Ο ρόλος της Παιδείας στην εξέλιξη της κοινωνίας.

Ακαδημία Πλάτωνος

ΠΑΙΔΕΙΑ:.  
Ονομάζεται η κοινωνική λειτουργία που παρέχει γνώσεις και αξίες στον άνθρωπο, με στόχο την ηθικοπνευματική και κοινωνική του ολοκλήρωση. 
Η παιδεία συμβάλλει στη διατήρηση και την πρόοδο των κοινωνιών.
 Όντως η παιδεία των ανθρώπων ενός έθνους παίζει πρωταρχικό ρόλο στην εξελεικτική πορεία αυτής της κοινωνίας.
Πολλές φορές  όταν συμβεί ένα παράνομο γεγονός και αναζητούμε αιτίες, ακούγεται άμεσα η φράση, ένα το κρατούμενο  η Παιδεία.

-Ανάλυση του ρόλου της Παδείας.
Συχνά έρχεται στον νου των ανθρώπων η έννοια Αγάπη και χωρίς να το πολύ σκεφτούμε την θεωρούμε δεδομένη ή δεν της δίνουμε ιδαίτερη  σημασία και την προσπερνούμε αδιάφορα.
Όμως η Αγάπη είναι παντού παρούσα καθόσον αποτελεί το κύριο στοιχείο όλης της εκδήλωσης.
Η Αγάπη είναι η βάση  της Ενότητας.
Η Αγάπη όμως δεν διδάσκεται από κανένα είδος 
Παιδείας. 
Υπάρχει μέσα μας από γεννήσεως μας.  Καλύπτεται όμως σταδιακά από ένα στρώμα επίκτητης εμπειρίας, που μας φορτώνουν τα διάφορα στάδια της Ζωής.  
Κι αυτά είναι, η Οικγένεια το Σχολείο και τέλος η Κοινωνία.
Η αλήθεια είναι όμως  ότι: 
Όσο πιο-νωρίς, εννοείται σε τυφερές ακόμη ηλικίες αποκτηθεί η εμπερία της Αγάπης, τόσο πιο σύγουρα παραμένει αυτομάτως σε ετοιμότητα, όταν υπάρξει ανάγκη.
Το κυριότερο βάρος επομένως για την διατήρησή της, εναποτίθεται στην Οικογένεια και στο Σχολείο.

Στην κοινωνία ωφείλει να παραδίδεται ο άνθρωπος έτοιμος για να αποτελέσει υγιές και δημιουργικό στέλεχος.

Το μεγάλο εμπόδιο της Αγάπης βεβαίως είναι ο Εγωισμός.
Εγωισμός είναι η διότητα είσοδου στην ανθρώπινη συνείδηση του επίκτητου και φανταστικού"εγώ".  
Πρώτα απ' όλα λοιπόν πρέπει οι γονείς του παιδιού, να έχουν σωστά διαπαιδαγωγηθεί ως προς το ζήτημα της εμπειρίας της Αγάπης και ύστερα να αποκτήσουν παιδιά.
Μ' αυτόν τον τρόπο είναι πολύ πιθανό να προλάβουν την είσοδο στην συνείδηση του παιδιού τους, το φανταστικό "εγώ" .
Και να οδηγήσουν την κατανόησή του στο έννστικτο της αυτοσυντήρησης, που είναι και η φυσική σημασία του φανταστικού "εγώ".  
Στο Σχολείο όμως υπάρχουν περισσότερες ευκαιρίες μετάδοσης της εμπερίας της Αγάπης στην πράξη και συμπληρωματικά στην θεωρία.
Η ιδέα του εμείς σε αντίθεση με το "εγώ"εμφανίζεται αρχικά στο παχνίδι με τους άλλους μαθητές.

Ένα γνώρισμα  που ωφείλει να έχει ένας σωστός εκπαιδευτικός, είναι η  Αγάπη  για αυτό, που ανέλβε, να διεκπεραιώσει και όχι ξερά τυπικά καθήκοντα.  

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ: Είναι η θεσμοθετημένη μορφή παιδείας που παρέχει η πολιτεία στους πολίτες άμεσα, ως κράτος, ή έμμεσα, με ιδιωτικούς φορείς. 
Προσανατολίζει επαγγελματικά και κοινωνικοποιεί το άτομο.

Ο δρόμος για την μέλον λέγεται  Εκπαίδευση.

Πολύ σποδαία κοιωνική λειτουργία η Εκπαίδευση κάτω από αυτή την οπτική γωνία.
Αν όμως συνοδεύεται και με την εμπερία της Αγάπης.
Η εργασία που θα κάνει ο συγκεκριμένος  εκπαιδευτικός θα έχει ένα τέλειο αποτέλεσμα.

Για τον λόγο αυτόν απαιτούνται εκπαιδευτές με Αγάπη για την εκπαίδευση των νέων και όχι απλώς τυποποιημένοι δημόσιοι υπάλληλοι.
Απλούστατα επειδή δεν αρκεί μόνο ο τύπος, χωρίς την ουσία. 
Για την οποία ουσία, απαιτείται η ύπαρξη δυο απλών προυποθέσεων:
-Η πλήρης γνώση του αντικειμένου το διδασκαλίας.
 -Και το κυριότερο θα έλεγα, που είναι το ανεξάντλητο κέφι για την δουλειά, που ανέλαβε να φέρει εις πέρας.
Αυτή είναι μια ιδαίτερα λεπτή εργασία και είναι συνυφασμένη με Αγάπη προς τους νέους ανθρώπους. 

ΑΓΩΓΗ: « Η ανάπτυξη του ψυχικού κόσμου του μαθητή και γενικότερα η άσκηση όλων των πλευρών της προσωπικότητάς του, που δεν έχουν αποκλειστική σχέση με τη γνώση».

Εδώ ο ορισμός και μόνο της έννοιας Αγωγή, με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο.
Μόνο που, πρέπει να βρεθεί ο κατάλληλος χώρος και οι κατάλληλοι  άνθρωποι.
Ώστε  να εκπαιδευτούν, αντίστοιχα όχι μόνο στην πλήρη γνώση του αντικειμένου, που πρόκεται να διδάξουν, αλλά και να ασκηθούν και στην ψυχολογία των νέων.
Καθ' όσον η διδασκαλία είναι κάτι σαν θεατρική παράσταση και ο εκπαιδευτής πρέπει, να διαθέτει αντίστοιχα προσόντα ηθοποιού ως και πλήρη γνώση του αντικειμένου διδασκαλίας. 

Τότε θεωρείται σωστός δάσκαλος και μπορεί να εκτελέσει την σπουδαία αυτή λειτουργία της εκπαίδευσης.
Συνήθως οι άνθρωποι για αυτόν σκοπό, πρέπει πρώτα απ' όλα να διαθέτουν το σχετικό ταλέντο, ίδιώς στην δημοτική εκπαίδευση.  
Συνήθως κατάλληλα εκπεδευτήρια σε αυτού του είδους την Αγωγή δεν ανήκουν στην πολιτεία, αλλά στην ιδιωτική πρωτοβουλία. 

ΜΟΡΦΩΣΗ: Είναι το αποτέλεσμα της αγωγής και της παιδείας. 
Πρόκειται για την αρμονική ανάπτυξη όλων των πνευματικών και ηθικών δυνάμεων του ανθρώπου με αποτέλεσμα την ολοκλήρωσή του σε ορισμένο βαθμό.
Εάν πληρούνται όλες οι ανωτέρω προυποθέσεις ως προς τους εκπαιδευτές και τους μαθητές, το αποτέλεσμα είναι εξασφαλιμένο και αναμενόμενο.
Η ποιότητα και η ποσότητα του αποτελέσματος θα είναι ανάλογος με το ποσοστό καταλληλότητας 
μαθητών και εκπαιδευτών. 

ΚΑΛΛΙΕΡΓΙΑ:
Είναι αυτό που μένει, δηλαδή το απάνθισμα, η εμπειρία, το άρωμα της μέχρι τούδε τελεσθείσης προσπάθειας. 
Εκ μέρους των αρμοδίως εμπλεκομένων.
Εφαρμόζεται δε και λειτουργεί  σωστά, όταν ύπάρχει ανάγκη.
Η μόρφωση από το ρήμα μορφώνω=βάζω τάξη στο χάος του:  
1)Εσωτερικού κόσμου (Αυτογνωσία) και 
2) Του εξωτερικού(προσωπικότητα-δημιουργία - Καλιέργεια).
Τα αποτελέσματα της Αυτογνωσίας (1) δίδονται εκτενώς από την ανωτέρω παραπομπή με τον τίτλο, (Αυτογνωσία). 

Έχοντας κερδίσει την Αυτογνωσία, τα αφορόντα προσωπικότητα και την δημιουργία, συνδέονται άμεσα με την Αυτογνωσία.
Η καλιέργεια όμως, όπως αναφέρεται ήδη σ' αυτό το κείμενο είναι το αποτέλεσμα της μέχρι στιγμής τελεσθείσης εργασίας. 
Ο καλιεργημένος άνθρωπος δεν ξέρει να κρύβεται. 
Η συμπεριφορά του είναι ανάλογη μιας αυθόρμητης και ελεγχόμενης εσωτερικής ελευθερίας.
Η καλιέργεια εμφανίζει  κάτι ανάλογο που συμβαίνει και στον φυτικό κόσμο.
Ένα καλιεργημένο φυτό δεν έχει την εμφάνιση του αγριόχορτου, ούτε την εμφάνιση φυτού της άγριας ζούγκλας.
Είναι όμορφο σαν τα φυτά ενός προσεγμένου και με Αγάπη καλιεργημένου ιδιωτικού κήπου.   
Αυτό δεν σημαίνει ότι και η ζούγκλα δεν έχει την δική της ιδιαίτερη αξία.
Μην ξεχνάμε όμως ότι ένα αληθινά όμορφο τριαντάφυλο χάνεται μέσα στην αγριάδα μιας ζούγκλας.