Κορονοϊός, Τουρκία και μεταναστευτικό οι τρεις μεγάλες απειλές για την ηρεμία της Ελλάδος, της Ευρώπης και σχεδόν ολοκλήρου του κόσμου.

Κύπρος το νησί της διαμάχης Ελλάδος-Τουρκίας.

Κύπρος, πριν ήταν το μήλον της Έριδος μεταξύ Ελλάδος-Αγγλίας, νυν μεταξύ Τουρκίας - Ευρωπαϊκής Ένωσης.  
Τώρα η Κύπρος θεωρείται αυτόνομο κράτος που ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ο δεσμός της όμως με την Ελλάδα είναι πολύ δυνατός λόγω Ιστορίας και κοινής γλώσσας.
Το όνομα  (Κύπρος) κατά μιαν άποψη αναφέρεται  στα  ορυχεία χαλκού, μέταλλο που παράγει το νησί.
-Το νησί περιλαμβάνει την Κυπριακή Δημοκρατία, η οποία ελέγχει περίπου το 58% της έκτασης του νησιού και την ούτω καλούμενη "Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου" (37% του νησιού), η οποία προέκυψε ύστερα από την παράνομη Τουρκική εισβολή στην Κύπρο, το 1974 και αποτελεί υποτελή κατοχική διοίκηση του Τουρκικού κράτους.

Περίπου το 5% του νησιού καταλαμβάνεται από
τον ΟΗΕ (Πράσινη Γραμμή) και από το Ηνωμένο 

Βασίλειο.

Η ανωτέρω παρένθεση θεωρήθηκε απαραίτητη διότι η Κύπρος αποτελεί ήδη τμήμα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως.  
Παίζει δε έναν ιδιάζοντα ρόλο στην σημερινή κατάσταση λόγω της παρουσίας επάνω στο νησί και της τουρκικής μειονότητας. 

Όσον αφορά τώρα στο κυρίως θέμα,  όπως αναφέρεται στον τίτλο αυτής της ανάρτησης.
Συνεχίζω εδώ την περιγραφή των δύο τμημάτων της νήσου.
Ίσως λίγο ανορθόδοξα ξεκινώντας από τους δύο πληθυσμούς, που κατοικούν σ' αυτό  το νησί, ήτοι τον Ελληνικό και τον Τουρκικό. 
Ο Ελληνικός και ο Τουρκικός πληθυσμός, επάνω  στο ίδιο νησί αποτελεί πεδίο έντασης μεταξύ Κύπρου - Τουρκίας, λόγω ορυκτού πλούτου, που ανακαλύφθηκε τελευταία στην Κύπρο.   

Αλλά και η θέση της Κύπρου, που βρίσκεται πολύ κοντά στο τουρκικό κράτος και ήταν πριν την παράνομη εισβολή  των Τούρκων, αποκλειστικά Ελληνική.
Αποτελεί  έτσι μια από τις αιτίες των διαφορών μεταξύ Ευρωπαϊκής Ενώσεως-Τουρκίας και κατ' επέκταση μεταξύ Ελλάδος-Τουρκίας.

Τέλος βέβαια όσον αφορά στο κυρίως θέμα του τίτλου, ο οποίος περιλαμβάνει τις κάτωθι κυρίως ενότητες: 
 1) Κορονοϊός - ο αόρατος εχθρός και ορατός μόνο από τα αποτελέσματα  της επίθεσης του.
Τα οποία μάλιστα εξαρτώνται άμεσα από το είδος και την κατάσταση υγείας των ανθρώπων.
Εάν δηλαδή είναι ήδη εξασθενημένοι οι οργανισμοί των θυμάτων του, από προηγούμενη ή ήδη υπάρχουσα ασθένεια.
Ακόμη δε επιλέγει ως ύπουλος (εχθρός), λες και είναι βαλτός, την πλέον ασθενή ηλικιακά ομάδα ανθρώπων, δηλαδή τους υπερήλικες.

Τέλος όμως και το χειρότερο απ' όλα, είναι τα οικονομικά αποτελέσματα, που είναι συνυφασμένα με τις συγκεκριμένες συνθήκες περιορισμού της εξάπλωσης, του αοράτου τέρατος, που λέγεται (κορονοϊός).

Ο κορονοϊός δεν είναι ο μοναδικός, στην Ιστορία της Ανθρωπότητας, αναφέρονται δεκάδες άλλοι ιοί, που προκαλούν αντίστοιχες ασθένειες ομαδικά, δηλαδή  (πανδημίες).  
Το δε χαρακτηριστικό, που είναι κοινό σ'όλους αυτούς τους υιούς είναι ότι, είναι αόρατοι εχθροί. 
Γίνονται μόνο γνωστοί από τα αποτελέσματά των στον άνθρωπο.

Ακόμη μια μεγάλη απώλεια που οφείλεται στην ίδια ως άνω αιτία είναι το πλήγμα στην Εκπαίδευση.
Λόγω μακράς ενασχόλησής μου με εκπαιδευτικά ζητήματα γνωρίζω τι σημαίνει εκπαίδευση και πως διαμορφώνει τον χαρακτήρα και την προσωπικότητα των ανθρώπων.
"Η παιδεία γενικότερα συντελεί στην διαμόρφωση του εσωτερικού μας κόσμου".
Δεν επιτρέπεται καμία επέμβαση στα θέματα της παιδείας ως προς την διάρκεια και την ποιότητα αυτής, εκτός από ειδικούς.
Τώρα όμως μπροστά στην προστασία της ίδιας της Ζωής, μπαίνουν όλα τα άλλα σε δεύτερη μοίρα και χρόνο μεταγενέστερο. 

2) Τουρκία: Παμπάλαιος  εχθρός με όχι και τόσο  καθαρές αιτίες έχθρας, αλλά λόγω όμως ιστορικής αναφοράς στην περίοδο τουρκοκρατίας.
Διαφαίνονται πιο καθαρά οι σημερινές επεκτατικές βλέψεις των ιθυνόντων, τουλάχιστον του λαού αυτού.
Όμως ο τρόπος δράσης προκειμένου να αποκτήσουν τον πραγματικά επιδιωκόμενο στόχο, δεν είναι ως συνήθως τόσο καθαρός. 
Έχουμε ήδη ζωντανά παραδείγματα τις ομολογίες των ταλαίπωρων μεταναστών, οι οποίοι ομολογούν ανοιχτά. 
Ότι τους είπαν ψέματα οι επίσημες τουρκικές πηγές.
Πως τα  Ελληνικά σύνορα στον ποταμό εύρο είναι ανοιχτά και μπορούν να διέλθουν άνετα προς την Ελλάδα.

3) Μεταναστευτικό: 
Εξ αιτίας της αντίστοιχης Τουρκική πολιτικής εμφανίστηκε ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα, το οποίο πάντα υπήρχε και θα υπάρχει ες αεί στους λαούς της Γης.
Δεδομένης της τάσης αναζήτησης από τους λαούς καλυτέρων συνθηκών Ζωής. 
Όχι όμως και εξαναγκασμένο για λόγους πολιτικής ενός κράτους, του τουρκικού συγκεκριμένα εν προκειμένω. 
Αν μη τι άλλο, χρησιμοποιούν τον άνθρωπο ως μέσον για να ικανοποιήσουν τους δικούς τους σκοπούς και στόχους.

Αυτές ήταν, είναι και εύχομαι με όλη μου την δύναμη, να σταματήσουν να είναι, οι τρεις μεγάλες απειλές για την Ελλάδα και τον κόσμο. Η Ελλάδα είναι άμεσα συνδεδεμένη με τα αποτελέσματα των απειλών αυτών.
Αφού νοιώθουμε ήδη  τα αποτελέσματα  αυτά στην καθημερινή μας ζωή.
Αλλά και τα υπόλοιπα Ευρωπαϊκά κράτη έχουν ήδη βλαφτεί αρκετά απ' αυτό το κακό, που μας ήρθε ξαφνικά εξ ανατολών, συγκεκριμένα της Κίνας εν προκειμένω. 

Τέλος δε και όλος ο Δυτικός κόσμος δέχεται ήδη τις συνέπειες απ'αυτά τα πραγματικά  δυσάρεστα αποτελέσματα εισβολής του κορονοϊού. 
Η Γειτονική Τουρκία έχει βαλθεί, να διευκολύνει έμπρακτα την διέλευση μεταναστών μέσω Ελλάδος προς την Ευρώπη, αγνοώντας τελείως τον ρόλο της Ελλάδος, ως το τερματικό σύνορο της ίδιας της Ευρώπης.

Ο άνθρωπος εν γένει ξεχνάει και παραβλέπει την αληθινή του Φύση μπλεγμένος μέσα στα προβλήματα της καθημερινότητας.
Ξεχνάει όμως δυστυχώς γι' αυτόν και το σπουδαιότερο, που έχει άμεση σχέση με την προέλευσή του και την ίδια του την ύπαρξη κι αυτό είναι η (Ενότητα)   των πάντων. 
Καθόσον η κοινή προέλευση με τον συνάνθρωπό του πέφτει σε μια διαφορετική σφαίρα ενδιαφερόντων. 
Δεδομένου ότι παρασύρεται από τις επικρατούσες τάσεις, ιδέες και προβλήματα της εποχής, που συναντά στο άμεσο τώρα.


  Παράρτημα. 
ΕΔΏ και ΤΏΡΑ. Η μόνη αλήθεια για την ανθρώπινη Φύση και είναι αποτέλεσμα διαρκούς και συστηματικού Διαλογισμού.
Άνθρωποι και υλικά αντικείμενα αποκτούν την πραγματική τους αξία εκπέμποντας ένα ιδιαίτερο Φως.
Η κατάσταση αυτή αποτελεί το τέρμα του δρόμου. 
Είναι μια κατάκτηση αληθινής ευτυχίας, όπως έχει ήδη γραφεί στο εισαγωγικό σημείωμα στην αρχή αυτού του ιστολογίου, κάτω από την φωτογραφία αφής της Ολυμπιακής Φλόγας. 


Kι' αυτό γιατί στην υλική  καθημερινότητά μας, μας διαφεύγει η αλήθεια της Φύσης μας, όπως δηλώνεται με σαφήνεια στο κείμενο που περιέχεται στην εν λόγω φωτογραφία. 
Η φωτογραφία με το παρακάτω αναφερόμενο κείμενο, ήρθε  την στιγμή ακριβώς, που χρειαζόταν, πάνω στην ώρα της, με άλλα λόγια. 
Ας είναι καλά  ο Όμιλος Μελετών, που δεν ξεχνάει τους παλιούς μαθητές του, όσα χρόνια κι' αν περάσουν.

Πριν αρκετά χρόνια ήμουν  τακτικός μαθητής του Ομίλου Μελετών.

Τα δυο τμήματα στα οπαία αρχικά χωρίστηκε το ΟΝ, σταδιακά οδήγησαν στην δημιουργία Ζωής και εξ αιτίας αυτής, την δημιουργίαν ολόκληρου του κόσμου, που στηρίζει την Ζωή και αποτελεί το υπόβαθρο αυτής.

Στην αρχή της γέννεσης του κόσμου το ΟΝ μοιράστηκε σε δυο, όπως είδαμε ήδη στην προηγούμενη ανάρτηση. 

Ύστερα άρχισε σιγά- σιγά η γέννηση του κόσμου, με τον κατάλληλο πολλαπλασιασμό το κάθε ενός από τα δυο τμήματα,σύμφωνα με τους νόμους της οντολογίας. 
Μόλις το Ον χωρίστηκε στα δυο μεταξύ των δυο κομματιών αναπτύχθηκε το συναίσθημα της νοσταλγίας για επανένωση και επαναφορά της Ενότητας, που είχαν μέσα στο ΟΝ. 
Αυτό το συναίσθημα συνήθως ικανοποιείται πολύ αργότερα, όταν η Ζωή εμφανίσθηκε με συγκεκριμένες μορφές ζώων και τελικώς με την ανθρώπινη μορφή.
Στον άνθρωπο εκδηλώνεται ως  το γνωστό συναίσθημα της νοσταλγίας για επανένωση μετά τον χωρισμό.

Στην ανθρώπινη μορφή το συναίσθημα έλξεως μεταξύ των δυο αντιθέτων φύλων λαμβάνει την μορφήν του περίφημου και χιλιοτραγουδισμένου (Έρωτα)
Αυτό απομένει και το μόνο κίνητρο, για οποιαδήποτε δράση, σε όλη μας την Ζωή.

Αυτό το κίνητρο ένας φίλος το περιέγραφε ως εξής:
Ο άνθρωπος έλεγε μοιάζει με ένα σκύλο, ο οποίος μπαίνει σε κίνηση κάτω από δυο δυνάμεις.
Η μία δρα από το εμπρός του σκύλου και μοιάζει με τροφή ελκυστική για αυτόν. 
Η δε άλλη δρα ως απειλή με μαστίγιο  στο πίσω μέρος του σκύλου.
Η μεν πρώτη είναι η (Ερωτική Επιθυμία)  δε δεύτερη ο φόβος του θανάτου. 

Στο σημείο αυτό είμαι υποχρεωμένος να διαφωνήσω μ' αυτόν τον φίλο και το ξέρει ήδη.
Η  διαφωνία μου έγκειται στο εξής:  
Ο άνθρωπος δεν είναι ένα ον, που φοβάται. 
Όλοι οι φόβοι του είναι εικονικοί-φανταστικοί.

Με μόνη την διαφορά, που έγκειται στο γεγονός, ότι εδώ δεν μιλάμε για φόβο, αλλά για το γνωστό και φυσιολογικό ένστικτο της αυτοσυντήρησης.
Δηλαδή για κάτι τελείως φυσιολογικό και
ενστικτώδες. 
Κάτι  σχετικό με την ζώσα ύλη, που είναι συνυφασμένο μ'αυτήν ταύτην την ύλη, 
Για να την προστατεύει από τον κίνδυνο απωλείας της συνυφασμένης μ'αυτήν  ζωντάνιας.

Στον τίλο  της εν λόγω ανάρτησης αναφέρεται και η ιδέα περί σχέσεως δημιουργίας του κόσμου τούτου, με την δημιουργία και ανάπτυξη της Ζωής.
Φυσικό είναι να αναρωτηθεί κανείς, αν όντως υπάρχει κάποια σχέση.
Βεβαίως υπάρχει αναφέρεται ήδη στον τίτλο αυτής της ανάρτησης.
Ο λόγος είναι απλός.

Διότι μόνο η Ζωή παράγει την λεγόμενη σκέψη και με την βοήθεια  αυτής, αιτιολογεί την ύπαρξη του κόσμου ολόκληρου, που την περιέχει κι την στηρίζει και παράγει παντός είδους επιστήμη.
Αυτό επιτυγχάνει με τα εξελιγμένα όντα, όπως είναι τελικά ο άνθρωπος.
Το κύριο χαρακτηριστικό του οποίου είναι το γεγονός ότι δύναται να σκέπτεται, διαθέτει δηλαδή το προσόν της σκέψης. 
 Αυτό το επιπλέον χαρακτηριστικό του ανθρώπου διακρίνεται από την κρίση και την φαντασία, που δεν διαθέτουν τα υπόλοιπα ζώα.
 Αυτό θεωρείται μοναδικό πλεονέκτημα  στο ΟΝ άνθρωπος, σε σχέση τουλάχιστον με τα υπόλοιπα ζώα του πλανήτη.

Επεξήγηση σχετική με την Φαντασία.
Όταν μιλάμε εδώ για Φαντασία, εννοούμε βέβαια την Δημιουργική Φαντασία, αυτή που οδήγησε στις μεγάλες επιστημονικές ανακαλύψεις και τα άλλα ανθρώπινα επιτεύγματα και πρακτικές εφαρμογές που απλοποιούν την καθημερινή ζωή των ανθρώπων. 
Όπως η δημιουργία του αυτοκινήτου και στη συνέχεια την εξέλιξη αυτού σε ηλεκτροκίνητο.
Ο άλλος τύπος φαντασίας ο προσωπικός, αυτός που βασίζεται στο "εγώ" του ανθρώπου, είναι απορριπτέος δεδομένου ότι. 
Όταν λειτουργεί προκαλεί πολλές άχρηστες ανακυκλώσεις όπως, το γνωστό (κυκλωτό σκέψιμο).
Το οποίο προκαλεί με την σειρά του, πληθώρα άχρηστες σκέψεις, που αρρωσταίνουν τον Άνθρωπο.  

Τέλος στην ανάλυση του Αγνού Έρωτα, εκείνον που όταν συμβαίνει κατεβαίνουν οι Άγιοι από τα εικονίσματα και προσεύχονται εμπρός στην άγια στιγμή που συμβαίνει το γεγονός.
Διότι επανέρχεται η Ενότητα του Όντος, όπως ήταν προ της εκδήλωσής Του σε κόσμο.
Αυτό αισθάνονται οι δυο Εραστές όταν έχει τελειώσει η Ερωτική Λειτουργία.  
Αισθάνονται ως ΈΝΑ και μοναδικό ΟΝ.
Δεν λειτουργούν όμως πάντοτε όλοι οι άνθρωποι κατά τον ίδιο τρόπο.
Υπάρχουν παραλλαγές προς τα κάτω του Αγνού Έρωτα, ως είναι φυσικό και αναμενόμενο για όλους τους ανθρώπους.  
Προς την καθαρά μηχανική λειτουργία, με τα αντίστοιχα αποτελέσματα.     
  

Η Δημιουργία του Κόσμου. Αρχή μέτρησης χρόνου με βάση την εικόνα του σύμπαντος - θεωρία της Σχετικότητας..

Αρχική διάσπαση του όντος σε δύο κομμάτια.

Οντολογικά έτσι φαίνεται να άρχισε η Δημιουργία του κόσμου, με την αρχική διάσπαση της Ενότητας του Όντος σε δύο μέρη. 

Τούτο έγινε γιατί, έτσι έπρεπε να γίνει, προκειμένου να εκδηλωθεί το Όν και να δημιουργηθεί ακολούθως ο κόσμος.
Ο άνθρωπος συνίσταται κυρίως από δυο  από δυο φύσεις, την υλική και την πνευματική. 
Πνευματική του φύση λέγεται ψυχή.

Μια δική μου άποψη για την σύσταση της  ψυχής είναι: 
Η ψυχή ως καθαρά πνευματικής φύσεως ον, έχει συστατικά, που προέρχονται  από την αρχή της Δημιουργίας. Οπότε το κύριο συστατικό της είναι η Ενότητα, η οποία χαρακτήριζε το ΟΝ, προ της αρχικής διάσπασής του σε (2) τμήματα.
Έτσι σε όλη την ζωή ο άνθρωπος με τις διάφορες εκδηλώσεις του προσπαθεί, να επαναφέρει αυτήν την Ενότητα, της οποίας το κύριο συστατικό και τάση είναι η Αγάπη. 

Ας σημειωθούν όμως τα κάτωθι πριν προχωρήσουμε στην ανάλυση της παρούσης αναρτήσεως.
1) Ότι ο Πλάτων μεταξύ άλλων, ορίζει στο θέμα της Δημιουργίας του σύμπαντος τα εξής.
-Γνώση χωρίς ηθική είναι άσκοπη, αβάσιμη και παραπλανητική.
-Ηθική χωρίς γνώση είναι αβάσιμη και ανεπαρκής.
Περί γνώσεως και ηθικής  

. 
Ο Einstein πατέρας της θεωρίας της Σχετικότητας, θέτει την επιστήμη της Φυσικής και των Μαθηματικών στην υπηρεσία της δημιουργίας του κόσμου.

Αυτή η θεωρία δεν περιορίζεται μόνο σε γήινες ταχύτητες, αλλά δημιουργεί τις προϋποθέσεις και για ταχύτητες, που πλησιάζουν την ταχύτητα του Φωτός.   

Ο κόσμος αυτός όμως υπάρχει ως τέτοιος, επειδή έτσι τον αντιλαμβάνονται οι αισθήσεις μας.
Εάν δεν είχαμε αυτές τις περιβόητες (5) αισθήσεις ο κόσμος για τον άνθρωπο θα ήταν ανύπαρκτος. 
Κατά αυτόν τον  τρόπο λοιπόν ο κόσμος υπάρχει αποκλειστικά για τον άνθρωπο και για όσα όντα κατοικούν επάνω στην Γη μαζί με τον Άνθρωπο,  με ανάλογα όργανα και αισθήσεις.
Όσα όργανα έκρινε η Φύση ανάλογα με τον βαθμό εξέλιξης του Όντος,  στην βαθμίδα που βρίσκεται.
  
Συνεπώς καταλήγουμε στο ότι, αιτία  δημιουργίας αυτού του κόσμου, φαίνεται να είναι ο άνθρωπος, το μόνο νοήμον λογικό και σκεπτόμενο Όν και Δημιουργό ακολούθως  μιας ολάκερης πολιτιστικής πυραμίδας.  
Στην διερώτηση λοιπόν πια είναι η αιτία δημιουργίας αυτού του κόσμου? 
Η λογική απάντηση φυσικά που προκύπτει από τους προηγηθέντες συλλογισμούς είναι μια:
Μα Φυσικά ο Άνθρωπος!
Δεδομένου ότι, σύμφωνα με την θεωρία της (εξέλιξης)όλα τα προηγούμενα όντα καταλήγουν στην δομή του Ανθρώπου. 

Από εδώ και πέρα αρχίζει το καίριο οντολογικό (ερώτημα).
Ποίος είναι Αυτός, που αναρωτιέται και γιατί!
Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα προκύπτει άνετα από τα προηγουμένως εκτεθέντα.  

Αυτός που διαθέτει το εργαλείο της σκέψης αυτός διερωτάται και με τον ίδιο νοητικό μηχανισμό καταλήγει σε διάφορες απαντήσεις.
Είναι ο ίδιος ο άνθρωπος, δε που δημιούργησε θεωρητικά την περί τον χρόνο θεωρία και κατάλληλο υπολογισμό αυτού από την αρχή της Δημιουργίας.
Ετέθη δε η θεωρητική βάση της έννοιας του χωροχρόνου, με την αντίστοιχη "θεωρία της Σχετικότητας" του Άλμπερτ Αϊνστάιν. 

Τα δυο χαρακτηριστικά που κάνουν ένα κράτος και τον λαό του να νοιώθουν ατρόμητοι, είναι ο πλούτος και η πολεμική θωράκιση.

Παντοτινά αντίθετοι. Παρόμοιες διαφορές ως οι αρχηγοί και οι λαοί τους.

Όταν νιώθεις, ότι είσαι και εσύ αρκετά ισχυρός σαν τον αντίπαλό σου, από  άποψη οικονομική και εξοπλισμών.
Αυτές οι διαφορές στους δυο ανωτέρω πολέμιους, αυξάνει περαιτέρω το φάσμα του φόβου.
Σχετικά με την έκβαση, που φυσιολογικά υπολογίζεται πριν την τελική σύγκρουση.  
Δηλαδή γνωρίζουν και οι δύο αντίπαλοι, ότι σήμερα με την εξέλιξη των μέσων που υπάρχει εν τω μεταξύ, σε μια πολεμική σύρραξη.
Οι απώλειες που θα υπάρξουν εκατέρωθεν και στα δυο στρατόπεδα, θα είναι εξ ίσου σοβαρές και ολέθριες. 
Τέτοιες σκέψεις προκαλούν καθυστέρηση έναρξης της πολεμικής σύρραξης, προς όφελος και των δυο αντιπάλων τελικώς.
Δεδομένου ότι και οι δύο ιδεολογικά αντίπαλοι επιδίδονται προς το παρόν με πάθος στην βελτίωση της θέσεως εκάστου και στους δυο παράγοντες, ήτοι εξοπλισμοί και οικονομία.

Κατά τον Β' παγκόσμιο πόλεμο όμως η Ρωσία δέχθηκε σημαντική (βοήθεια) από τις ΗΠΑ, παρά τις μεγάλες ιδεολογικές διαφορές που χώριζαν και εξακολουθούν να χωρίζουν τις δύο περιοχές του πλανήτη.

Από την εν λόγω παραπομπή αντιγράφω το παρακάτω απαραίτητο απόκομμα.
Eπίσης στις αιτίες πρέπει να προστεθεί και η μεγάλη βοήθεια που δέχτηκε η Ρωσία από την Αμερική λίγο αργότερα.
Ο Πρόεδρος Ρούσβελτ δημιούργησε το πρόγραμμα Δανεισμού και Εκμισθώσεων στέλνοντας στην Σταλινική Ρωσία χρήματα και στρατιωτικό υλικό για την αναχαίτιση της Βέρμαχτ.

Συγκεκριμένα είχε με τον Στάλιν κρυφή και συνεχόμενη αλληλογραφία για τις διαδικασίες και τα σχέδια που δημιουργούνταν, ώστε η οικονομική και στρατιωτική βοήθεια να φτάσει στην Ρωσία. 

Αρχικά την 1η Οκτωβρίου 1941 υπογράφτηκαν από την Αμερική, Αγγλία και Ρωσία, το πρωτόκολλο της Μόσχας στο οποίο καθορίζονταν η βοήθεια, που θα αποστέλνονταν στην Ρωσία. 
Λίγο αργότερα, στις 4 Νοεμβρίου 1941, ο Στάλιν συμφώνησε μέσω επιστολής προς τον Ρούσβελτ σε άτοκο δάνειο 1 δις δολαρίων από την Αμερική και το Πρόγραμμα δανεισμού και εκμισθώσεων. 

Η αποπληρωμή του δανείου θα ξεκινούσε να αποπληρώνεται 5 χρόνια μετά το τέλος του πολέμου μέσα σε διάστημα 10 ετών.

Τέλος η παρένθεση, επανέρχομαι εκεί που διέκοψα.  

Η παρακάτω εικόνα παριστάνει τίγρη σε στάση απειλής, έτοιμη για επίθεση στο θήραμα που θα εμφανισθεί.
Αν οι πολέμιοι είναι δυο, κάνουν επίδειξη ισχύος πριν την μάχη.

Είναι δε συχνά πιθανόν ο ένας εκ των δυο αντιπάλων, να αλλάξει ξαφνικά γνώμη και να απορρίψει την σύγκρουση. 
Ιδίως όταν πρόκειται περί ανθρώπων, σκεπτόμενος απλά και ανθρώπινα τις συνέπειες μιας ένοπλης σύγκρουσης.

Αυτά όσον αφορά πολέμιους σε ατομική κλίμακα, αλλά και σε μεγαλύτερη κλίμακα, μεταξύ εθνών συμβαίνουν ανάλογα γεγονότα.  

Οι ανωτέρω σκέψεις αναφέρονται σε κάθε σύγχρονη  κοινωνία, που έχει διαφορές πολιτικής, κοινωνικής ή όποιας δήποτε άλλης φύσεως, συνήθως με την γειτονική της χώρα. 
Για παράδειγμα όπως η Ελλάδα με την Τουρκία.

Σε μια άλλη κλίμακα ολόκληροι λαοί και κυρίως οι αρχηγοί τους, αναμένουν την αδυναμία του αντιπάλου για να εκδηλώσουν την επιθετική δύναμή τους.

Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι ο άνθρωπος επιζητεί μια γνήσια συνεύρεση, αλλά καταλήγει συνέχεια σε παραλλαγές, που δεν οδηγούν  σε καμιά ικανοποίηση του προβλήματος.
Αλλά πέφτουν όλο και σε νέες αποτυχημένες απομιμήσεις,  μιας γνήσιας ικανοποίησης, που προέρχεται από μια πραγματικά, αληθινή επαφή.

Αυτός είναι ο λόγος που δεν ησυχάζουν ποτέ  οι άνθρωποι  και ρίχνονται συνεχώς,  όλο  και σε καινούργιες περιπέτειες.
Ενδόμυχα αλλά ασυνείδητα ο πραγματικός σκοπός όλων αυτών των αποπειρών είναι πάντα ο ίδιος. 
Χωρίς   παρά ταύτα  να πετυχαίνουν ποτέ τον τέλειο σκοπό της Φύσης, που είναι η Ενότητα.
Αυτό είναι και το ζητούμενο από το ΟΝ, που κρύβεται μέσα τους.

 Αυτό το ΟΝ που κρύβεται βαθιά μες' την ψυχή του κάθε ενός από μας τους ανθρώπους και δεν του δίνεται ευκαιρία να εκδηλωθεί. 
Η λύση σε τέτοιες περιπτώσεις είναι μια: 
Απλά οι δυο πολέμιοι δεν έχουν προσδιορίσει  ακόμα τα μέσα και τον δρόμο προς εξομάλυνση των διαφορών, που τους χωρίζουν.
Είναι μια παραλλαγή δυσκολίας όμοια με την δυσκολία, που αντιμετώπισε  το ΟΝ στην αρχή της εκδήλωσής του σε κόσμο. 

Να μια σοβαρή αιτία, που τους κρατάει συνεχώς σε πολεμική ετοιμότητα και ίσως η μοναδική.
Γνωρίζουν δε ήδη τι σημαίνει μια πολεμική σύρραξη, για αμφότερους τους λαούς, που νομίζουν πως, κάτι τους χωρίζει.
Η όποια διαφορά στις νοοτροπίες των λαών που φυσιολογικά υπάρχει, εξομαλύνεται άμεσα με σοβαρό και ειλικρινή διάλογο. 
Ο εν λόγω διάλογος πρέπει και αρκεί να διεξάγεται μεταξύ των πλέον φωτισμένων αρχηγών των υπ' όψιν παρατάξεων. 
Που νομίζουν, ότι αυτό που τους χωρίζει, δεν μπορεί να εξομαλυνθεί με κάποιον άλλο τρόπο, εκτός της πολεμικής σύρραξης.

Αθλητισμός και πως επηρεάζει το ήθος των ανθρώπων. Οι τρεις θεμελιώδεις γνώσεις κατά τον Πλάτωνα, που πρέπει να έχει στον Νου του κάθε άνθρωπος άσχετα με το τι επαγγέλλεται.

Η ιστορία σχετικά με τον τίτλο αυτής της ανάρτησης στην Ελληνική πραγματικότητα, έχει ιδιαίτερη βαρύτητα από την αρχαία εποχή μέχρι και σήμερα.
Αφορμή απετέλεσε ανάλογη εκπομπή στο 2ο πρόγραμμα της ΕΡΤ, σχετικά με την βράβευση των αριστούχων στις διάφορες δραστηριότητες του σώματος και του πνεύματος.
Σημειωτέον ότι αυτοί οι δυο χώροι σχετίζονται άμεσα μεταξύ τους και ο ένας επηρεάζει τον άλλον ασταμάτητα.
Ενεργό συμμετοχή είχε από την αρχή μέχρι το τέλος της  όλης διαδικασίας, ο σχετικός προς τούτο οργανισμός ΠΣΑΤ, ο οποίος εκτός των άλλων συνετέλεσε στην επιτυχία της όλης εκδήλωσης κατά το μέγα μέρος.

Ο ως  άνω σύνδεσμος που δρα προς χάριν του αθλητικού πνεύματος στην Ελλάδα.  
Ο αθλητικός τύπος ασχολείται με όποια δημοσιεύματα και πληροφορίες αναφέρονται σε αθλητικά δρώμενα στην Ελλάδα.

Αθλητικά δρώμενα.
- Κάθε χρόνο, στη Γιορτή των Κορυφαίων ο ΠΣΑΤ βραβεύει τα ταλέντα της χρονιάς και για το 2019 ο Σύνδεσμος είχε εξαιρετικά δύσκολο έργο. 
Καθώς υπάρχουν πολλοί νέοι αθλητές και αθλήτριες, που με τις επιτυχίες τους, απέδειξαν, ότι το μέλλον τους ανήκει. 
Στη Γιορτή των Κορυφαίων που έγινε τη Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου στο Μέγαρο Μουσικής ώρα 18:00 απόγευμα, παρουσία της Α.Ε.

Τους Κορυφαίους των Κορυφαίων για το 2019 βράβευσε χθες βράδυ ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Αθλητικού Τύπου (ΠΣΑΤ) σε μια εντυπωσιακή εκδήλωση, αντάξια του θεσμού.

Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο κατάμεστο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, παρουσία της Α.Ε. του Προέδρου της Δημοκρατίας κυρίου Προκοπίου Παυλοπούλου. Παρέστησαν μεταξύ των άλλων ο Υφυπουργός Αθλητισμού κ. Ελευθέριος Αυγενάκης, o Περιφερειάρχης Αττικής κ. Γιώργος Πατούλης.Την όλη  εκδήλωση είχα την τύχει να παρακολουθήσω και εγώ μέσω Τηλεόρασης, από το διαδίκτυο, ζωντανά την ημέρα και την στιγμή που διεξαγόταν.Προσθέτω σ' αυτό το σημείο απαραίτητα στοιχεία και πληροφορίες, που ρίχνουν περισσότερο φως  στο πνεύμα αυτού του γραπτού.                             Άσχετα λοιπόν με την εργασία που θα κάνει στην Ζωή  του ο κάθε άνθρωπος, προκειμένου να φέρει δικαίως το όνομα Άνθρωπος. Οφείλει να έχει κατά Νου, σε πρώτη προτεραιότητα,  τις τρεις ακόλουθες λειτουργίες, που συντελούν κατά κύριο λόγο στην ποιότητα Άνθρωπος:Γυμναστική - Αριθμητική - Μουσική.Η γνώση αυτή αποτελεί δήλωση του Αρχαίου Έλληνα σοφού Πλάτωνα.Πράγματι αν το σκεφτούμε βαθύτερα θα αποδειχθεί ότι, όντως έτσι είναι η πραγματικότητα. Διότι ο ρόλος της γυμναστικής στην ζωή κάθε ανθρώπου είναι να βρίσκεται διαρκώς σε επαφή με το σώμα του. Καθόσον όταν ο άνθρωπος γυμνάζεται, βρίσκεται σε επαφή με το σώμα, που είναι το εργαλείο οποιασδήποτε κίνησης και σχετίζεται με εντολές του Νου. Κατά συνέπεια βρίσκεται συνειδησιακά συνεχώς στο "Εδώ και Τώρα". Σ' αυτή την κατάσταση συμβαίνουν πρωτόγνωρες εμπειρίες, διότι είναι κατάσταση καθαρά Θεϊκή όπως θα αναλυθεί στο τέλος αυτού του γραπτού. Που είναι κατά συνείδηση και η μόνη αλήθεια, διότι δένει απόλυτα με το χωροχρόνο και μάλιστα καθορίζει τελικώς την έννοια αυτή, του τι είναι χωροχρόνος.  Διότι μπορεί να γνωρίζουμε θεωρητικά τι είναι ο χωροχρόνος, από την θεωρία της σχετικότητας, αλλά η συνήθεια μιας ζωής δεν αλλάζει την αίσθηση, που έχουμε για τον χώρο και τον χρόνο. Δεν μπορούμε να τα νοιώσουμε δηλαδή σαν ενιαίο σύνολο, αλλά τα βλέπουμε και πάλι διακεκριμένα.  Διευκρινίζω εδώ, ότι το μέρος αυτό του γραπτού το σχετικό με την γυμναστική, που αφορά στην ποιότητα του Ανθρώπου δένει σωστά με τα προηγηθέντα περί τον Αθλητισμό. Καθόσον και ο Αθλητισμός υπάγεται στον χώρο της Γυμναστικής. Ας έρθουμε τώρα στον χώρο της δεύτερης αξίας κατά τον Πλάτωνα, ήτοι την αξία της Αριθμητικής, η οποία αφορά στην ενασχόληση του Νου περί τους αριθμούς.   Είναι κι αυτή μια άσκηση του Νου για να μην ασχολείται με αλλότρια ζητήματα ως είναι η Φύση του. Η οποία είναι ένα είδος αεικίνητου, όταν δεν έχει κάτι συγκεκριμένο να ασχοληθεί. Αυτό όμως οδηγεί τον Νου σε περίεργες διαδρομές εκτός σώματος, ένα είδος σχιζοφρένειας κατά έναν τρόπο, αφού ο ρόλος, που που του ανέθεσε η Φύση είναι να βρίσκεται χρονικά μόνο μέσα στο σώμα.Ο ρόλος, που του έχει αναθέσει η Φύση είναι ρητά και αμετάκλητα, να υπηρετεί το σώμα, ασχολούμενος με προβλήματα, που έχουν διττή Φύση:  Πρώτον να απλοποιούν και να διευκολύνουν την διατήρηση του σώματος σε κατάσταση ομαλής Ζωής και δεύτερον να καταπιάνεται με την θεωρητική επίλυση προβλημάτων κοσμικής διάστασης, που θα διευκολύνουν την μελλοντική επιβίωση του ανθρώπινου είδους  στην Γη και εκτός αυτής, αν χρειαστεί.  Αυτός ο διπλός ρόλος τον υποχρεώνει να βρίσκεται διαρκώς σε ετοιμότητα ακόμη και όταν δεν έχει κάποιο  συγκεκριμένο έργο να επιτελέσει. Οπότε  εκτρέπεται ενίοτε σε διάφορες δραστηριότητες ακόμη και παραβατικές. Αυτή είναι εν ολίγοις η Φύση και ο ρόλος του Νου.Τέλος θα ασχοληθούμε επιχειρώντας να αιτιολογήσουμε τον ρόλο της Μουσικής, που υπεισέρχεται  μέσα στο τρίπτυχο  των δραστηριοτήτων, που εξασφαλίζουν την Ανθρώπινη υπόσταση στον κοινωνικό σύμπαν, σύμφωνα και με τον Πλάτωνα. Εν γένει θα λέγαμε ότι η Μουσική εξασφαλίζει την καλλιέργεια της ανθρώπινης ψυχής.Αν δούμε ένα χωράφι, για παράδειγμα, ακαλλιέργητο και εγκαταλειμμένο, μας κάνει άσχημη εντύπωση, αν τώρα το ίδιο αγροτεμάχιο το δούμε καλλιεργημένο με τάξη στα φυτά και σωστά τα αυλάκια για το πότισμα, μια εικόνα, που χαίρεται το μάτι και ακουμπάει όμορφα στην συνείδησή μας. Έχει μεγάλη διαφορά στην αίσθηση, βελτιώνει την διάθεσή μας και συντελεί θετικά στην βελτίωση του εσωτερικού μας κόσμου.Η ομορφιά και τάξη του εξωτερικού περιβάλλοντος είναι συγγενής με την ομορφιά και τάξη του άθικτου εσωτερικού μας κόσμου. Το ίδιο συμβαίνει με την γυναικεία ομορφιά, την ομορφιά του ανθρώπου γενικότερα και της ίδιας της Φύσης. Που δένει αρμονικά με τον εσωτερικό μας κόσμο.  Έχω ασχοληθεί και προσωπικά με την Μουσική, από την γυμνασιακή ηλικία, παίρνοντας  μέρος  στις Εθνικές εορτές με το ακορντεόν, που είχα τότε και περνούσα τις ελεύθερες ώρες μου.   Αργότερα το ακορντεόν έγινε πιάνο και το πρακτικό παίξιμο έγινε παίξιμο με νότες. Αναγνωρίζω τώρα τον ρόλο της Μουσικής στην Ζωή των ανθρώπων.  Δεν ξέρω πως και πότε συνέβη η αποδοχή των τριών αξιών του μεγάλου Πλάτωνα, διότι ασχολήθηκα και ασχολούμαι με τις τρεις ανωτέρω αναφερθείσες αξίες ήτοι : Την Γυμναστική τις θετικές Επιστήμες και τέλος την Μουσική, που ποτέ δεν εγκατέλειψα  ως στήριγμα και μέσον προόδου στην ανθρώπινη Υπόθεση.Σκέψεις πάνω στην μετάβαση από την Ανθρώπινη στην Θεϊκή κατάσταση, που είναι η ουσία του Εδώ και Τώρα.  Η κατάσταση Εδώ και Τώρα είναι οριακή και όταν συμβαίνει, ο χρόνος και ο χώρος χάνουν κυριολεκτικά το νόημά τους. Ας υποθέσομε την χωροχρονική συνάρτηση:          Ω=(χ,ψ,ζ,t), όπου x,ψ,z οι διαστάσεις του χώρου και  t, ο χρόνος.  Σ' αυτή την συνάρτηση εν όσο εξαρτάται από τον χρόνο (t) δεν μπορούμε να την παραγωγίσουμε ως προς τον χρόνο (t).  Θα πρέπει πρώτα να την ακινητοποιήσουμε μηδενίζοντας τον χρόνο (t). To σκεπτικό διευκρινίζεται αρκετά αν πάμε μια διάσταση πίσω, δηλαδή στο επίπεδο (χ,ψ), όπου μια συνάρτηση ψ= f(χ) παριστάνεται με την καμπύλη του παρακάτω σχήματος.

Συμβολικά : Στο σημείο που η εφαπτομένη ΑΒ εφάπτεται της καμπύλη ψ=f(x) θα λέμε ότι είναι σημείο Εδώ και Τώρα.  Δηλαδή η Θεϊκή κατάσταση ως αναμένετο. Έτσι στον χώρο πλέον  επίπεδος  καμπύλη δύο διαστάσεων, άξονες (χ) και (ψ) μετατρέπεται σε καμπύλη τριών διαστάσεων άξονες (χ), (ψ), και (ζ). Η δε γραμμική εφαπτομένη μετατρέπεται σε ολόκληρο εφαπτόμενο επίπεδο σε ένα σημείο της καμπύλης επιφάνειας. Η εφαπτόμενη ευθεία ή επίπεδο προκύπτει με παραγώγιση της υπό μελέτη συνάρτησης και αναδεικνύει το σημείο επαφής, που είναι το σημείο Εδώ και Τώρα.   Αυτό το σημείο είναι το πραγματικό σημείο Εδώ και Τώρα, το οποίο δεν επιτυγχάνεται παρά μόνο ασυμπτωτικά, ήτοι μετά από άπειρο χρόνο. Επομένως η Θεϊκή κατάσταση δεν είναι υπόθεση, που δύναται να επιτευχθεί απλά και άμεσα.  Με γήινα μέτρα όμως στην φάση που βρίσκεται η ύπαρξη, ο χρόνος και  ο χώρος είναι ανύπαρκτος.    Είναι ξεκάθαρο πλέον έστω και μ' αυτόν τον σύντομο  τρόπο, ότι στην Θεϊκή φάση ο χώρος και ο χρόνος χάνουν το νόημά τους.     Ώστε τέλος κατά την μετάβαση από την Ανθρωπότητα στην Θεικότητα ή όπερ το αυτό από την Ύλη στο Πνεύμα, δεν γνωρίζουμε ως άνθρωποι τι συμβαίνει. Απλές μόνο ενδείξεις δείχνουν σαφώς στην κατεύθυνση που βαδίζει  η ύπαρξη. 

Σεισμοί προ των πυλών της Ελλάδας ? Αλλά ο Έλληνας δεν πτοείται με τις απειλές της Φύσης. Γνωρίζει ενδόμυχα τον σκοπό και τις αγαθές προθέσεις της Δημιουργίας. Eπιβεβαιώνεται δε κάθε πρωί, όταν ανατέλλει στον ουρανό ο Ζωοδότης Ήλιος.

Όταν νοιώθει ο άνθρωπος, το έδαφος να σείεται κάτω από τα πόδια του, που μέχρι πρότινος το είχε συνηθίσει σταθερό και βάδιζε άφοβα...

Καταλαμβάνεται αναπόφευκτα από ένα αίσθημα... πανικού και τρέχει να σωθεί.

Παλιότερα σε ανάλογες περιπτώσεις ο απλός λαός έλεγε την εξής τριάδα λέξεων:
Σεισμοι - Λιμοί και Καταποντισμοί.  
Μήπως τώρα δεν ζει η Ελλάδα ανάλογα φαινόμενα όπως:
Βλέπε κατωτέρω πίνακα σεισμών των  δυο τελευταίων ημερών εν γένει στην Ελλάδα.
Ο πίνακας εκδίδεται από το σεισμολογικό ινστιτούτο του Εθνικού Πανεπιστημίου Αθηνών.(Σεισμοί).
Ένα πρώτο συμπέρασμα που βγαίνει από μια απλή και μόνο ματιά στον πίνακα είναι η υψηλή σεισμικότητα της Ελλάδας.  

Αλλά πραγματικός καταστροφικός σεισμός είναι αυτός που συνέβη στην γειτονική σε μας χώρα την (Αλβανία).

Σήμερα το απόγευμα είδα ένα πολύ ενδιαφέρον περιπετειώδες διαστημικό έργο. 
Τίτλος του έργου: 
Αρμαγεδδών, πρωταγωνιστής Μπρους Γουίλις και μια ομάδα γνωστών και πεπειραμένων ηθοποιών.
Το τέλος όμως αυτού του έργου έχει ιδιαίτερη σημασία, διότι αποδεικνύεται περίτρανα η θεωρία. 

Ότι το μοναδικό κίνητρο των ανθρώπινων δράσεων, είναι ο Έρως. 
 
Αφού ένας εκ των αστροναυτών συναντάται μετά από σειρά περιπετειών και δεδομένης της θυσίας του πατέρα της κοπέλας με τον έρωτά του, την κόρη του αρχηγού της αποστολής.
Ο οποίος πατέρας (Μπρους Γουίλις) εκτός από την θυσία του να αντικαταστήσει  τον αγαπημένο της, που είχε κληρωθεί να αναλάβει την ανατίναξη του αστεροειδούς και να πεθάνει κατά την έκρηξη.
Θέλησε  να δώσει την ευκαιρία στον νέο να ζήσει τον Έρωτά του με την κόρη του που υπέρ αγαπούσε. 

Αρμαγεδδών, το επίσημο mouvie trailer:
(Αρμαγεδδών)   το επίσημο mouvie trailer.

Μετά και την εμπειρία του ως άνω κινηματογραφικού έργου, παρ' όλες τις Αμερικανικού τύπου ακρότητες, μπορώ να καταλήξω για μια φορά ακόμα στο παρακάτω συμπέρασμα: 
Ο Έρωτας με την κοσμική αυτού σημασία και έννοια είναι συμπαντικής προέλευσης, καθ' όσον προσδιορίζει την τάση, που ενυπάρχει εντός της ίδιας της Ζωής.
Να επανακάμψει στην Ενότητα, από την οποία προέκυψε. 

Αυτό παρατηρείται και στα συμβάντα του ιδίου ως άνω έργου.
Συγκεκριμένα παρατηρούμε την δημιουργική αγωνία του πατρός ( Brus Wuilis) να πετύχει η αποστολή από την οποία εξαρτάται η Ερωτική συμμετοχή της αγαπημένης του κόρης και η σωτηρία της Ζωής στον Πλανήτη Γη. 
Στην δεύτερη περιλαμβάνεται και η επιστροφή των συντρόφων του σε ζωντανό περιβάλλον του Πλανήτη Γη.

Γενική Κρίση: 
Θυσία για τρίτο άτομο είναι πράξη θεάρεστη.
Θυσία για ολόκληρη την ανθρωπότητα είναι πράξη στα όρια της υλικής πραγματικότητας και Θεοποίησης.
Θυσία για τον Έρωτα ξεφεύγει της υλικής πραγματικότητας, γίνεται Πράξη Μαγείας.

Σημείωση

Με ρωτάει ένας φίλος την ακόλουθη απορία:

Δεν μας λες καλέ μου φίλε, πως εξηγούνται ορισμένα είδη θεμελιωδών ανθρωπίνων σχέσεων με γνώμονα το Ερωτικό ένστικτο?

Συγκεκριμένα, η αδελφική Αγάπη, η πατρική καθώς και η μητρική Αγάπη, η σχέση μεταξύ δυο φίλων, η λεγόμενη φιλική Αγάπη?

Απλή απάντηση:

Σε κάθε είδους σχέση στην οποία κυριαρχεί ο Σεβασμός, η εκτίμηση  και η Αγάπη, είναι καταφανής η παρουσία της Ενότητας.

Όμως η Ενότητα έχει κάποια αφετηρία.

Είναι δε σαφές ότι, η παρουσία της αφετηρίας της Ενότητας, είναι καταφανώς το Ερωτικό ένστικτο.

Διότι είναι το μόνο, που αποκαθιστά με ασφάλεια την διασπασθείσα Ενότητα του Όντος. 
Καθόσον το ΟΝ διασπάσθηκε αρχικά στα δυο προκειμένου να εκδηλωθεί.  
Στην συνέχεια δε διασπάται αδιάκοπα προκειμένου  να ολοκληρωθεί η εκδήλωσή Του σε κόσμο, σύμφωνα με την Φύση Του. 
Η μόνη λειτουργία που του θυμίζει την πραγματική Του Φύση, που είναι η Ενότητα, είναι ασφαλώς το Ερωτικό Ένστικτο.
Το οποίο προκαλεί την Ερωτική λειτουργία και μέσω αυτής επανέρχεται η Ενότης.