Ο θαυμαστός κόσμος των αισθήσεων!

Κόσμος χωρίς υποκείμενο να τον παρατηρεί δεν υπάρχει.
Η παρατήρηση γίνεται μέσω των αισθήσεων με την μεσολάβηση του ανθρώπινου εγκεφάλου.
Ο ρόλος του εγκεφάλου στην δημιουργία του Κόσμου είναι καίριος και αποφασιστικός.
Στην προηγούμενη ανάρτηση έγινε μια αρκετά σαφής ανάλυση του εν θέματι (τίτλου).
Εδώ θα δοθεί έμφαση στην αισθαντική πλευρά του θέματος και συγκεκριμένα στην αισθητική της εικόνας του κόσμου.
Στην εμφάνιση του κόσμου υπάρχουν δυο στοιχεία:
Το λειτουργικό που αναφέρεται στον μηχανισμό εμφάνισης του κόσμου μέσω των αισθήσεων.
Και το αισθητικό.
Ως προς το λειτουργικό έχει γίνει νομίζω αρκετά καλή ανάλυση της διαδικασίας εμφάνισης του κόσμου σύμφωνα με τις αντιλήψεις της σύγχρονης Φυσικής δια του κλάδου της (Κβαντομηχανικής).
Το  αισθητικό μέρος όμως πολύ σπουδαίο κατά την γνώμη μου, περιέχει  και όλη την ουσία του θέματος, χρήζει κάποιας ιδιαίτερης ανάλυσης και παρουσίασης.
Όταν βλέπουμε ένα αντικείμενο στον εξωτερικό κόσμο, δεν προκαλεί σε όλους μας το ίδιο αισθητικό - ψυχολογικό αποτέλεσμα.
Αυτό οφείλεται  στην προϋπάρχουσα ψυχολογική κατάσταση στον νου του ανθρώπου.

Η επίδραση στην ψυχολογία του νου διαμορφώνεται από τρεις κυρίως πηγές.
Η ιδιοσυγκρασία του ανθρώπου είναι η πρώτη, ακολουθεί το άμεσο οικογενειακό περιβάλλον και τέλος η κοινωνία, με τις εκάστοτε κρατούσες ιδέες στο μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων.

Για την μελέτη του υπ' όψιν θέματος επέλεξα ένα βίντεο με ένα τραγούδι που το έχω σαν ξυπνητήρι στο κινητό τηλέφωνο.  
Το τραγούδι είναι το γνωστό What a Wonderful World με τον μεγάλο Luis Armstrong.
Στην παρούσα όμως έκδοση  αποδίδεται από παιδικές χορωδίες και μουσικούς διαφόρων εθνικοτήτων και έχει διαφορετική απήχηση και προορισμό.

To εν λόγω βίντεο όταν προβάλλεται, θα προκαλέσει σε άλλους χαρά και αισιοδοξία και σε άλλους διαφορετικά και ποικίλα συναισθήματα.

Η επιλογή αυτής της ειδικής έκδοσης του τραγουδιού δεν είναι τυχαία αλλά δείχνει κατ' αρχήν μια αλήθεια, που εκπέμπεται μέσα από τους στοίχους και την μελωδία του τραγουδιού.
Η αλήθεια αυτή έχει κοσμική διάσταση και σημασία.
Η κοσμική διάσταση είναι  η ισότητα των ανθρώπων ανεξαρτήτως χρώματος και εθνικότητας.

Γι' αυτόν τον λόγο ο σκηνοθέτης επιλέγει χορωδίες διαφόρων εθνικοτήτων.
Κατ' αρχήν η ιδέα του σκηνοθέτη να επιλέξει παιδικές χορωδίες είναι μια πρώτη επιτυχία του σκοπού, να αναδείξει την ατμόσφαιρα αγνότητας που πηγάζει αυθόρμητα  μέσα από τους στοίχους και την μελωδία του κομματιού.
Η μίξη των εθνικοτήτων των χορωδιών αποδεικνύει την άλλη μεγάλη αλήθεια της ισότητας των ανθρώπων. 
Το βαθύτερο μήνυμα όμως είναι ότι η καθαρή εικόνα αισιοδοξίας και χαράς που κρύβεται κάτω από τους στοίχους και την μουσική είναι έργο αποκλειστικό της ψυχής.
Διότι η  αληθινή φύση της ψυχής είναι Αγάπη και Φως.
Όταν λοιπόν σχηματίζεται μέσω μηχανισμών το ολόγραμμα  του κόσμου, περνάει πρώτα από ειδικά φίλτρα της ψυχής, που απομονώνουν κάθε περιττό χαρακτηριστικό και προβάλλεται μόνο το ατόφιο περιεχόμενο της ψυχής.

Οπότε η επιλογή των παιδικών χορωδιών αυτό τον σκοπό είχε να δείξει την αγνότητα της ψυχής του ανθρώπου, όπως εκφράζεται μέσα από την άδολη παιδική συμπεριφορά.
Οι παιδικές χορωδίες που μετέχουν είναι: 
1) African Children's Coir (Uganda), 2)WestLos Angeles Children's Choir (U.S.A) 3) France Children's Choir (France) 4) Ο τραγουδιστής Grandpa Elliot (U.S.A), Ο κιθαρίστας Jason Tanda (Congo).
Η μουσική γράφτηκε από τους, George David Weiss and Bob Thiele.     

Ας πάρουμε έναν έναν τους στοίχους του τραγουδιού σε μετάφραση. 
I see trees of green, red roses too

I see them bloom for me and you

And I think to myself what a wonderful world.

Βλέπω το πράσινο των δέντρων, καθώς και  κόκκινα τριαντάφυλλα

Τα βλέπω να ανθίζουν για μένα και για σένα

Και κάνω την σκέψη, τι υπέροχος κόσμος είναι αυτός που ζούμε.

Στο σημείο αυτό ας προσέξει ο αναγνώστης ότι η όλη εντύπωση οφείλεται στην αίσθηση της όρασης.

Στον πρώτο στοίχο περιγράφει την εντύπωση αισιοδοξίας που προκαλεί το πράσινο χρώμα της ελεύθερης Φύσης και το κόκκινο των ανθισμένων τριαντάφυλλων. 

Την αίσθηση του αυτή την αφιερώνει στον άνθρωπο που αγαπά.

Από τον πρώτο κιόλας στοίχο ο ποιητής ανοίγει την ψυχή του και βγαίνει αβίαστα η ομορφιά με υπόβαθρο την Αγάπη, βασικό συστατικό της ψυχής. 

Ο ανθρώπινος εγκέφαλος αναλαμβάνει μόνο το εκτελεστικό έργο της δημιουργίας, την αισθητική πλευρά της εικόνας όμως, αυτή που προκαλεί το συναίσθημα του ωραίου την αναλαμβάνει εξ ολοκλήρου η ψυχή. 
Όλες οι αισθήσεις μετέχουν αρμονικά και συνθέτουν ένα υπέροχο σύνολο με διευθυντή ορχήστρας την ίδια την ψυχή.  

Ο νους όταν παρεμβάλλεται  αλλοιώνει-τροποποιεί αυτό το αποτέλεσμα της ομορφιάς της ψυχής, ανάλογα με το φορτίο που έχει την  κάθε στιγμή.     

I see skies of blue and clouds of white

The bright blessed day, the dark sacred night

And I think to myself what a wonderful world.

Βλέπω μπλε ουρανούς διακοσμημένους με άσπρα σύννεφα,

μια διαυγή ευλογημένη  μέρα και  την ιερή νύχτα που ακολουθεί.

Και λέω στον εαυτό μου, τι θαυμάσιος είναι  αυτός ο κόσμος!

Η αίσθηση της όρασης είναι και εδώ η πηγή των εντυπώσεων. 

Τώρα στρέφει το βλέμμα του στον ουρανό και θαυμάζει το άνοιγμα του μπλε χρώματος που κατά την ψυχολογία συμβολίζει χαρά και  αισιοδοξία. 

The colors of the raibow, so pretty in the sky

Are also on the faces of people going by

I see friends shaking hands saying how do you do

But they're really saying I love you.

Συνεχίζει τις οπτικές εντυπώσεις του με τα χρώματα της ίριδας του ουράνιου τόξου. 

Τα χρώματα του ουράνιου τόξου, αληθινή  ευτυχία από τον ουρανό. 

Η εικόνα αυτή  προβάλλεται στα πρόσωπα των ανθρώπων, όταν αποχαιρετούν ο ένας τον άλλον.

Βλέπω φίλους να σφίγγουν τα χέρια ρωτώντας  χαρούμενα.

Τι γίνεσαι ?

Στην πραγματικότητα οι ψυχές τους ψιθυρίζουν σ' αγαπώ!

Το ουράνιο τόξο δημιουργείται μετά την βροχή και προκαλείται από ανάλυση του λευκού φωτός στα χρώματα της ίριδας μέσα στις σταγόνες του νέφους.

Η διαδρομή του φωτός φαίνεται στις δυο πρώτες εικόνες της διπλανής φωτογραφίας. Το φως εισέρχεται με δυο τρόπους στην σταγόνα ανάλογα μ την γωνία προσπτώσεως. Μετά από διπλή ή απλή ανάκλαση διαθλάται κατά την έξοδό του στο τοίχωμα της σταγόνας και εξέρχεται σαν χρώματα της ίριδας.
Το ουράνιο τόξο έχει υμνηθεί στην ενάτη συμφωνία του Bethoven καθώς και από συγγραφείς κατά κόρον.
Η αισιοδοξία που υποβάλλουν τα χρώματα της ίριδας συντελεί στην ανακούφιση που αισθάνεται ο άνθρωπος μετά από μια δύσκολη δοκιμασία.

Η αντανάκλαση των χρωμάτων της ίριδας είναι αυτή που δηλώνει την χαρά των ανθρώπων, όταν χαιρετούν ή καλωσορίζουν άλλους ανθρώπους.

Ακόμη όταν δυο φίλοι σφίγγουν τα χέρια σε χαιρετισμό είναι σαν να λένε ο ένας στον άλλον,  φίλε μου σ'αγαπώ!

I hear baby's crying and I watched them grow

They'll learn much more than I'll ever know

And I think to myself what a wonderful world.

Yes, I think to myself what a wonderful world.

Τώρα μπαίνει στο παιχνίδι και μια άλλη κύρια αίσθηση η ακοή.

Ακούω μωρά να κλαίνε και μετά τα παρατηρώ καθώς μεγαλώνουν.

Αυτά μαθαίνουν πολύ περισσότερα από όσα εγώ γνωρίζω.

Τότε σκέφτομαι και ομολογώ στον εαυτό μου.

Τι υπέροχος κόσμος.

Είναι ο κόσμος  αυτός πραγματικά υπέροχος! 

Ολοκληρώνει ο ποιητής την εντύπωσή που του προκαλεί η εκδήλωση του ΕΊΝΑΙ στο θαύμα αυτού του  Κόσμου με την συμπλήρωση εντυπώσεων, που προέρχονται από την αίσθηση της ακοής.
Αναγνωρίζει την ανωτερότητα του νεαρού ατόμου να έχει περισσότερες  δυνατότητες γνώσεις απ' αυτές της περασμένης γενιάς, λόγω εξέλιξης του είδους ή ανάπτυξης των μέσων επικοινωνίας.

Επέλεξα αυτό το τραγούδι γιατί η ουσία του επιβεβαιώνει την προέλευση αυτού του κόσμου ως καθαρό προϊόν των αισθήσεων.

Αντιλαμβάνεται δηλαδή ασυναίσθητα ένας αληθινά ευαίσθητος ποιητής την υπάρχουσα πραγματικότητα, αφού συντάσσεται με την τελευταία αποκάλυψη της (Φυσικής επιστήμης).

Ορθά λοιπόν λέγεται από τον απλό λαό ότι , τα τραγούδια λένε πάντα την αλήθεια.

Στον σημερινό άνθρωπο που έχει εν πολλοίς ασπασθεί την θρησκεία του κέρδους.
Το κέρδος του χρήματος είναι η πίστη και η ευτελής ουσία της καπιταλιστικής κοινωνίας.
Μπροστά στο κέρδος παραμερίζεται κάθε ηθική αξία.

Οι ιδανικές συνθήκες ζωής, που ήδη περιέγραψα είναι απωθημένες στο βάθος του νου του.
Με άλλα λόγια οι άνθρωποι που σκιαγραφεί το τραγούδι ανήκουν σε μια ιδανική κοινωνία, άπιαστη με τις παρούσες συνθήκες της καπιταλιστικής νοοτροπίας.
Είναι κάτι σαν την ιδανική πολιτεία του Πλάτωνα, ανήκει καθαρά στον χώρο των ιδεών.
Παρ' όλα αυτά αν  υπάρχει σαν η ιδανική εικόνα του κόσμου, θα αποτελεί τον οδηγό και την ειδοποιό διαφορά ως κίνητρο εξέλιξης.
Αυτή η διαφορά που προκύπτει μεταξύ της ιδανικής εικόνας και της υπάρχουσας, θα αποτελέσει  την κινητήρια δύναμη  που θα οδηγεί τον άνθρωπο μέσα στους αιώνες για μια καλύτερη ζωή. 

Η  αληθινή φύση του ανθρώπου σαν  ιδέα, μακάρι να  φωτίζει σαν Ήλιος την πορεία μας στην ζωή, εν όσο βρισκόμαστε παγιδευμένοι  μέσα σ' αυτή την υλική πραγματικότητα.