο, εισάγει φυσικές και ψυχολογικές έννοιες όπως:
-Χωροχρόνος στην επιστήμη της Φυσικής. -Ψυχολογικές , που σχετίζονται με την ουσιαστική νοσταλγία επανένωσης των δυο φύλων.
Ο κύκλος κλίνει με την λειτουργία του εγκεφάλου όταν συνειδητοποιήσει την κατάσταση
-Αυτογνωσίας.
Είναι τότε που όλη η ύπαρξη συγκλονίζεται, αλλάζει η οπτική του κόσμου, διαλύονται όλες οι πλάνες και ο άνθρωπος βλέπει καθαρά την φυσική πραγματικότητα.
Η μετέπειτα εξέλιξη της εκδήλωσης σύμφωνα με τα ήδη ανωτέρω εκτεθέντα διαγράμματα, μέχρι την εμφάνιση Ζωής και την κορωνίδα αυτής τον άνθρωπο, κουβαλούν τις αρχικές ιδιότητες αναλλοίωτες.
Τέλος μέχρι τμήματα την υλικής πλέον δομής άνθρωπος και συγκεκριμένα τμήματος αυτής που λέγεται ανθρώπινος εγκέφαλος.
Η πολυπλοκότητα της δομής του εγκεφάλου αποδεικνύει:
Την σπουδαιότητα που αποδίδει η Φύση σ'αυτό το όργανο, απ' αυτό περιμένει τα πάντα και είναι ικανό να δώσει τα πάντα.
Η πολυπλοκότητα του ανθρώπινου εγκέφαλου λέει απλά ότι είναι το πιο σπουδαίο επίτευγμα της Φύσης, εξακολουθεί δε να εξελίσσεται.
Παρά ταύτα η πολυπλοκότητα του εγκεφάλου του δίνει την πρόσθετη δυνατότητα, να χρησιμοποιεί την μοναδική λειτουργία.
Που μόνο ο εγκέφαλος είναι δυνατόν να λειτουργήσει και να παρουσιάσει το πλέον πολύπλοκο ζήτημα ως το πλέον απλό.
Αυτή είναι μια κατανοητή λειτουργία γενίκευσης με εργαλεία αυτής απλά κατανοητά παραδείγματα Ζωής.
Σε κάθε σημείο του χωροχρόνου υπάρχει ο έλεγχος μιας υπέρτατης Νοημοσύνης.
Την λειτουργία της οποίας δεν μπορεί να παρακολουθήσει ο Άνθρωπος.
Για τον απλούστατο λόγο, ότι ο ίδιος μετέχει στην διαδικασία της Υπέρτατης Νοημοσύνης, επειδή ταυτίζεται με την Φύση.
Είναι το ίδιο σαν να επιχειρείς να παρακολουθήσεις βήμα προς βήμα, την διαδικασία του βηματισμού σου.
Ο Νους διασπάται τότε και ακολουθεί μοιραία η πτώση, ολόκληρης της δομής του ανθρώπου.
Αυτή την υπέρτατη Νοημοσύνη υπάρχουν λαοί της Γης, που την αποδέχονται σαν Θρησκεία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου