Η υπέρβαση της ύλης αναγκαία προϋπόθεση,για την έξοδο από την πλάνη των αισθήσεων.

Η παρουσία του ανθρώπου στον κόσμο συνοδεύεται φυσιολογικά από ελλειπή αντίληψη του κόσμου.

                     Δηλαδή ελλειπή συνειδητότητα. 

                       (Η αλληγορία του σπηλαίου, Πλάτων)

Στην αλληγορία του (σπηλαίου) ο Πλάτων παρουσιάζει την πλάνη των ανθρώπων με πολύ παραστατικό τρόπο.
Την 31η Μαρτίου 1999 προβλήθηκε στις κινηματογραφικές αίθουσες των ΗΠΑ ένα  έργο με τίτλο (Matrix).
Σ' αυτό ο (σκηνοθέτης) παρουσιάζει το ίδιο θέμα του σπηλαίου του Πλάτωνα με πιο σύγχρονα εκφραστικά μέσα. 
Το έργο μπαίνει βαθιά στην ψυχολογία του ανθρώπου και 
αναδεικνύει  λεπτομέρειες και πτυχές της ανθρώπινης  φύσης άγνωστες στον πολύ κόσμο. 

Αιτία είναι η ατελής αντίληψη του κόσμου λόγω περιορισμού των αισθήσεων.

Οι αισθήσεις δημιουργούν παραμόρφωση της εικόνας του κόσμου. (Παρμενίδης)
Η (πλάνη) που παράγουν οι αισθήσεις έχει προσωπικό χαρακτήρα και ενισχύει παράλληλα το "εγώ" του ανθρώπου.
Αυτή η ατέλεια επιτείνεται από την υπάρχουσα παιδεία σε ορισμένες χώρες του κόσμου.
Όταν λέμε παιδεία δεν εννοούμε μόνο την παιδεία που προσφέρει η πολιτεία, αλλά και εκείνη που δέχεται από την  οικογένεια και τέλος από την κοινωνία.

Ώστε έχουμε τις αιτίες που γεννούν και επιτείνουν την πλάνη να κατατάσσονται ως ακολούθως.
- Ατέλεια των αισθήσεων.
- Περαιτέρω στρέβλωση από την οικογένεια.
 Ή βελτίωση ανάλογα με την καλλιέργεια των γονέων και ιδίως της μητέρας. 
- Εκπαίδευση σε όλες τις βαθμίδες της.
- Κοινωνία όπου η συνειδητότητα του ανθρώπου μπορεί ή να επιδεινωθεί ή να βελτιωθεί ανάλογα με τις ανάγκες και τα ταλέντα του ανθρώπου.

Πάντως η πλάνη των αισθήσεων παραμένει ως κύρια αιτία παραμόρφωσης της πραγματικότητας,
Η παραμονή της πλάνης οφείλεται στο γεγονός. Ότι τα κύρια αίτια βρίσκονται εκ γενετής στην βιολογική δομή του ανθρώπινου σώματος.

Η ισορροπία της Φύσης όμως προβλέπει την γέννηση ανθρώπων με συγκεκριμένα ταλέντα.
Ο άνθρωπος δεν γεννιέται πάντα σαν λευκός, άγραφος πίνακας, αλλά με ορισμένες αρχικές εγγραφές, ταλέντα, ειδικά χαρίσματα. 
Αυτά τα χαρίσματα είναι αρχικές ωθήσεις προς βελτίωση συνειδητότητας του ατόμου και μέσω αυτού της κοινωνικής συνειδητότητας.

Η μεγάλη μάζα των ανθρώπων όμως κολυμπάει στην πλάνη των αισθήσεων.

Η Φύση όμως έχει προβλέψει διπλή βοήθεια στην πορεία του ανθρώπου για την έξοδο από το (Matrix) των αισθήσεων.
Η πρώτη λέγεται Έρωτας και η δεύτερη Θάνατος.

Ο Έρωτας επαναφέρει την χαμένη κατά την εκδήλωση κοσμική Ενότητα.
Είναι υλοποίηση του κοσμικού νόμου παγκοσμίου έλξεως στην ζώσα ύλη.
Κατά την εφαρμογή στον άνθρωπο και λοιπούς ζωντανούς οργανισμούς, αναλαμβάνει την ολοκλήρωση ένας άλλος κοσμικός νόμος
Ο νόμος έλξεως μεταξύ αντιθέτων ηλεκτρικών φορτίων. 
  
Ακόμα  και η μορφή των γεννητικών οργάνων στο αρσενικό και θηλυκό ανθρώπινο ΟΝ, είναι τέτοια ώστε να συμβολίζει την επερχόμενη ολοκλήρωση μετά την ένωση. 
Οι ανάγκες του θηλυκού συμπληρώνονται με την ερωτική πράξη από το αρσενικό. 

Ο Έρωτας αποκαθιστά την διασπασθείσα με την εκδήλωση Ενότητα και επιστρέφει τα όντα στην πηγή του ΕΊΝΑΙ.   
Η εκδήλωση του ΕΊΝΑΙ σε κόσμο γίνεται με διάσπαση της Ενότητας σε αντίθετα στοιχεία. 
Η ερωτική πράξη επαναφέρει στην Ενότητα τα διασπασθέντα στοιχεία.
Φονεύει τα διαφορετικά  "εγώ"στον άνθρωπο
και αναδεικνύει το Εμείς.
Η αίσθηση του Εμείς επέρχεται με υπέρβαση του ατομικού "εγώ", κατά την διάρκεια της ερωτικής πράξης. 

Αποτέλεσμα της επιστροφής στο ΕΊΝΑΙ με την συμβολή του φτερωτού Έρωτα είναι η γέννηση ενός νέου ατόμου.
Ξανά δηλαδή μια νέα απ'την αρχή δημιουργία με την συμβολή του θεϊκού Έρωτα.
Μετά το κλείσιμο ενός κοσμικού κύκλου εκδήλωσης του ΕΊΝΑΙ.
Ο έρωτας ανασυγκολλά τα διασπασθέντα κατά την εκδήλωση μέρη του ΕΊΝΑΙ  

Ο έρωτας ανοίγει διάπλατα τους ορίζοντες της Αγάπης και της ουσιαστικής ευδαιμονίας.
Ο άνθρωπος γεμίζει με όνειρα για πραγματική εξέλιξη και ο Έρωτας αποτελεί κίνητρο για την σθεναρή αντιμετώπιση των δυσκολιών της ζωής.

Ο  Θάνατος του υλικού μέρους του ανθρώπου δίδει την χαριστική βολή στην πλάνη των αισθήσεων.
Είναι διπλό το κέρδος του φυσικού γεγονότος που λέγεται Θάνατος.
Διότι εκτός από την εξαφάνιση της πλάνης των αισθήσεων.
Που ακολουθεί την απώλεια του υλικού σώματος.

                                     

Παράλληλα γίνεται και εξάλειψη του φόβου του θανάτου, ο οποίος βασανίζει τον άνθρωπο σε όλη του την ζωή.

Επειδή δε όλοι οι φόβοι στην ζωή ανάγονται στον φόβο του Θανάτου.
Αυτός ο φόβος είναι ο κύριος αντίπαλος της Αγάπης. 
Με την εξάλειψη του φόβου την ίδια στιγμή η νικήτρια Αγάπη πλημμυρίζει την οντότητα με φως.

 Η θνητότητα του ανθρώπου είναι δυνατόν να υπερβαθεί και να καταταγεί ο άνθρωπος επισήμως μεταξύ των (Θεών).
Αυτό απέδειξε με την παρουσία του στον κόσμο ο Χρηστός και άλλοι ενσαρκωμένοι διδάσκαλοι σε δύση και ανατολή.
Η αρχαία Ελλάδα κρατάει τα σκήπτρα σε τέτοια ζητήματα με αντιπροσωπευτικά παραδείγματα, όπως ο Ηράκλειτος, ο Πυθαγόρας, ο Απολλώνιος ο Τυανεύς, ο Σωκράτης, ο Πλάτων και τόσοι άλλοι.
Οι δυνάμεις που κρύβει μέσα του ο άνθρωπος είναι ανεξάντλητες και γι' αυτόν τον λόγο ο Ηράκλειτος τον κατατάσσει μεταξύ των θνητών θεών.   

Ο άνθρωπος είναι ειδικός απεσταλμένος στον κόσμο με πολύ σοβαρή ανάθεση δράσης.
Η αποστολή που καλείται να φέρει εις πέρας, είναι η αυτοσυνείδηση του ΟΝΤΟΣ.
Σε πλήρη συνειδητότητα ο άνθρωπος, ζει αληθινά και απολαμβάνει απόλυτα τις χαρές της ζωής. 

Το ΟΝ όταν εκδηλώθηκε σε κόσμο, το έκανε γιατί, αυτή ήταν η Φύση του και δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς.
Μετά την εκδήλωση όμως αισθάνθηκε την ανάγκη να συνειδητοποιήσει το έργο Του.

Μετά από διάφορες δοκιμές  κατάφερε, να τελειοποιήσει  το ΟΝ άνθρωπος κατ' εικόνα και ομοίωση Του.
Αφού δε προίκισε αυτό το ΟΝ με έναν τέλειο εγκέφαλο. 
Το απέστειλε στον κόσμο με το όνομα άνθρωπος και αποστολή, να πετύχει την τέλεια συνειδητότητα.  
Οπότε μέσω του ανθρώπου-Θεού το ΟΝ θα αποκτήσει την αυτοσυνείδηση Του, μια και ο άνθρωπος είναι ζωντανό κομμάτι του ΟΝΤΟΣ.  
Ο άνθρωπος όμως παρεξέκλινε της προδιαγεγραμμένης αποστολής και ταυτίστηκε με το υλικό μέρος της δομής του.
Εγκατέλειψε κάθε ηθική αρχή και ταυτίστηκε με το χρήμα και τις υλικές απολαύσεις.  

Το υλικό σώμα.  
Αυτό το σώμα υπακούει στον γενικό νόμο της Φύσης που λέγεται θετική (εντροπία).
Με λίγα λόγια εντροπία είναι το μέτρο της αταξίας των σωμάτων που ανήκουν σε ένα σύστημα.
Για παράδειγμα αν μπούμε μέσα σε ένα συγυρισμένο και τακτοποιημένο δωμάτιο και ανακατέψουμε τα έπιπλα σε τυχαίες θέσεις. 
Αυτό που θα προκύψει, είναι ένας χώρος που η εντροπία του θα έχει αυξηθεί.
Συνεπώς η αταξία οδηγεί το σύστημα σε τιμές θετικής εντροπίας.
Αντιθέτως η επαναφορά της τάξης στο σύστημα ονομάζεται αρνητική εντροπία.

Ο πάγος για παράδειγμα είναι η κρυσταλλική δομή του ύδατος.
Στον κρύσταλλο έχουμε απόλυτη τάξη των μορίων του ύδατος στον χώρο.
Ενώ στο νερό από το οποίο προήλθε ο κρύσταλλος του πάγου, τα μόρια βρίσκονταν σε απόλυτη αταξία.
Γιατί τα μόρια του νερού εκτελούν τυχαίες κινήσεις (Braun) μέσα στον χώρο.
Η φυσική κατάσταση νερό αντιστοιχεί σε πλήρη αταξία των μορίων του δηλαδή στο χάος.
Στον πάγο τα μόρια του νερού τοποθετούνται με πλήρη τάξη στον χώρο του κρυστάλλου.

Στο χάος η πληροφορία μηδενίζεται, ενώ στην τάξη η αντίστοιχη πληροφορία μεγιστοποιείται. 

Η Ζωή επομένως είναι τάξη των μορίων της ύλης ενώ ο Θάνατος αντιστοιχεί σε τυχαίο σκόρπισμα των μορίων που συνέθεταν το ζωντανό πλάσμα. 
Μετά την παραπάνω αναδρομή στην νομοτέλεια της Φύσης, με πρόχειρη ανάλυση του νόμου της εντροπίας που διέπει την ύλη.
Μπορούμε να ερμηνεύσουμε την φράση του Ηράκλειτου που λέει ότι, "οι άνθρωποι είναι θνητοί Θεοί" ως εξής: 

Όταν επέλθει ο θάνατος το θνητό, υλικό μέρος του σώματος του ανθρώπου διασκορπίζεται και αφομοιώνεται  από το περιβάλλον.
Η πληροφορία σχετικά με την δομή του υλικού σώματος, που ήταν προ του θανάτου.
Μηδενίζεται μετά τον θάνατο, αφού επέρχεται τυχαία διασπορά στο περιβάλλον των συστατικών του υλικού σώματος.

Το θεϊκό μέρος του ανθρώπου, θα λέγαμε η ψυχή ως άφθαρτη, μη υλική που κατέχει τώρα το μέγιστο ποσοστό πληροφορίας δεν χάνεται.
Αυτό επιβάλει ο παγκόσμιος νόμος της αφθαρσίας της Ενέργειας.
Μεταπήδησε σε μια άλλη διάσταση, έναν χώρο κατοικίας θεϊκών ψυχών. 
Την οποία ας  ονομάσουμε εδώ ουσιώδη πυκνότητα σύμφωνα με το βίντεο που ακολουθεί.

Η μεταφορά σε μια άλλη ανώτερη του χώρου των τριών διαστάσεων, μπορεί να θεωρηθεί ότι γίνεται με αύξηση της ενεργειακής πυκνότητας.
Δηλαδή της συνειδητότητας.
Όπως συνέβη με το δισδιάστατο ον στο βίντεο, που αυξάνοντας το βάρος του κατάφερε να περάσει στον χώρο των τριών διαστάσεων.

Η ονομαζόμενη ουσιώδης πυκνότητα είναι η 4η διάσταση που μελετάμε.  
Έτσι αιτιολογείται πλήρως η ρήση του Ηρακλείτου ότι οι "άνθρωποι είναι θνητοί Θεοί".
Διευκρινίζεται ότι: 
Ο άνθρωπος είναι δυνάμει Θεός.
Αν δε κατορθώσει να φτάσει την θεικότητα  εν ζωή, θα έχει κερδίσει την απόλυτη πνευματικότητα με πλήρη αποταύτιση από την υλική του δομή.
Θα έχει αποδεχθεί την αξία του υλικού μέρους της ύπαρξης και θα απολαμβάνει το σώμα με τον ρόλο που του έδωσε η Φύση.
 Θα έχει επαληθεύσει πλήρως την ρήση του  Ηράκλειτου.
    
Στο βίντεο που ακολουθεί ομιλητές είναι οι καθηγητές του Πανεπιστημίου, αστροφυσικοί Μάνος Δανέζης και Στράτος Θεοδοσίου. 
Αυτοί οι δυο δεν είναι μόνο επιστήμονες αλλά και τέλειοι δάσκαλοι.
Η ανάλυση που κάνουν οι δυο καθηγητές είναι υποδειγματική και χρήσιμη για την αντίληψη μιας άλλης διάστασης.
Αιτιολογείται πλήρως με απλά κατανοητά λόγια το ζήτημα του χωροχρόνου. 
Στα δε επόμενα βίντεο της σειράς της ΕΡΤ3 με τίτλο "έτσι βλέπω τον κόσμο".
Υπάρχουν μερικά σημεία που αναφέρονται αποκλειστικά στο ζήτημα του χρόνου.
Σύσταση δύνεται, αν διαθέτετε χρόνο και το κατάλληλο ενδιαφέρον, να τα παρακολουθήσετε. 

Το ζήτημα της απομόνωσης του χρόνου από τον φυσικά ενοποιημένο χωρόχρονο, αποτελεί αμάρτημα διάσπασης της Ενότητας
στην όλη εκδήλωση. 
Οι συνέπειες είναι παραμόρφωση της πραγματικότητας που προκαλείται από αυτήν την διάσπαση. 
Ο χρόνος σαν φυσικό μέγεθος δεν υπάρχει, εκ φύσεως.
Είναι μια παραδοχή κατά σύμβαση από την φυσική, για την ανάγκη μελέτης της κίνησης.
Στην πραγματικότητα η φυσική δεν παρανομεί, διότι η κίνηση επί ευθείας μπορεί να θεωρηθεί επίσης:
Ως ευθύγραμμος χωρόχρονος  
Ο χώρος μιας ευθείας που είναι το σύνολο σημείων χρόνου, δηλαδή πλήρης χωροχρόνος.
Ή ότι, ο χρόνος μιας ευθείας είναι σύνολο σημείων χώρου.
Ανάλογα συμπεράσματα σχετικά με τον χωρόχρονο μπορεί, να προκύψουν για τον χώρο των δυο ή και των τριών διαστάσεων.

Το βίντεο με τίτλο η 4η διάσταση τελειώνει με τα εξής λόγια των δυο ομιλητών: 

Δανέζης.
Ζούμε σε ένα υπέροχο σύμπαν ένα σύμπαν που σύμφωνα με την θεωρία της σχετικότητας έχει τέσσερις διαστάσεις. Σύμφωνα με κάποιες άλλες θεωρίες έχει έντεκα διαστάσεις.
Το σίγουρο όμως είναι ότι οι αισθήσεις μας δεν έχουν την δυνατότητα να αντιληφθούν αντικείμενα που έχουν παραπάνω από τρεις διαστάσεις. 
Αυτό λοιπόν που αντιλαμβανόμεθα να συμβαίνει γύρω μας, δεν είναι τίποτε άλλο από τις προβολές, το καθρέφτισμα, την σκιά τετραδιάστατων αντικειμένων, που πλαστά φτιάχνουν οι αισθήσεις μας  και ο εγκέφαλός μας.
Βρισκόμαστε πάλι μπροστά σε μια πλάνη των αισθήσεων. 

Θεοδοσίου.
Ζούμε λοιπόν την εποχή μιας νέας μεγάλης επιστημονικής επανάστασης. 
Μιας επανάστασης που αν γίνει κτήμα του καθενός μας θα οδηγήσει την κοινωνία μας,
σε μια νέα παγκόσμια πολιτισμική εποχή.
Ας προετοιμαστούμε να δεχθούμε τον νέο αυτό θαυμαστό κόσμο.

Το μέλλον είναι πια παρόν, ας το κατακτήσουμε! 

Παράρτημα   
Το ακόλουθο βίντεο αναφέρεται στον χρόνο.
Η φύση του χρόνου θεωρείται γνώση απαραίτητη και ίσως αναγκαία.
Για την κατανόηση της υπέρβασης της ύλης προκειμένου καταπολεμήσουμε την πλάνη των αισθήσεων.