Ο τίτλος της εγγραφής παρουσιάζει ακόμη μια αλήθεια στον χώρο της δημιουργίας.
Υπάρχουν τρεις απαράβατες αρχές στην εκδήλωση του ΕΊΝΑΙ σε κόσμο.
Εδώ θα ασχοληθούμε με την τρίτη κατά σειράν αρχή, όπως αναφέρονται στην συνέχεια.
Αυτή που είναι η πλέον αφανής, διότι κρύβει πάντα έναν νόμο της Φύσης κατά την εκδήλωσή της.
Οι τρεις αρχές είναι:
-Η αρχή διατήρησης της ενέργειας κατά τις φυσικές μεταβολές.
-Η αρχή της διατηρήσεως του ηλεκτρικού φορτίου.
-Η αρχή της ομοιότητας των φαινομένων στην εκδήλωση του ΕΊΝΑΙ σε υλικό κόσμο.
Η τελευταία θα μας απασχολήσει ιδιαιτέρως κατά την μελέτη που ακολουθεί.
Γιατί σ' αυτή υπεισέρχεται ο (Λόγος) σε όλη την έκταση της Δημιουργίας, ο οποίος είναι και αιτία και φύση των πάντων.
Ο Λόγος είναι μια έννοια, όπως την περιγράφει ο Ιωάννης της Πάτμου με την φράση:
Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος, καὶ ὁ Λόγος ἦν πρὸς τὸν
Θεόν, καὶ Θεὸς ἦν ὁ Λόγος.
Οὗτος ἦν ἐν ἀρχῇ πρὸς τὸν Θεόν.
Πάντα δι᾿ αὐτοῦ ἐγένετο, καὶ χωρὶς αὐτοῦ
ἐγένετο οὐδὲ ἓν ὃ γέγονεν.
Η απόδοση της φράσης με απλά λόγια είναι:
Εις την αρχήν της πνευματικής και υλικής δημιουργίας, άναρχος και προαιώνιος υπήρχε ο Υιός και Λόγος του Θεού.
Και ο Λόγος ήτο πάντοτε αχώριστος από τον Θεόν.
Αυτός υπήρχε εις την αρχήν της δημιουργίας
ηνωμένος προς τον Θεόν.
Όλα τα δημιουργήματα έγιναν δι' αυτού και
χωρίς αυτόν δεν έγινε κανένα, από όσα έχουν γίνει.
Θα εξετασθεί τώρα η εφαρμογή της διείσδυσης του Λόγου στην δημιουργία και η εμφανής παρουσία Tου στην πράξη.
Η παρουσία του Λόγου στην πράξη γίνεται φανερή κατά τις διάφορες εφαρμογές του νόμου της ομοιότητας.
Η μαθηματική μορφή του νόμου της ομοιότητος είναι: Α/Β=Γ/Δ=...και συνεχίζεται.
Ο νόμος αυτός είναι παράγωγο του Λόγου και οφείλεται ακριβώς στην διείσδυση του Λόγου σε όλη την έκταση της Δημιουργίας.
Ζωντανή απόδειξη διείσδυσης του Λόγου σε όλη την έκταση της Δημιουργίας είναι η ομοιότης στην δομή του πλανητικού συστήματος με την δομή του Ατόμου της ύλης.
Οι άνθρωποι είναι Φυσικά όντα από κεφαλής μέχρι ονύχων.
Υπακούν επομένως στους Φυσικούς νόμους.
Το ίδιο ισχύει και όταν απαρτίζουν κοινωνίες.
Την ομοιότητα αυτή την διακρίνω και στις κοινωνικές δομές και αυτό έχει σημασία διότι:
Παρέχεται η δυνατότητα κατανόησης των κοινωνικών δομών λόγω ομοιότητας με Φυσικά φαινόμενα.
Το γεγονός αυτό συμβάλει στην αλλαγή νοοτροπίας των ανθρώπων.
Οι οποίοι θα εγκαταλείψουν σταδιακά την συμβατική αποδοχή των κοινωνικών φαινομένων και θα τα ερμηνεύουν πλέον με βάση τους νόμους της Φύσης.
Θα μπορούν επομένως να επιβάλουν εκείνες τις αλλαγές στις κοινωνικές δομές, ώστε να ομοιάζουν περισσότερο με το όμοιό τους Φυσικό φαινόμενο.
Παράδειγμα
Η συμπίεση ποσότητας αερίου εντός εμβόλου συνεπάγεται θέρμανση του αερίου.
Ο περιορισμός πλήθους ανθρώπων εντός μικρού χώρου προκαλεί εκνευρισμό των ατόμων και αύξηση των εντάσεων λόγω έλλειψης ζωτικού χώρου.
Το αντίστοιχο φαινόμενο στην κοινωνία των ανθρώπων.
Η αύξηση των εντάσεων μπορεί να προκαλέσει ρήξη των ατόμων μεταξύ τους, που αντιστοιχεί στην αύξηση της θερμοκρασίας στο συμπιεσμένο αέριο.
Θα αναφερθούν στην τύχη μερικά παραδείγματα με με βάση το τελευταίο σκεπτικό από την Φυσική.
Ώστε γενικεύοντας σύμφωνα με την μαθηματική μέθοδο της (επαγωγής), να μην μείνει καμιά αμφιβολία για την ισχύ αυτού του νόμου.
Σχετικά με τον ρόλο του Λόγου στην δημιουργία.
Θα αντλήσουμε από τον ηλεκτρισμό μερικά τέτοια παραδείγματα.
Στην Ηλεκτροτεχνία υπάρχει ένας νόμος που ορίζει την αρχή της μεγίστης μεταφοράς ισχύος στα ηλεκτρικά κυκλώματα:
Για παράδειγμα μια μπαταρία και μια λάμπα, όπως φαίνεται στην εικόνα (1) αριστερά.
Το αντίστοιχο κύκλωμα συμβολικά παριστάνεται δίπλα εικόνα (2).
Εικόνα (1) Εικόνα (2)
Αναφερόμαστε στην συμβολική εικόνα (2).
Όπου η μεν λάμπα έχει αντικατασταθεί με το γενικό σύμβολο του φορτίου R.
Η δε μπαταρία με το σύμβολο της ηλεκτρικής πηγής (ε) με εσωτερική αντίσταση (r).
Και έχει την σημασία ότι και μέσα στην (πηγή) υπάρχει αντίσταση στην κίνηση των ηλεκτρονίων.
Ο νόμος μεγίστης μεταφοράς ισχύος ορίζει:
Το μεγαλύτερο ποσόν ενέργειας που μπορεί να μεταφερθεί από την πηγή (ε) στο φορτίο R, επιτυγχάνεται, όταν η εσωτερική αντίσταση της πηγής (r) είναι ίση με την εξωτερική αντίσταση του φορτίου (R).
Θα δούμε όμως αμέσως τώρα μια περίπτωση εφαρμογής του κοσμικού νόμου της ομοιότητας σε μια ανθρώπινη δραστηριότητα.
Στο ζεύγος εννοιών μαθητές-δάσκαλος.
Θα αντιπαρατεθούν τα στοιχεία του κυκλώματος της εικόνας (2).
Ο δάσκαλος αντιστοιχεί με την πηγή και οι μαθητές με το φορτίο.
Εφαρμογή του νόμου μεγίστης μεταφοράς ισχύος - ενέργειας.
Ζητούμενο είναι να υπάρξει μέγιστη μεταφορά γνώσεως - πληροφορίας από τον δάσκαλο προς τους μαθητές.
Για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο, πρέπει η εσωτερική αντίσταση του δασκάλου να εξισωθεί με την αντίσταση των μαθητών.
Σύμφωνα με τον νόμο της ομοιότητας των πάντων.
Σε ένα σεμινάριο που είχα παρακολουθήσει στον Οργανισμό Τηλεπικοινωνιών Γαλλίας στο Παρίσι με τίτλο (Formation de Formateur) εκπαίδευση εκπαιδευτών.
Δόθηκαν μερικές βασικές αρχές για την επιτυχία του έργου του εκπαιδευτού.
Η πρώτη απ' αυτές ήταν ότι:
Η αρχή της επικοινωνίας με τους μαθητές βασίζεται στο γκρέμισμα του τοίχους, που εγείρεται μεταξύ δασκάλου και μαθητών, μόλις ο δάσκαλος ανέβει στην έδρα.
Αυτό το νοητό τοίχος οφείλεται σε ψυχολογικούς καθαρά λόγους.
(άνοιγμα στο τοίχος επικοινωνίας για να φανεί το φως της γνώσης)
Στο ταλέντο του δάσκαλου έγκειται η ανάγκη να δημιουργήσει το ενδιαφέρον για το γκρέμισμα του τοίχους μεταξύ αυτού και των μαθητών.
Είναι ο μόνος αρμόδιος να τους δείξει τι κρύβεται πίσω απ' τα φαινόμενα.
Αρκεί να τους εξάψει το ενδιαφέρον για γνώση, που ρίχνει φως στην πραγματικότητα της ζωής.
Το τοίχος αυτό αυξάνει την αντίσταση των μαθητών στην πρόσληψη της γνώσης.
Ο δε δάσκαλος εισπράττει αυτή την αντίσταση των μαθητών διάχυτη μέσα στην τάξη.
Του προκαλεί έτσι μια στιγμιαία κάμψη της αυτοπεποίθησης στην ικανότητα να μεταδώσει την γνώση.
Σκοπός είναι να μειωθεί αυτό το τοίχος και να εξομοιωθούν οι δυο αντιστάσεις δασκάλου και μαθητών.
Αυτό επιτυγχάνεται με την αποκατάσταση ατμόσφαιρας οικειότητας μέσα στην τάξη.
Η δουλειά αυτή είναι αποκλειστικό καθήκον του δασκάλου.
Ο οποίος θα συντονίσει τους μαθητές έτσι ώστε να δώσει στο μάθημα έναν χαρακτήρα παιχνιδιού, με παραδείγματα μέσα απ' την καθημερινότητα.
Ώστε να σπάσει ο φόβος και η όποια σοβαρότητα και να αποκατασταθεί ατμόσφαιρα ενδιαφέροντος και φιλίας.
Τότε το μάθημα θα είναι απόλαυση για όλους και η απόδοση των μαθητών θα ανέβει κατακόρυφα ανάλογα με το πραγματικό δυναμικό τους.
Πρακτικά συμπεράσματα που εξάγονται από την σύγκριση των εκατέρωθεν μερών των ζευγών ομοιότητας, που ήδη αναφέρθηκαν.
Πάντα θα υπάρχουν σκέψεις βελτίωσης ενός συστήματος στο κοινωνικό σύνολο, σύμφωνα με με τους όρους ενός κοσμικής προέλευσης και σημασίας νόμου.
Ως προς τον δάσκαλο πρέπει να γίνεται τακτικός έλεγχος από επιθεωρητές των γνώσεων και της (ψυχολογίας) του διδάσκοντος.
Αν κάνει δηλαδή για εκπαιδευτικός και κυρίως αν διαθέτει την λεγόμενη εκπαιδευτική Αγάπη.
Ένα άλλο παράδειγμα εφαρμογής του νόμου της ομοιότητας στον άνθρωπο είναι η αύξηση της συνειδητότητάς του, που είναι και ζητούμενο για όλους τους ανθρώπους.
Θα προσφύγουμε πάλι στον ηλεκτρισμό και συγκεκριμένα στην φόρτιση πυκνωτή από μια πηγή τάσεως μέσω αντιστάσεως.
Απαιτείται μια σύντομη ενημέρωση για όσους δεν έχουν εξοικειωθεί με αυτό το φαινόμενο.
Ο πυκνωτής είναι μια κατασκευή με δυο μεταλλικές πλάκες (οπλισμοί) τοποθετημένες την μία απέναντι στην άλλη.
Σε κάθε κινούμενο σώμα στην γειτονιά του, όπως φαίνεται στην ανωτέρω εικόνα.
Το εγώ βέβαια δεν δρα ακριβώς όπως δρα ο Ήλιος, αλλά με έναν παρόμοιο μηχανισμό εκτροπής.
Αυτό το παράδειγμα αποτελεί την αποθέωση του νόμου της ομοιότητας στην Δημιουργία.
Ήτοι η ομοιότης του μηχανισμού της ουράνιας μηχανικής και ενός αόρατου μηχανισμού του πνευματικού χώρου.
Το εγώ είναι κατά κάποιον τρόπο ένας "παράσιτος" Ήλιος μέσα στο νου του ανθρώπου.
Υπάρχουν τρεις απαράβατες αρχές στην εκδήλωση του ΕΊΝΑΙ σε κόσμο.
Εδώ θα ασχοληθούμε με την τρίτη κατά σειράν αρχή, όπως αναφέρονται στην συνέχεια.
Αυτή που είναι η πλέον αφανής, διότι κρύβει πάντα έναν νόμο της Φύσης κατά την εκδήλωσή της.
Οι τρεις αρχές είναι:
-Η αρχή διατήρησης της ενέργειας κατά τις φυσικές μεταβολές.
-Η αρχή της διατηρήσεως του ηλεκτρικού φορτίου.
-Η αρχή της ομοιότητας των φαινομένων στην εκδήλωση του ΕΊΝΑΙ σε υλικό κόσμο.
Η τελευταία θα μας απασχολήσει ιδιαιτέρως κατά την μελέτη που ακολουθεί.
Γιατί σ' αυτή υπεισέρχεται ο (Λόγος) σε όλη την έκταση της Δημιουργίας, ο οποίος είναι και αιτία και φύση των πάντων.
Ο Λόγος είναι μια έννοια, όπως την περιγράφει ο Ιωάννης της Πάτμου με την φράση:
Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος, καὶ ὁ Λόγος ἦν πρὸς τὸν
Θεόν, καὶ Θεὸς ἦν ὁ Λόγος.
Οὗτος ἦν ἐν ἀρχῇ πρὸς τὸν Θεόν.
Πάντα δι᾿ αὐτοῦ ἐγένετο, καὶ χωρὶς αὐτοῦ
ἐγένετο οὐδὲ ἓν ὃ γέγονεν.
Η απόδοση της φράσης με απλά λόγια είναι:
Εις την αρχήν της πνευματικής και υλικής δημιουργίας, άναρχος και προαιώνιος υπήρχε ο Υιός και Λόγος του Θεού.
Και ο Λόγος ήτο πάντοτε αχώριστος από τον Θεόν.
Αυτός υπήρχε εις την αρχήν της δημιουργίας
ηνωμένος προς τον Θεόν.
Όλα τα δημιουργήματα έγιναν δι' αυτού και
χωρίς αυτόν δεν έγινε κανένα, από όσα έχουν γίνει.
Θα εξετασθεί τώρα η εφαρμογή της διείσδυσης του Λόγου στην δημιουργία και η εμφανής παρουσία Tου στην πράξη.
Η παρουσία του Λόγου στην πράξη γίνεται φανερή κατά τις διάφορες εφαρμογές του νόμου της ομοιότητας.
Η μαθηματική μορφή του νόμου της ομοιότητος είναι: Α/Β=Γ/Δ=...και συνεχίζεται.
Ο νόμος αυτός είναι παράγωγο του Λόγου και οφείλεται ακριβώς στην διείσδυση του Λόγου σε όλη την έκταση της Δημιουργίας.
Ζωντανή απόδειξη διείσδυσης του Λόγου σε όλη την έκταση της Δημιουργίας είναι η ομοιότης στην δομή του πλανητικού συστήματος με την δομή του Ατόμου της ύλης.
Οι άνθρωποι είναι Φυσικά όντα από κεφαλής μέχρι ονύχων.
Υπακούν επομένως στους Φυσικούς νόμους.
Το ίδιο ισχύει και όταν απαρτίζουν κοινωνίες.
Την ομοιότητα αυτή την διακρίνω και στις κοινωνικές δομές και αυτό έχει σημασία διότι:
Παρέχεται η δυνατότητα κατανόησης των κοινωνικών δομών λόγω ομοιότητας με Φυσικά φαινόμενα.
Το γεγονός αυτό συμβάλει στην αλλαγή νοοτροπίας των ανθρώπων.
Οι οποίοι θα εγκαταλείψουν σταδιακά την συμβατική αποδοχή των κοινωνικών φαινομένων και θα τα ερμηνεύουν πλέον με βάση τους νόμους της Φύσης.
Θα μπορούν επομένως να επιβάλουν εκείνες τις αλλαγές στις κοινωνικές δομές, ώστε να ομοιάζουν περισσότερο με το όμοιό τους Φυσικό φαινόμενο.
Παράδειγμα
Η συμπίεση ποσότητας αερίου εντός εμβόλου συνεπάγεται θέρμανση του αερίου.
Ο περιορισμός πλήθους ανθρώπων εντός μικρού χώρου προκαλεί εκνευρισμό των ατόμων και αύξηση των εντάσεων λόγω έλλειψης ζωτικού χώρου.
Το αντίστοιχο φαινόμενο στην κοινωνία των ανθρώπων.
Η αύξηση των εντάσεων μπορεί να προκαλέσει ρήξη των ατόμων μεταξύ τους, που αντιστοιχεί στην αύξηση της θερμοκρασίας στο συμπιεσμένο αέριο.
Θα αναφερθούν στην τύχη μερικά παραδείγματα με με βάση το τελευταίο σκεπτικό από την Φυσική.
Ώστε γενικεύοντας σύμφωνα με την μαθηματική μέθοδο της (επαγωγής), να μην μείνει καμιά αμφιβολία για την ισχύ αυτού του νόμου.
Σχετικά με τον ρόλο του Λόγου στην δημιουργία.
Θα αντλήσουμε από τον ηλεκτρισμό μερικά τέτοια παραδείγματα.
Στην Ηλεκτροτεχνία υπάρχει ένας νόμος που ορίζει την αρχή της μεγίστης μεταφοράς ισχύος στα ηλεκτρικά κυκλώματα:
Για παράδειγμα μια μπαταρία και μια λάμπα, όπως φαίνεται στην εικόνα (1) αριστερά.
Το αντίστοιχο κύκλωμα συμβολικά παριστάνεται δίπλα εικόνα (2).
Εικόνα (1) Εικόνα (2)
Αναφερόμαστε στην συμβολική εικόνα (2).
Όπου η μεν λάμπα έχει αντικατασταθεί με το γενικό σύμβολο του φορτίου R.
Η δε μπαταρία με το σύμβολο της ηλεκτρικής πηγής (ε) με εσωτερική αντίσταση (r).
Και έχει την σημασία ότι και μέσα στην (πηγή) υπάρχει αντίσταση στην κίνηση των ηλεκτρονίων.
Ο νόμος μεγίστης μεταφοράς ισχύος ορίζει:
Το μεγαλύτερο ποσόν ενέργειας που μπορεί να μεταφερθεί από την πηγή (ε) στο φορτίο R, επιτυγχάνεται, όταν η εσωτερική αντίσταση της πηγής (r) είναι ίση με την εξωτερική αντίσταση του φορτίου (R).
Θα δούμε όμως αμέσως τώρα μια περίπτωση εφαρμογής του κοσμικού νόμου της ομοιότητας σε μια ανθρώπινη δραστηριότητα.
Στο ζεύγος εννοιών μαθητές-δάσκαλος.
Θα αντιπαρατεθούν τα στοιχεία του κυκλώματος της εικόνας (2).
Ο δάσκαλος αντιστοιχεί με την πηγή και οι μαθητές με το φορτίο.
Εφαρμογή του νόμου μεγίστης μεταφοράς ισχύος - ενέργειας.
Ζητούμενο είναι να υπάρξει μέγιστη μεταφορά γνώσεως - πληροφορίας από τον δάσκαλο προς τους μαθητές.
Για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο, πρέπει η εσωτερική αντίσταση του δασκάλου να εξισωθεί με την αντίσταση των μαθητών.
Σύμφωνα με τον νόμο της ομοιότητας των πάντων.
Σε ένα σεμινάριο που είχα παρακολουθήσει στον Οργανισμό Τηλεπικοινωνιών Γαλλίας στο Παρίσι με τίτλο (Formation de Formateur) εκπαίδευση εκπαιδευτών.
Δόθηκαν μερικές βασικές αρχές για την επιτυχία του έργου του εκπαιδευτού.
Η πρώτη απ' αυτές ήταν ότι:
Η αρχή της επικοινωνίας με τους μαθητές βασίζεται στο γκρέμισμα του τοίχους, που εγείρεται μεταξύ δασκάλου και μαθητών, μόλις ο δάσκαλος ανέβει στην έδρα.
Αυτό το νοητό τοίχος οφείλεται σε ψυχολογικούς καθαρά λόγους.
Στο ταλέντο του δάσκαλου έγκειται η ανάγκη να δημιουργήσει το ενδιαφέρον για το γκρέμισμα του τοίχους μεταξύ αυτού και των μαθητών.
Είναι ο μόνος αρμόδιος να τους δείξει τι κρύβεται πίσω απ' τα φαινόμενα.
Αρκεί να τους εξάψει το ενδιαφέρον για γνώση, που ρίχνει φως στην πραγματικότητα της ζωής.
Το τοίχος αυτό αυξάνει την αντίσταση των μαθητών στην πρόσληψη της γνώσης.
Ο δε δάσκαλος εισπράττει αυτή την αντίσταση των μαθητών διάχυτη μέσα στην τάξη.
Του προκαλεί έτσι μια στιγμιαία κάμψη της αυτοπεποίθησης στην ικανότητα να μεταδώσει την γνώση.
Σκοπός είναι να μειωθεί αυτό το τοίχος και να εξομοιωθούν οι δυο αντιστάσεις δασκάλου και μαθητών.
Αυτό επιτυγχάνεται με την αποκατάσταση ατμόσφαιρας οικειότητας μέσα στην τάξη.
Η δουλειά αυτή είναι αποκλειστικό καθήκον του δασκάλου.
Ο οποίος θα συντονίσει τους μαθητές έτσι ώστε να δώσει στο μάθημα έναν χαρακτήρα παιχνιδιού, με παραδείγματα μέσα απ' την καθημερινότητα.
Ώστε να σπάσει ο φόβος και η όποια σοβαρότητα και να αποκατασταθεί ατμόσφαιρα ενδιαφέροντος και φιλίας.
Τότε το μάθημα θα είναι απόλαυση για όλους και η απόδοση των μαθητών θα ανέβει κατακόρυφα ανάλογα με το πραγματικό δυναμικό τους.
Πρακτικά συμπεράσματα που εξάγονται από την σύγκριση των εκατέρωθεν μερών των ζευγών ομοιότητας, που ήδη αναφέρθηκαν.
Πάντα θα υπάρχουν σκέψεις βελτίωσης ενός συστήματος στο κοινωνικό σύνολο, σύμφωνα με με τους όρους ενός κοσμικής προέλευσης και σημασίας νόμου.
Ως προς τον δάσκαλο πρέπει να γίνεται τακτικός έλεγχος από επιθεωρητές των γνώσεων και της (ψυχολογίας) του διδάσκοντος.
Αν κάνει δηλαδή για εκπαιδευτικός και κυρίως αν διαθέτει την λεγόμενη εκπαιδευτική Αγάπη.
Ένα άλλο παράδειγμα εφαρμογής του νόμου της ομοιότητας στον άνθρωπο είναι η αύξηση της συνειδητότητάς του, που είναι και ζητούμενο για όλους τους ανθρώπους.
Θα προσφύγουμε πάλι στον ηλεκτρισμό και συγκεκριμένα στην φόρτιση πυκνωτή από μια πηγή τάσεως μέσω αντιστάσεως.
Απαιτείται μια σύντομη ενημέρωση για όσους δεν έχουν εξοικειωθεί με αυτό το φαινόμενο.
Κύκλωμα (a) Καμπύλη (b)
Στο κύκλωμα (a) φόρτισης πυκνωτού C μέσω αντιστάσεως R, εμφανίζεται μια μπαταρία μεταβλητής τάσεως V ( ο...30V), η αντίσταση R και ο πυκνωτής C.
Η χωρητικότητα C έχει σχέση με το πόσο φορτίο μπορεί να συγκρατήσει ο πυκνωτής.
Στο διπλανό σχήμα του κυκλώματος (a) εμφανίζεται μια καμπύλη (b) που παριστάνει την: Την φόρτιση του πυκνωτού συναρτήσει του χρόνου.
Παρατηρούμε ότι το φορτίο q του πυκνωτή ξεκινάει από μια τιμή 0 και φτάνει ασυμπτωτικά (εκθετικά) στην τιμή 99,3% της μεγίστης τιμής Q.
Δηλαδή απλά προσεγγίζει μετά από άπειρο χρόνο την τιμή 100% αλλά δεν την φτάνει πρακτικά ποτέ.
Ας έρθουμε τώρα στον νόμο της ομοιότητας, όπου θα αντιπαραβάλουμε την φόρτιση πυκνωτή με τον βαθμό συνειδητότητας του ανθρώπου.
-Πρώτο συμπέρασμα της σύγκρισης των δυο γεγονότων είναι ότι απόλυτη συνειδητότητα, ήτοι η απόλυτη Θεωση δεν επιτυγχάνεται ποτέ διότι είναι ασυμπτωτική.
Η αύξηση της συνειδητότητας είναι εκθετική και όχι γραμμική δηλαδή σε διπλάσιο χρόνο δεν συμβαίνει διπλασιασμός της συνειδητότητας.
Η μεταβολή είναι πιο αργή είναι εκθετική, όπως στην ανωτέρω καμπύλη (b).
-Δεύτερο συμπέρασμα από την σύγκριση των δυο φαινομένων και δεδομένου ότι το μέγεθος (χωρητικότητα) C έχει σχέση με τον όγκο των φορτίων που μπορεί να συγκρατήσει ο πυκνωτής.
Αντιστοίχως η συνειδητότητα του ανθρώπου μπορεί να φτάσει τόσο ψηλά, όσο πιο πολύ αυτός είναι προσηλωμένος στον στόχο της ανάδειξης της ποιότητας της ύπαρξης.
Τέλος το διηλεκτρικό αυξάνει την μονωτική ικανότητα του πυκνωτή στην υψηλή τάση.
Αποφεύγεται έτσι διάσπαση του διηλεκτρικού του αέρα μεταξύ των οπλισμών λόγω διαφοράς δυναμικού στους οπλισμούς.
Η διάσπαση με σπινθήρα του διάκενου των οπλισμών αντιστοιχεί στην ολοκληρωτική απώλεια συνείδησης.
Ήτοι απώλεια του λογικού του ανθρώπου λόγω απότομης συσσώρευσης θεϊκής εμπειρίας.
Ο άνθρωπος χάνει τα λογικά του, γιατί δεν αντέχει την πίεση από τον όγκο της γνώσης.
Από μια άλλη άποψη όμως, όταν η αφομοίωση της γνώσης γίνει με τον επιτρεπόμενο για την φύση του ατόμου ρυθμό.
Η συνειδητότητα του ανθρώπου μπορεί να αυξηθεί υπέρμετρα, μέχρι να αγγίξει την θεωση.
Τότε η πνευματική οντότητα άνθρωπος αποκτά τεράστια αδρανειακή μάζα σύμφωνα με την θεωρία της σχετικότητας.
Οπότε ο συνειδητός χρόνος για αυτήν την οντότητα διαστέλλεται .
Όπως δε προβλέπει πάλι η θεωρία της σχετικότητας.
Ο άνθρωπος βρίσκεται σε έναν νέο, αλλά άγνωστο μέχρι τότε κόσμο.
Στον κόσμο του απόλυτου παρόντος.
Η προσθήκη του διηλεκτρικού αντιστοιχεί με αύξηση της αντοχής του πυκνωτή.
Η εργασία που έχει προηγηθεί στον άνθρωπο σε προηγούμενες ενσωματώσεις.
Ο σκοπός αυτός είναι η απόκτηση αυτοσυνείδησης του ΌΝΤΟΣ μέσω της εμπειρίας και βιωμάτων του ανθρώπου.
Τέλος ένα πιο απτό παράδειγμα εφαρμογής του νόμου της ομοιότητας.
Είναι η σύγκρουση αντικειμένου με ακίνητο εμπόδιο λόγω της ορμής, που του προσδίδει η ταχύτητα.
Η ορμή (P= mυ) είναι ανάλογη της ταχύτητας η δε ενέργεια E=1/2mυ2
είναι ανάλογη του τετραγώνου της ταχύτητας.
Το αυτοκίνητο πέφτοντας πάνω στο ανένδοτο εμπόδιο.
