 |
| (Σε μεγάλη μεγέθυνση αναδεικνύεται η λεπτομέρεια) |
Στις ανωτέρω εικόνες εξαρτάται που θα προσανατολιστεί η προσοχή, για να προκύψει η παρατήρηση.
Η προσήλωση στην λεπτομέρεια προκαλεί απώλεια της μορφής του όλου.
Στην πρώτη εικόνα παρατηρούμε ότι, το κάθε πρόσωπο σχηματίζεται από έναν ολόκληρο άνθρωπο.
Οπότε χάνεται τελείως το θέμα της εικόνας, διότι η προσοχή παραμένει στην λεπτομέρεια και χάνεται το γενικό σύνολο του θέματος.
Το αντίθετο συμβαίνει στην από κάτω εικόνα, όπου παρουσιάζεται το ίδιο θέμα σε διαφορετική μεγέθυνση.
Εδώ η διακριτική ικανότητα του οφθαλμού δυσκολεύεται, να διακρίνει λεπτομέρειες πάνω στις μορφές, λόγω μεγέθους του αντικειμένου.
Εδώ το όλον αναδεικνύεται εις βάρος της λεπτομέρειας.
Τέλος το αποτέλεσμα της παρατήρησης εξαρτάται άμεσα από την βιολογική, αλλά κυρίως την ψυχολογική κατάσταση του παρατηρητή.
Ο απλός λαός χρησιμοποιεί την φράση:
Όποιος βλέπει το δέντρο χάνει το δάσος.
Άλλος θα δει μόνο πρόσωπα, άλλος ένα ωραίο δοχείο.
Με την διαφορά ότι, μέσα στις λεπτομέρειες των δυο προσώπων κρύβονται και άλλες εικόνες.
Αυτό είναι ένα παράδειγμα, που δείχνει την πολλαπλότητα, που μπορεί να κρύβει μια εικόνα, η οποία φαίνεται απλή εκ πρώτης όψεως.
Αλήθεια φιλείν κρύπτεσθαι.
Για παράδειγμα μην περιμένετε, να ακούσετε ατόφια την αλήθεια από έναν εγωιστή.
Τα λεγόμενά του περνούν πρώτα από αυστηρή λογοκρισία, από το παντοδύναμο κέντρο του εγώ.
Οι αισθήσεις και μεταξύ αυτών η κυριότερη των αισθήσεων, που είναι η όραση, είναι εκείνες που σχηματίζουν την εικόνα του κόσμου.
Πίσω όμως απ' αυτή την εικόνα δρουν κοσμικοί νόμοι και διαμορφώνουν ανάλογα την εικόνα του κόσμου
Το ίδιο λέει και ο Ηράκλειτος:
Ο Άναξ ου το Μαντείο έστι το εν Δελφοίς ου λέγει ουδέ κρύπτει, αλλά σημαίνει.
Η εικόνα του κόσμου είναι μαγική εικόνα, κάτι θέλει να πει, να μας διδάξει.
Όλη η αλήθεια του κόσμου σχηματίζεται μπρος τα μάτια μας, απομένει σε μας, να βρούμε τον κώδικα, που αποκαλύπτει την αλήθεια.
Ένα πρώτο συμπέρασμα από τα ήδη εκ τεθέντα είναι ότι:
Ο κόσμος που βλέπουμε δεν είναι ο αληθινός κόσμος, ήτοι αυτός που όντως είναι.
Είναι απλά εικόνα που οφείλεται στις ατελείς (αισθήσεις) μας.
Επομένως ο κόσμος αυτός είναι μια πλάνη των αισθήσεων.
Η γυναίκα του Καίσαρα δεν αρκεί να φαίνεται τίμια, πρέπει και να είναι!
Μεταξύ του Φαίνεσθαι και Είναι κατά την παρατήρηση, υπάρχει πάντοτε απόσταση.
Το Φαίνεσθαι είναι αποτέλεσμα επίδρασης φυσικών νόμων στην φάση του Γίγνεσθαι.
Το δε Γίγνεσθαι οδηγεί στο Φαίνεσθαι, στον φαινόμενο Κόσμο.
Όλη η εκδήλωση του ΕΙΝΑΙ σε κόσμο γίνεται μ' αυτήν την διαδικασία.
Αυτός είναι ο λόγος που παρουσιάζει ανάλογα φαινόμενα.
Φαινόμενα που βασίζονται πάνω σε πανίσχυρους φυσικούς νόμους.
Μόνο που αυτοί οι νόμοι παραμένουν, να δρουν κριμένοι πίσω απ' τα φαινόμενα.
(Ο άνθρωπος παραμένει εκστατικός μπροστά στην δύναμη της Φύσης)
Η κοπέλα της φωτογραφίας νοιώθει παντελώς αδύναμη μπροστά στην επερχόμενη καταιγίδα.
Όμως μέσα στον εγκέφαλο του Ανθρώπου κατοικεί η ίδια η Φύση.
Η οποία του υποδεικνύει τρόπους διαφυγής από τον κίνδυνο, καθώς τον έχει προικίσει με το ένστικτο της αυτοσυντήρησης.
Με την δράση αυτού του ενστίκτου καταφέρνουν, να επιβιώνουν οι άνθρωποι και τα ζώα δια μέσου των αιώνων.
Ο νοήμων άνθρωπος διεγείρεται από τα διάφορα φαινόμενα στην ατμόσφαιρα και αποφασίζει, να τα μελετήσει, για να ανακαλύψει τελικά τους νόμους, που τα προκαλούν.
Έτσι αναπτύσσεται η επιστήμη της Μετεωρολογίας.
Η Φύση έχει φροντίσει, όπως όλοι οι άνθρωποι να φέρουν την ιδιότητα του ερευνητή.
Να αναζητούν την αλήθεια, με σκοπό την αυτογνωσία, που είναι και η θέληση της ίδιας της Φύσης.
Αλλά στους περισσότερους ατονεί, λόγω στροφής των δραστηριοτήτων τους προς ικανοποίηση αναγκών επιβίωσης.
Σε άλλους πάλι η τάση αυτή είναι πιο ισχυρή λόγω ιδιοσυγκρασίας και δρα ταυτόχρονα με την ανάγκη αναζήτησης τα προς το ζειν.
Με την αναζήτηση της αιτίας των φαινομένων του κόσμου.
Δηλαδή υπάρχουν ανήσυχοι άνθρωποι, που αναζητούν διακαώς την αιτία των φαινομένων.
Έτσι προκύπτουν οι διάφορες επιστήμες με κέντρο την Φυσική.
Η μόνη Επιστήμη που μελετά τους νόμους της Φύσης.
Η αυτογνωσία έχει την αφετηρία της στην συνειδητοποίηση των νόμων, που δρουν πίσω απ' τα φαινόμενα.
Στην αρχαία Ελλάδα είχαν κατ' αρχήν συνειδητοποιήσει τις δυνάμεις που προκαλούν τα φυσικά φαινόμενα.
Φυά άπαν κράτιστον.
Ήταν μια φράση του ποιητή της αρχαιότητας Πίνδαρου.
Με αυτές τις λέξεις εκδήλωνε τον θαυμασμό του για την δύναμη της Φύσης.
Αυτές τις δυνάμεις ανήγαγαν σε θρησκεία οι Αρχαίοι Έλληνες.
Έτσι διαμορφώθηκε η θρησκεία του Δωδεκάθεου.
Θρησκεία που βασιζόταν αποκλειστικά σε (δυνάμεις) της Φύσης.
Αυτογνωσία σημαίνει απόσπαση από τα φαινόμενα για την καθαρότητα της παρατήρησης.
Με παράλληλη στροφή προς την εσωτερική δομή της ανθρώπινης Φύσης, προς επίγνωση του Εαυτού.
Η ταυτόχρονη γνώση της αληθινής Φύσης του κόσμου, που κατοικούμε, θεωρείται απαραίτητη.
Η φιλοσοφία παρέχει έναν ασφαλή δρόμο για την απόκτηση αυτογνωσίας και βίωμα της αληθινής ευτυχίας.
Ένας γενικός ορισμός της Φιλοσοφίας δίνεται στην αρχή της ανάρτησης κάτω από την εικόνα- έμβλημα του ιστολογίου.
Η εκδήλωση του ΕΊΝΑΙ σε κόσμο διέπεται από τον πρώτο νόμο της Ενότητας.
Ο νόμος αυτό είναι συμπαντικός και ισχύει από άκρου εις άκρον σε ολόκληρο το σύμπαν.
Ο νόμος της Ενότητας επιβάλει την αλληλεπίδραση μεταξύ των γεγονότων στο Φυσικό περιβάλλον και της ψυχοσύνθεσης των ανθρώπων.
Με βάση αυτή την αλήθεια, οι καιρικές συνθήκες επηρεάζουν την ψυχολογική κατάσταση των ανθρώπων και αντιστρόφως.
Όταν ένας μεγάλος αριθμός ατόμων βρίσκεται σε δύσκολη θέση, η φύση ανταποκρίνεται ανάλογα με το είδος της δυσκολίας των ανθρώπων.
Τότε ο καιρός συννεφιάζει, βρέχει, χιονίζει, ή τέλος αντιδρά με σεισμούς για αποκατάσταση της ισορροπίας και της Ενότητας.
Εν γένει η συμπεριφορά των ανθρώπων επηρεάζεται από τους επικρατούντες φυσικούς νόμους και τανάπαλιν.
Η αυτογνωσία κρατάει τον άνθρωπο σε απόσταση από συναισθηματικές αλληλεπιδράσεις.
Ο κατέχων αυτογνωσία βρίσκεται μόνιμα σε απόσπαση από κάθε είδους συγκίνηση που σχετίζεται με συναισθήματα ανθρώπων.
Αντιλαμβάνεται την λύπη ή την χαρά των συνανθρώπων του, αλλά δεν ταυτίζεται με κανένα ρεύμα και είναι ελεύθερος να παράσχει κάθε βοήθεια, όπου είναι αναγκαία.
Την ίδια στιγμή ξεπερνάει το πέπλο της (πλάνης).
Είναι δεδομένο πλέον ότι, η πλάνη και η αυτογνωσία βρίσκονται σε δυο αντιθέτως κινούμενα ρεύματα.
Οι πολιτικοί άντρες, σε όποια χώρα και αν ανήκουν αυτοί, είναι υπεύθυνοι για την τύχη ολόκληρου του λαού.
Αλλά και της χώρας, που κατοικεί αυτός ο λαός.
Αντιλαμβάνεται εύκολα κανείς, πόσο αναγκαίο είναι, να έχουν κερδίσει την αυτογνωσία ή έστω να βαδίζουν την οδό προς αυτήν.
Άλλως θα ανήκουν στην κατηγορία των ανθρώπων που βρίσκονται σε πλήρη πλάνη.
Τέτοια άτομα δεν έχουν όραμα για την χώρα που κυβερνούν.
Στερούνται από διαύγεια σκέψης και αμεσότητα αντιμετώπισης έκτακτων γεγονότων.
Αλίμονο στους λαούς που έτυχε να τους κυβερνούν βυθισμένοι στην πλάνη κυβερνήτες.
Ο Πλάτων δηλώνει:
"Όταν οι φιλόσοφοι βασιλέψουν και οι
βασιλιάδες
φιλοσοφήσουν, μόνο τότε θα
ευτυχήσουν οι λαοί".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου