Η Παιδεία αποτελεί θεμέλιο και προϋπόθεση Αυτογνωσίας του Ανθρώπου. Η Εκπαίδευση είναι η βάση της Παιδείας και λειτουργεί σύμφωνα με την κοσμική νομοτέλεια.

 

Ακαδημία Πλάτωνος

Η παιδεία, καθάπερ ευδαίμων χώρα, πάντα τ’ αγαθά φέρει.

(Σωκράτης 469-399 π.χ.)

Ερμηνεία:H Παιδεία είναι η πηγή κάθε δράσης, με σκοπό την ευτυχία του κοινωνίας.

Στο αέτωμα του Ναού του Απόλλωνα στους Δελφούς τρία ήταν τα Δελφικά παραγγέλματα, που δέσποζαν, για να είναι ευδιάκριτα από κάθε επισκέπτη.  

Κάτω αριστερά το: ΓΝΏΘΙ ΣΑΥΤΟΝ (Γνώρισε τον Εαυτό σου).

Κάτω δεξιά το: ΜΗΔΈΝ ΆΓΑΝ (δράσεις στα πάντα με μέτρο).

(Ανάμεσά) τους στην κορυφή το: ΕΝ ΔΕΛΦΟΙΣ E.

ΠΑΙΔΕΊΑ είναι ένα σύστημα θεωρητικών γνώσεων, που εξελίσσονται με τον χρόνο σε εμπειρίες. 
Το θεωρητικό και εμπειρικό υπόβαθρο προσφέρεται από την πολιτεία στα προς τούτο εκπαιδευτικά ιδρύματα. 
Η εμπειρία ενισχύεται διαρκώς στην ζωή, μέσω οικογένειας φίλων και των πάσης φύσεως κοινωνικών σχέσεων. 

Οι γνώσεις που συνθέτουν ολόκληρο το σύστημα Παιδεία είναι θεμελιωμένες σε εμπειρία Ζωής.

Η Παιδεία  είναι απαραίτητη στην διαμόρφωση  ελευθέρων ολοκληρωμένων προσωπικοτήτων με την σφραγίδα της Αγάπης.

Προσωπικότητες  που δύνανται να πολεμήσουν και να προσπεράσουν τις όποιες δυσκολίες, που θα παρουσιασθούν στην  καθημερινότητα της Ζωής.

Η ολοκληρωμένη Παιδεία προϋποθέτει εμπειρική  συνειδητοποίηση του νόμου της Ενότητας των πάντων.

Τότε και μόνο τότε οι Άνθρωποι μπορούν να θεωρηθούν, ότι διαθέτουν την καλλιέργεια, που παρέχει μια ολοκληρωμένη Παιδεία.

Όπως ο καλός γεωργός οργώνει την  γη πριν ρίξει τον σπόρο.

 Έτσι και η ψυχή του ανθρώπου πρέπει να περάσει αρκετές δοκιμασίες, για να να ανοίξει και να δεχθεί την αλήθεια της Ενότητας των πάντων στην Ζωή. 

  

ΕΚΠΑΊΔΕΥΣΗ  είναι ο φορέας της πολιτείας που παρέχει συστηματικά και προγραμματισμένα την αγωγή σωματική και πνευματική στους νέους μέσα στα σχολεία.

Η Εκπαίδευση είναι η βάση της Παιδείας.

Ένα εργαλείο απαραίτητο στην θεμελίωση μιας ολοκληρωμένης παιδείας.

Οι γνώσεις θεωρητικές και πρακτικές που παρέχονται κατά την διάρκεια της Εκπαίδευσης, είναι  απαραίτητες για την ολοκλήρωση μιας ωφέλιμης για το σύνολο Παιδείας.

Είναι η βάση μιας σωστής και ενεργού Παιδείας, που δεν φοβάται πλέον να αντιμετωπίσει με θάρρος τα εμπόδια της Ζωής.

Αρκεί να έχουν εξασφαλίσει τις προϋποθέσεις για την ολοκλήρωση της Αυτογνωσίας.

Θα αναλυθεί στην συνέχεια ο τρόπος καθώς και οι νόμοι που διέπουν την σωστή  διεξαγωγή της (Εκπαίδευσης). 

Δηλαδή η γνώση που παρέχεται στα σχολεία δεν είναι μια απλή διαδικασία.

Υπάρχουν νόμοι που πρέπει να ακολουθηθούν για να έχει η Εκπαίδευση το αναμενόμενο αποτέλεσμα.

Οι δε λειτουργοί πάροχοι της Εκπαίδευσης δεν αρκεί να είναι απλοί δημόσιοι υπάλληλοι.

Πρέπει όχι μόνο να κατέχουν το αντικείμενο διδασκαλίας, αλλά να διαθέτουν γενικότερα ευρύτητα πνεύματος με κοινωνική και συμπαντική  καλλιέργεια. 

Ώστε το μάθημα να γίνεται μια ιεροτελεστία με έμπνευση.

Ο πρώτος και κύριος νόμος είναι ο νόμος της (Ανάδρασης).

Στην διαδικασία λειτουργίας της Εκπαίδευσης, η Ανάδραση ασκείται εκ μέρους των μαθητών με τα ερωτήματα που θα υποβάλλουν προς τον καθηγητή βασισμένα στην προηγηθείσα διδασκαλία.

Τότε μόνο ζωντανεύει η τάξη ζωντανεύει και η εκπαίδευση εγγίζει την ουσία του διδασκόμενου αντικειμένου. 

Γιατί  τότε και μόνο τότε επιτυγχάνεται πλήρως ο στόχος της Εκπαίδευσης. 

Που είναι η αφομοίωση των γνώσεων, που διαβιβάζονται από τον πομπό-καθηγητή προς τους δέκτες-μαθητές.

Αυτό όμως απαιτεί ανυπερθέτως καθηγητές που να διαθέτουν την λεγόμενη (Παιδαγωγική) Αγάπη.

Όταν ο καθηγητής διαθέτει Παιδαγωγική Αγάπη και Ταλέντο, η τάξη στην οποία θα διδάξει σφύζει από ζωντάνια.

Εδώ όμως εμφανίζεται ένα μεγάλο πρόβλημα.

Ο έλεγχος της ικανότητας των καθηγητών.

Το πρόβλημα επιλύεται απλά με την επαναφορά σε ισχύ και εφαρμογή του θεσμού της επιθεώρησης.

Η επιθεώρηση ασκείται από πεπειραμένους εκπροσώπους της εκπαιδευτικής κοινότητας. 

Με εντολή τον  έλεγχο ικανότητας και απόδοσης των διδασκάλων του δημοτικού και καθηγητών της μέσης Εκπαίδευσης σε όλους τους τομείς.

    Με τον τρόπο αυτόν ασκείται διπλή εφαρμογή του κοσμικού νόμου της ανάδρασης στο ίδιο σύστημα. 
-Η πρώτη εφαρμογή είναι κατά την εκτέλεση του έργου της μετάδοσης της γνώσης από τους διδασκάλους προς τους μαθητές.
-Και η δεύτερη κατά τον έλεγχο των συντελεστών της εκπαίδευσης από τους επιθεωρητές.  
Οπότε εξασφαλίζεται μεγαλύτερη  αξιοπιστία του όλου συστήματος της Εκπαίδευσης.

Μετά τα όσα προηγήθηκαν προκύπτει άνετα το συμπέρασμα ότι:

Η Εκπαιδευτική μεταρρύθμιση είναι αναγκαία  όσο ποτέ.

Και εδώ αρχίζει ο αγώνας για μια πρωτότυπη και ουσιαστική μεταρρύθμιση στην Εκπαίδευση.

Για να έχει επιτυχία η οποιαδήποτε μεταρρύθμιση, δεν πρέπει να γίνεται από κατ' επάγγελμα πολιτικούς. 

Διότι αυτοί δρουν από την  ανάγκη της ανατροπής όσων κατασκεύασαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις.

Αλλά να γίνεται με πραγματικό ενδιαφέρον και Αγάπη από ανθρώπους με εμπειρική γνώση των προβλημάτων στην Εκπαίδευση.

Μια επιτροπή από Ακαδημαϊκούς διδασκάλους αμερόληπτους με ελεύθερη κρίση και εκπαιδευτική εμπειρία, θα ήταν η πλέον κατάλληλη κατά την ταπεινή μου γνώμη. 

Η επιτροπή θα μελετούσε το πρόβλημα της Εκπαίδευσης από μηδενική βάση.

Στόχος της επιτροπής πρέπει, να είναι η διάπλαση συνειδητών ανθρώπων, με γνώση της εσωτερικής  τους συγκρότησης και ταυτόχρονη γνώση του Εαυτού.

Οι ηθικές αξίες θα διδαχθούν έμπρακτα και με αναφορές  στην Αρχαία Ελληνική γραμματεία. 

Παράλληλα ο σχεδιασμός θα περιλαμβάνει την απόκτηση γνώσης Φυσικών Επιστημών και την σημασία των φυσικών νόμων στην λειτουργία της

ίδιας της Ζωής.

-Στο σημείο αυτό οφείλω να προσθέσω ένα δικό μου συμπέρασμα από την δεκαοχτάχρονη εμπειρία μου στο χώρο της τεχνικής Εκπαίδευσης.

Το μάθημα της Φυσικής δεν πρέπει, να περιορίζεται κατά κανένα τρόπο στα στενά όρια της θεωρητικής ανάπτυξης στον μαυροπίνακα.

-Πρέπει απαραιτήτως, να γίνεται μέσα σε εμπλουτισμένα με κατάλληλα όργανα και συσκευές εργαστήρια Φυσικής.

-Στα εργαστήρια αυτά πρέπει να υπάρχουν και ειδικά επιδιασκόπια και άλλα τεχνικά μέσα.

 Ώστε να προσφέρεται, ει δυνατόν από τον χώρο του εργαστηρίου  και η θεωρητική ανάπτυξη του αντικειμένου.

Με αυτόν τον τρόπο ο μαθητής αποκτά ο ίδιος εμπειρία κατά την εκτέλεση ενός πειράματος Φυσικής.

Η συνεργασία με τον καθηγητή είναι μια μορφή ανάδρασης και στην πρακτική Εκπαίδευση.

 Έτσι η γνώση του αντίστοιχου φυσικού νόμου περνάει κατ' ευθείαν στην συνείδησή του μαθητή.

Στα PTT Γαλλίας είχα παρακολουθήσει σειρά μαθημάτων θεωρητικών και πρακτικών με αντικείμενο "Εκπαίδευση εκπαιδευτών".

Το μοντέλο αυτό της συνδυασμένης θεωρητικής και πρακτικής εκπαίδευσης εφαρμόζεται και στην Γαλλία με μεγάλη επιτυχία, συγκεκριμένα στα PTT Γαλλίας, που είναι ο αντίστοιχος Ο.Τ.Ε εκεί.  

  

Οι φυσικοί νόμοι ελέγχουν το σύνολο της εκδήλωσης του ΕΊΝΑΙ σε κόσμο περιλαμβανομένης και της Ζωής.

Η ισχύς των νόμων της Φύσης εκτείνεται  ακόμα και στα κοινωνικά φαινόμενα και δομές των Ανθρώπων.

 Η Αρχαία Ελληνική σοφία είχε καταλήξει στο ακόλουθο συμπέρασμα:

 Ότι εργασία να κάνει ο Άνθρωπος στην Ζωή, θα πρέπει να πάρει μαθήματα σε τρεις γνωστικές περιοχές. 

Αριθμητική - Μουσική -Γυμναστική.

Δηλαδή θα πρέπει να καλλιεργηθούν τα τρία συστατικά της Ανθρώπινης Φύσης:

Νους-Ψυχή-Σώμα.

Αυτός ας είναι ο άξονας σχεδιασμού της επιτροπής για την Εκπαίδευση.

Είθε να πρυτανεύσει η

 Αγάπη για τους νέους οι οποίοι θα επωμισθούν το βάρος και την ευθύνη να προωθήσουν την κοινωνία προς την Αυτογνωσία και το  Μέλλον ολόκληρης της Ανθρωπότητας.

Από την στοιχειώδη κιόλας Εκπαιδευτική βαθμίδα πρέπει να αντιληφθεί το παιδί πόσο σοβαρή είναι η παρουσία του πάνω στην Γη.

Οπότε σκόπιμο είναι να γίνονται εντέχνως σχετικές νύξεις για την αποστολή του Ανθρώπου που δεν είναι μόνο τα υλικά αγαθά.

Αλλά κυρίως τα (πνευματικά) αγαθά και αξίες.

Να πάψει επιτέλους η αντικατάσταση κάθε ηθικής αξίας από το χρήμα.  

Να δοθούν στοιχειώδεις πληροφορίες με τέχνη από ειδικευμένους διδασκάλους για την Οντολογική Ανάγκη της Αυτογνωσίας.

Η σχέση της Παιδείας με την (Αυτογνωσία) είναι καίρια και πρέπει να διευκρινίζεται από την αρχή επιστρατεύοντας σχετικά απλά παραδείγματα.

Τα παραδείγματα είναι πολλά και ποικίλα, αρκεί να υπάρχει έμπνευση και Εκπαιδευτική Αγάπη από τους διδάσκοντες.

Εδώ αναδεικνύεται μια μεγάλη Ανάγκη, αν θέλουμε να γίνει σωστή θεμελίωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας.

Χρειάζονται ειδικά εκπαιδευτήρια Εκπαιδευτών.

Σ' αυτά θα φοιτούν επιλεγμένοι διδάσκαλοι που να διαθέτουν ήδη την απαραίτητη στοιχειώδη Παιδεία,  η δε διδασκαλία θα περιλαμβάνει δυο κατευθύνσεις:

Η  πρώτη θα αφορά στην ολοκλήρωση της Παιδείας των υποψηφίων διδασκάλων, με μαθήματα Αρχαίας Ελληνικής Φιλοσοφίας και μαθήματα Εσωτερισμού, θεωρητικά και πρακτικά με υποχρεωτική εργασία.  

Η δεύτερη θα είναι μαθήματα ψυχολογικά και πρακτικά σχετικά με το έργο του διδασκάλου. 

Αντιλαμβάνεται κανείς από την πρώτη στιγμή την δυσκολία ενός τέτοιου εγχειρήματος.

Όλα απλοποιούνται όμως και παίρνουν τον δρόμο της δημιουργίας, αν το όλο εγχείρημα ανατεθεί:

 Σε Φιλοσόφους και Ανθρώπους (γνώστες) του Αρχαίου Ελληνικού Πνεύματος ως και του σύγχρονου Ευρωπαϊκού πολιτισμού. 

Οι χώροι από τους οποίους μπορεί να αντλήσει Ανθρώπους γι' αυτή την οργάνωση είναι: 

Ο χώρος της Μουσικής, των Συγγραφέων, των καλών τεχνών, της Ιστορίας της τέχνης, των Φυσικών επιστημών, της Ιατρικής, του Αθλητισμού.

Στα εκπαιδευτήρια αυτά επιμόρφωσης των εκπαιδευτών μπορεί, να επιμορφώνονται και ήδη επιτυχημένοι διδάσκαλοι εφ όσον το επιθυμούν στο πνεύμα της δια βίου μάθησης.

Τέλος επισημαίνω την παρατήρηση ότι: 

Για να λειτουργήσει σωστά και απρόσκοπτα η Δημοκρατία στον λαό μιας χώρας. 

Πρέπει ο λαός αυτός να έχει αποκτήσει προηγουμένως μια ολοκληρωμένη Παιδεία.