Μετατρέπει όλη την ενέργεια, που είχε λόγω ταχύτητας σε έργο παραμόρφωσης της δομής του.
Σύμφωνα με τον νόμο της ομοιότητας, ένας άνθρωπος που έχει απολέσει τον έλεγχο της λογικής είναι σαν να βαδίζει σε σύγκρουση με την πραγματικότητα.
Το μέγεθος της καταστροφής θα είναι ανάλογο του βαθμού απώλειας του λογικού.
Ένας μεθυσμένος οδηγός μπορεί, να γίνει πρόξενος σοβαρού αυτοκινητιστικού ατυχήματος.
Στην κατηγορία της σύγκρουσης με ακίνητο εμπόδιο.
Περιλαμβάνεται και η πτώση αντικειμένων στο έδαφος υπό την επίδραση του πεδίου βαρύτητας.
Σημαντικό παράδειγμα ισχύος του "νόμου της ομοιότητος", που αφορά την συνολική λειτουργία της ύπαρξης ΑΝΘΡΩΠΟΣ
Τέτοιο παράδειγμα εφαρμογής του νόμου της ομοιότητας προκύπτει αν λάβουμε ως μέσον σύγκρισης.
Την απόκλιση που προκαλεί η παρουσία μεγάλης μάζας λόγω παγκόσμιας έλξης σε κάθε κινούμενο σώμα στην γειτονιά αυτής μέσα στο διάστημα.
Από τον πνευματικό χώρο ο εγκέφαλος αντλεί όλες τις απαραίτητες πληροφορίες.
Αναγκαίες για την υλική ζωή του σύμφωνα με την νομοτέλεια της Φύσης
Ιδέες, γνώση, εφευρετικότητα και ότι άλλο απαραίτητο για την ζωή στο υλικό πεδίο βρίσκεται στον πνευματικό χώρο.
Ο εγκέφαλος είναι μόνιμα σε διαρκή επαφή, όχι πάντα συνειδητή, με την αλήθεια και την ηθική της Φύσης.
Κατά την μεταφορά των δεδομένων από το πνευματικό στο υλικό πεδίο οι πληροφορίες υφίστανται μια απόκλιση, άλλοτε ήπια και άλλοτε έντονη.
Ανάλογα με το μέγεθος της μάζας του κέντρου που προκαλεί την απόκλιση.
Η απόκλιση οφείλεται αποκλειστικά στις παρέλξεις που ασκεί ένα ισχυρό κέντρο που έχει παρασιτικά αναπτυχθεί στον εσωτερικό κόσμο του ανθρώπου.
Αυτό δεν είναι άλλο από το αποκαλούμενο εγώ, με μέγεθος μεταβλητό, εξαρτώμενο από τον βαθμό εγωισμού του ατόμου.
Η εκτροπή ομοιάζει με αυτή που προκαλεί ο Ήλιος καθώς και οποιαδήποτε τεράστια μάζα απλανούς αστέρα.
Το εγώ βέβαια δεν δρα ακριβώς όπως δρα ο Ήλιος, αλλά με έναν παρόμοιο μηχανισμό εκτροπής.
Αυτό το παράδειγμα αποτελεί την αποθέωση του νόμου της ομοιότητας στην Δημιουργία.
Ήτοι η ομοιότης του μηχανισμού της ουράνιας μηχανικής και ενός αόρατου μηχανισμού του πνευματικού χώρου.
Το εγώ είναι κατά κάποιον τρόπο ένας "παράσιτος" Ήλιος μέσα στο νου του ανθρώπου.
Η ύπαρξή του προκαλεί παραμόρφωση της οποιασδήποτε πληροφορίας προερχόμενης από το πνευματικό σύμπαν.
Για παράδειγμα η ύπαρξη του εγώ αλλοιώνει την αγνότητα μιας προσφοράς, διότι παρεμβάλει το προσωπικό συμφέρον.
Η ύπαρξη του εγώ προκαλεί την εκτροπή της συνείδησης από την κατανόηση του νόμου της Ενότητας των Πάντων.
Τέλος "ο νόμος της ομοιότητας"δια του Λόγου βρίσκεται στην βάση όλης της (Δημιουργίας) και όλων των επιστημών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου