Συλλογικός Νους και μορφή της Κοινωνίας

Η αληθινή Φύση του Νου και εφαρμογή των αρχών αυτών στην επίλυση του Ελληνικού προβλήματος

Ο Νους δεν  είναι κάτι αυθύπαρκτο, ούτε κάτι σταθερό.

Ο Νους είναι άμεσα συνδεδεμένος με τις σκέψεις των ανθρώπων χωρίς να ανήκει σε κανένα απολύτως άνθρωπο, είναι ένα σύνθετο πεδίο που παράγεται από τις σκέψεις των ανθρώπων απανταχού της γης.

Συνεπώς η συνήθης έκφραση, ο νους μου και ο νους σου είναι τελείως αβάσιμες.

Λόγω αυτής του της ιδιότητος δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς σκέψεις τελείως,  αυτές οι σκέψεις όμως δεν είναι δικές μας απλά ανήκουν στο πεδίο  του νου, στο οποίο μέσα βρίσκεται και δικός μας εγκέφαλος και λαμβάνει σήματα που δεν του ανήκουν, δεν προκαλούνται απ’ αυτόν, ανήκουν στην φύση του πεδίου του νου.

Ο εγκέφαλός μας με άλλα λόγια είναι σαν ένα τρανζίστορ που επιπλέει μέσα σε ένα πεδίο, το πεδίο του νου, είναι δηλαδή εκτεθειμένος σε ένα σύνθετο πεδίο και κάθε φορά μεταβάλει την συχνότητά του σαν δέκτης και συντονίζεται σε κάποια συχνότητα του σύνθετου αυτού  πεδίου του νου και λαμβάνει αντίστοιχες  λήψεις σε μορφή σκέψεων.

Έτσι οι άνθρωποι δεν δρουν σύμφωνα με δικές τους καθαρά υπαρξιακές ανάγκες, αλλά σύμφωνα με τις σκέψεις που επικρατούν στον νου κατά την στιγμή της συγκεκριμένης δράσης τους.

Για παράδειγμα, όταν κάποιος άνθρωπος συναντήσει έναν γνωστό του ή φίλο του, την στιγμή που μόλις έχει βγει από μια διάλεξη με θέμα τον πόλεμο και τις συνέπειες αυτού, η στάση του απέναντι στον φίλο του θα έχει στοιχεία αντιπολεμικά και θα του μιλάει συνέχεια για τις εντυπώσεις του από την ομιλία, που μόλις είχε παρακολουθήσει και οι απόψεις  δεν είναι  δικές του απόψεις πάνω στο συγκεκριμένο θέμα, αλλά επηρεασμένος από τις σκέψεις του ομιλητή, υιοθετεί και τις σκέψεις του και τις διατυπώνει στον φίλο του σαν δικές του.

Με άλλα λόγια οι άνθρωποι δεν δρουν ελεύθεροι, αλλά βάσει σκέψεων, που δεν είναι δικές τους,  αλλά σύμφωνα με τις επικρατούσες απόψεις του ΝΟΥ εκείνη την στιγμή της δράσης.

Οι δράσεις όμως που γίνονται με βάση σκέψεις του νου και όχι υπαρξιακές ανάγκες,  σκέψεις μ’ άλλα λόγια που δεν ανήκουν στο συγκεκριμένο άτομο,  εντείνουν την εκδήλωση του εγώ,  φυσιολογικού ή παθολογικού.  όπως φάνηκε στο παραπάνω παράδειγμα.

Τι πρέπει να κάνει λοιπόν κανείς προκειμένου να ενεργεί σύμφωνα με τις ανάγκες της στιγμής?

Να απαλλαγεί από τις παράσιτες και ξένες σκέψεις, του νου που δεν του ανήκουν  και  δεν έχουν  καμία σχέση με την ύπαρξή του.

Πως θα το καταφέρει αυτό? 

Υπάρχει μια και μοναδική μέθοδος που εγγυάται απόλυτη επιτυχία και είναι αυτή του αληθινού «Διαλογισμού.» .

Διαλογισμός σημαίνει απλά ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ,  χωρίς συνταύτιση, χωρίς καμιά κρίση.

 Απλά παρατήρηση, ουδεμία άλλη δράση.

Να παρατηρείς τις σκέψεις σου και να τις αφήνεις να φεύγουν όπως εμφανίστηκαν και ως είναι εξ άλλου Φυσικό.

Στην κατάσταση  αυτή, κατάσταση κενότητας,  κατάσταση απολύτου καθαρότητας από σκέψεις στο νου, μια κατάσταση που νοιώθεις να είσαι ΕΝΑ με την Φύση, λειτουργείς σε απόλυτο συντονισμό με την ΦΎΣΗ, αισθάνεσαι σαν ν α έχεις ξαναγεννηθεί και αυτή την φορά  σε  ένα άλλο χώρο λεπτό, καθαρά πνευματικό,  ελεύθερος με μια πρωτόγνωρη αίσθηση  ζωντάνιας   και έρωτα για το κάθε τι που βλέπεις και ακούς, με απόλυτο  σεβασμό για την ιερότητα της ύπαρξης.  

Οι δράσεις σου τότε θα έχουν ένα πρωτόγνωρο βάρος και συνέπεια για το καλό της ανθρωπότητας και το δικό σου.

Αυτή είναι η κατάσταση διαλογισμού και επιτυγχάνεται όταν έχεις απαλλαγεί από την επίδραση του νου, ο οποίος φέρνει στην συνείδηση, ότι ποιο άσχετο με τις ανάγκες της στιγμής.

 Έτσι δεν έχεις ανάγκη πια από κανέναν και τίποτα, γεύεσαι την Ζωή ατόφια χωρίς δισταγμούς και παλινδρομήσεις.

Η κατάσταση διαλογισμού είναι σαν να έχεις φτάσει πλέον στο σπίτι σου δεν έχεις ανάγκη πια από κανέναν και τίποτα, γεύεσαι την πραγματική ελευθερία της ύπαρξης.

Αποτελεί βασική και θεμελιώδη πίστη για μένα η διείσδυση του Λόγου στην εκδήλωση του κόσμου. 
Η εκδήλωση με άλλα λόγια είναι μια συνεχής αντιπαράθεση ζευγών αντιθέτων ιδεών και ιδιοτήτων, όπως για παράδειγμα, θετικό -αρνητικό, ζεστό - κρύο, δύναμη - αντίσταση, αλήθεια -ψέμα, θηλυκό - αρσενικό.

Αυτό το έχω κατ’ αρχήν διατυπώσει σε γραπτό μου, ως πρώτη επέκταση του γεγονότος διείσδυσης του Λόγου στην εκδήλωση του κόσμου όπου διαπιστώνω και επισημαίνω την υφιστάμενη  αναλογία  μεταξύ των Φυσικών νόμων και κοινωνικών φαινομένων.

Σ’ αυτήν εδώ την εργασία προχωράω ένα βήμα παρακάτω και βλέπω την διείσδυση του Λόγου και σε μεθόδους εξέλιξης του ανθρώπου, σε αναλογία με την εξέλιξη σε ολόκληρη κοινωνία.

Αποτέλεσμα είναι ότι:

Εισάγεται μέθοδος εξόδου της  κοινωνίας ολόκληρης από το τέλμα και την πλάνη που βρίσκεται σε μιαν άλλη κατάσταση συνείδησης των ατόμων που την αποτελούν, αλλά και της κοινωνίας  εν τω συνόλω.  
Λίγο θεωρητικό και αρκετά ρομαντικό ίσως σαν σκέψη, αλλά σαν στόχος και επιδίωξη παραμένει άκρως ρεαλιστικό και επιβεβλημένο.   

Ερευνόντας τώρα το κυρίως Θέμα, που είναι η σωτηρία της Ελλάδος, μπορούμε να δούμε καθαρά   με βάση τις ανωτέρω διαπιστώσεις και να καταλήξουμε σε ενδιαφέροντα συμπεράσματα.

Οι αλματώδης βελτίωση των επικοινωνιών σε όλο τον πλανήτη συντελούν ιδιαιτέρως στην σύγχυση της συνείδησης των ανθρώπων και κατά συνέπεια στις πράξεις τους.

Ο άνθρωπος του εικοστού πρώτου αιώνα είναι ένα τελείως αποπροσανατολισμένο και δυστυχισμένο ον.

Επιδίδεται μετά μανίας στο κυνήγι του χρήματος.
Οι μεν πλούσιοι από ΠΛΕΟΝΕΞΙΑ,  οι δε φτωχοί από ανάγκη ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ, με αποτέλεσμα  να  έχουν χάσει και οι δυο  εντελώς το αληθινό  νόημα και την ουσία της ζωής.

Ας ειδικεύσουμε όμως τις σκέψεις μας αυτές στην περίπτωση της χώρας μας.

 Όλα αυτά που αναφέρθηκαν στο εισηγητικό σημείωμα βρίσκουν άμεση εφαρμογή σήμερα και στην χώρα μας και θα προσπαθήσω να βρω αντιστοιχίες και αναλογίες και να εξάγω χρήσιμα συμπεράσματα.

Ας δούμε πρώτα πως οδηγήθηκε η χώρα σ’ αυτόν τον όλεθρο της αυξανόμενης και ασυγκράτητης οικονομικής ύφεσης, που είναι όπως θα δούμε αποτέλεσμα ηθικού ξεπεσμού.

Στην Ελλάδα του σήμερα οι κάτοικοι αυτής της χώρας, όντας ιδιαίτερα ικανοί, αλλά ευρισκόμενοι μέσα στο πεδίο της τρέλας που λέγεται γενικός νους, γεμάτος σκέψεις και παράξενες ιδέες, επηρεάζονται ποικιλοτρόπως.

Πρώτο σφάλμα που κάνει ο Έλληνας  είναι που θεωρεί όλες αυτές τις σκέψεις και ιδέες που περνούν απ’ το μυαλό του, ότι είναι δικές του σκέψεις και ιδέες.

Μόλις πέσει σε αυτήν την παγίδα αρχίζει να σκέπτεται πως θα βάλει σε εφαρμογή τις πρωτότυπες ιδέες που έχει υιοθετήσει σαν δικές του.

Εκεί ο πολυμήχανος Οδυσσέας κάνει το δεύτερο σφάλμα, αναγκάζεται να παρανομήσει προκειμένου να διευκολύνει την εφαρμογή των πολύπλοκων σχεδίων του.

Αλλά ποτέ δεν ολοκληρώνεται ένα έργο με μια μόνο παρανομία, είναι υποχρεωμένος στη συνέχεια να κάνει και άλλη παρανομία  και άλλη και άλλη, μέχρι που ο τρόπος αυτός δράσης περνάει στο πετσί του και τον θεωρεί  φυσιολογικό.

Λέει για παράδειγμα "Μωρέ αν δεν λαδώσεις τον δημόσιο υπάλληλο δεν πρόκειται να γίνει η δουλειά σου"

Αυτός όμως ο τρόπος σκέψης έχει συνέπειες γιατί παρακινεί  στην παρανομία και  αδύναμους να αντισταθούν,  δημόσιους υπαλλήλους. 

Οι πολιτικοί μας απ' την άλλη μεριά, προκειμένου να εξασφαλίσουν τους πολυπόθητους ψήφους, αγνοούν, παρακάμπτουν την αξιοκρατία και διορίζουν πολίτες σε θέσεις δημοσίου, απ’ το παράθυρο.

Εδώ έχουμε διπλή παρανομία, τους μεν πολιτικούς παρανομούντες προς άγραν ψηφοφόρων, τους δε πολίτες να γίνονται άθελά τους, αποδέκτες αυτής της τακτικής με την  υποχρέωση  στην συνέχεια, να είναι εξαρτημένοι από τους πολιτικούς, να τους επιλέγουν έστω και αν δεν τους θεωρούν τους πλέον κατάλληλους και ικανούς.

Χάνουν με άλλα λόγια την ελευθερία της κρίσης κατά την μοναδική ευκαιρία που τους δίνει το δημοκρατικό πολίτευμα, να επιλέγουν ελεύθερα τους κυβερνήτες των, στις βουλευτικές εκλογές της χώρας, κάθε τέσσαρα χρόνια.

Ε! Αυτό είναι αρκετό για να εκτραπεί η νομιμότητα  της χώρας και να θεωρείται φυσιολογική κάθε είδους παρανομία.
Οι άλλες  Ευρωπαϊκές χώρες τώρα και κυρίως το κεφάλαιο, όντας  απρόσωπο και χωρίς πατρίδα, για δικούς τους λόγους συμφέροντος πάντα, βλέποντας έναν εξασθενημένο και πεινασμένο λαό, τον Ελληνικό εν προκειμένω, αρχίζουν τις δικές τους πιέσεις, που αποθρασύνονται μέχρι την επέμβαση στα καθαρά εσωτερικά ζητήματα της χώρας όπως ήταν οι τελευταίες ΕΚΛΟΓΕΣ.   
Η πείνα, ο φόβος και η ελπίδα πάνε χέρι -χέρι, αυτό συνετέλεσε ώστε  να  πετύχει  το σχέδιο των εξωτερικών επεμβάσεων και να προκύψει κυβέρνησητης αρεσκείας τους.
Αποτέλεσμα πιο βαθιά ΚΡΙΣΗ.  

Στο καθεστώς αυτό χάνεται και η αγάπη προς την πατρίδα.

Ουδείς ενδιαφέρεται πλέον  για την ταλαίπωρη την Ελλάδα. Συνέπεια της φτώχειας και εξαθλίωσης των ανθρώπων και κυρίως νέων είναι να εκπατρίζονται σε άλλες χώρες για να βρουν μια αξιοπρεπή εργασία για να εξοικονομούν τα προς το ζην.

Αδυνατίζει έτσι με τον χρόνο ο ανθρώπινος ιστός της χώρας.

Αξιοσημείωτο είναι ότι Έλληνες του εξωτερικού σκέπτονται σοβαρά την Ελλάδα περισσότερο από τους αυτόχθονες.

Αυτό εξηγείται με το γεγονός της νοσταλγίας της επιστροφής στην χώρα   που τους γέννησε. 
Τίθεται όμως επιτακτικό το ερώτημα!

Υπάρχει σωτηρία για αυτή την χώρα που λέγεται Ελλάς?

Η απάντηση είναι θετική πάντα υπάρχει σωτηρία για τους ανθρώπους και για τις χώρες.  

  

Η φόρμουλα δύνεται παραπάνω στην σχετική εισήγηση.

ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ

Αυτή είναι σωτηρία.

Στην πράξη τι σημαίνει αυτό, θα το δούμε κατ’ αντιστοιχία. Ισχύοντος πάντα του Λόγου στην εκδήλωση του κόσμου.

Πρώτον Διαλογισμός δεν γίνεται χωρίς προηγούμενη κάθαρση, επομένως και εδώ χρειάζεται κάθαρση, απ’ όλα τα παράνομα και παράσιτα στοιχεία, γιατί αυτά εμποδίζουν την ανάπτυξη των υγιών, καθ’ όμοιο τρόπο που τα ζιζάνια εμποδίζουν την ανάπτυξη των ωφέλιμων λαχανικών στο περιβόλι του γεωργού.

 Στην περίπτωση της πολιτείας είναι γνωστοί οι παρανομούντες και παρανομίσαντες στο παρελθόν πολιτικοί.

Αυτοί πρέπει να απομονωθούν να διωχθούν δικαστικά  και να τιμωρηθούν παραδειγματικά, κάτι που θα δικαιώσει και το δημόσιο αίσθημα των πολιτών.

Δεύτερον Πρέπει όλοι οι πολίτες να αλλάξουν εσωτερική δομή  και όραση, να εγκαταλείψουν τις πολλές επιδιώξεις που αποβλέπουν στο κέρδος και να γίνουν πιο καθαροί  πιο απλοί  και με έναν και μόνο στόχο στη ζωή τους, που να έχει άμεση σχέση με τα πραγματικά τους προσόντα και ταλέντα.
Η πολιτεία εδώ χρειάζεται να επέμβει με ριζικές  μεταρρυθμίσεις στην παιδεία, ώστε να αλλάξει τελείως προσανατολισμό και από τεχνολογική και απρόσωπη που είναι σήμερα, να αποκτήσει εθνικό - ανθρωπιστικό χαρακτήρα και δομή, για να συνδεθούν οι νέοι μας ξανά με την Ελληνική γλώσσα,  να γνωρίσουν την την ιστορία και να αγαπήσουν την πατρίδα Ελλάδα. Όσον αφορά δε στους ενήλικες, η πολιτεία θα οργανώνει συχνά σεμινάρια, στα οποία θα διδάσκουν αναγνωρισμένοι Έλληνες φιλόσοφοι και άλλοι λόγιοι, έτσι ώστε να αναπροσανατολιστούν στον ηθικό και εθνικό σκοπό και δρόμο.    
Μια εργασία χρειάζεται που να ταιριάζει  καλύτερα στην ιδιοσυγκρασία του, γεωργός σωστός, μηχανικός σωστός, δικηγόρος σωστός, υπάλληλος δημόσιος σωστός και τίποτα άλλο, χωρίς άλλες βλέψεις και επιδιώξεις.

Αυτές όμως οι δραστηριότητες – επαγγέλματα θα πρέπει να ικανοποιούν τρέχουσες ανάγκες οι δε λειτουργοί των επαγγελμάτων να τα εκτελούν με συνέπεια και ενδιαφέρον σαν να είναι το χόμπι τους.

Δεν αρκεί όμως μόνο αυτό δηλαδή η κάθαρση και συνειδητοποίηση των μελών της Ελληνικής κοινωνίας απαιτείται  και  ΕΝΌΤΗΤΑ της κοινωνίας ώστε να αντιμετωπίζει ενωμένη τις δύσκολες ώρες που αναπόφευκτα θα έλθουν είτε σαν απειλή εξωτερική είτε επίσης σαν τάση διάσπασης της ενότητας από  εσωτερικές δυνάμεις.

Έτσι προκύπτει η ανάγκη ενός αληθινού ΗΓΕΤΗ

Τα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει αυτός  ο ηγέτης επιβάλλονται από την φύση των καθηκόντων του.    

Δικαιοσύνη-σύνεση-ευαισθησία-ήθος-ευθήτητα και τέλος -έμπνευση και σταθερότητα στις αποφάσεις του.

Πρέπει να δίνει αυτός πρώτος το παράδειγμα, όπως ο καλός αξιωματικός μπαίνει μπροστά στη μάχη.
Ο Γκάντι ήταν ένας τέτοιος ηγέτης που με το ήθος του και το παράδειγμά του κατάφερε να ενώσει όλη την Ινδία σε ενιαίο έθνος,  τις δε αρχές του να μιμηθούν ηγέτες και άλλων χωρών, Ο Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ απεκάλεσε τον Γκάντι, Μαχάτμα που σημαίνει μεγάλη ψυχή.

Το φωτεινό του παράδειγμα θα ακολουθήσουν και οι πολίτες γοητευμένοι από το ήθος του και θα αποτελέσουν έτσι μια συμπαγή ενότητα που δεν θα μπορέσει καμία εξωτερική δύναμη να διασπάσει.

 Όταν ικανοποιηθούν οι παραπάνω προϋποθέσεις δεν αμφιβάλλω καθόλου ότι η Ελλάδα θα ξεπεράσει την κρίση και όχι μόνο θα αναπτυχθεί όπως της αξίζει να είναι.

Ηγέτιδα δύναμη ανεξάρτητη ελεύθερη αυτοδύναμη παρέχουσα το πνευματικό φως για μια φορά ακόμα όπως το έχει πράξει ήδη στο παρελθόν.

Φαίνεται καθαρά εδώ η αναλογία μεταξύ του ενός δια λογιζομένου ατόμου και μιας ολάκερης κοινωνίας τηρουμένων πάντοτε των αναλογιών.

Θα μπορούσε να σωθεί όχι μόνον η ίδια αλλά να συντελέσει στο να βγουν και άλλες κοινωνίες του πλανήτη από το τέλμα της ανηθικότητας και της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.

Το πρόβλημα της Ελλάδας εν τέλει δεν είναι οικονομικό, είναι αμιγώς συνειδησιακό  και δευτερευόντως πολιτικό.

Απόλλων:  servis7@otenet.gr  & ; nirav37.blogspot.com