Αναγνώστες

Τρίτη 2 Ιανουαρίου 2018

Το σύμπαν ολόκληρο είναι υποκειμενικό. Η παρουσία του ανθρώπου διαμορφώνει την εικόνα του σύμπαντος. Ο κάθε άνθρωπος δημιουργεί τον δικό του κόσμο, μέσα στον οποίο και ο ίδιος ζει.



Άνθρωπος απέναντι στην ατόφια  Φύση. 


Ο (“κόσμος”) δεν είναι τίποτα άλλο από μια αντανάκλαση της εσωτερικής μας ύπαρξης, των σκέψεων, συναισθημάτων, πεποιθήσεων και  των επιθυμιών μας.
Η εικόνα αυτή του κόσμου είναι επίσης συνάρτηση και της ορθής λειτουργίας των αισθητηρίων οργάνων μας.

Φανταζόμαστε,  ότι οι άνθρωποι εκεί έξω  

βλέπουν έναν κόσμο ίδιο με τον δικό μας, σύμφωνα με το δικό μας μοντέλο.
Ζούμε δηλαδή όλοι σε έναν κόσμο, όμοιο με τον δικό μας κόσμο.
Μια τέτοια θέση είναι τελείως λάθος και άκρως εγωιστική.

Η αλήθεια είναι ότι, ο κάθε άνθρωπος δημιουργεί μέσω των αισθήσεών του έναν "δικό του κόσμο".
Ο οποίος διαμορφώνεται  ανάλογα και με την ψυχολογία της στιγμής.
Μέσα σ' αυτόν τον κόσμο είναι υποχρεωμένος  να κατοικεί.  

Εν γένει καθώς μεγαλώνουμε,  συνειδητοποιούμε μόνο τότε τις αναλογίες των μεγεθών γύρω μας. Οπότε αλλάζει η σχέση και η δυναμική των αντικειμένων του κόσμου, ως προς τον εαυτό μας.  

Αυτό  λέει και όχι μόνον, σε γενικές γραμμές ο Τζων Γουίλερ (John Wheeler), καθηγητής Φυσικής στο πανεπιστήμιο του Πρίνστον (Princeton), υποδεικνύει αυτήν ακριβώς την αλήθεια.
Δηλαδή ότι δεν είμαστε απλά παρατηρητές του σύμπαντος, αλλά μετέχουμε στην δομή και εμφάνισή του.
Διότι το σύμπαν δεν είναι ανεξάρτητο από την παρουσία του ανθρώπου, αλλά η όλη του δομή εξαρτάται και από τον άνθρωπο. 
Εισάγεται έτσι μια μορφή σύμπαντος το λεγόμενο "συμμετοχικό σύμπαν". 

Από μικρός είχα πιστέψει σε ένα όραμα:
Ότι όλοι οι άνθρωποι και γενικότερα όλα τα έμβια όντα, κολυμπάμε σε ένα απέραντο ρευστό, που το αποκαλούσα τότε Αγάπη

Πολύ αργότερα συνειδητοποίησα ότι αυτό ήταν μια αλήθεια δεδομένου ότι:
Ο πρώτος νόμος της εκδήλωσης είναι: 
Η Ενότητα τω πάντων μέσα στην Δημιουργία. 
Όπως την αντιλαμβάνεται ο κάθε άνθρωπος, ανάλογα με την εσωτερική εργασία, που έχει κάνει στην ζωή του, για να φτάσει στο γνώθι σ' αυτόν.

Αλλά αυτή η περίφημη Ενότητα έχει κάποιο υπόβαθρο, κάπου στηρίζεται, από κάπου πηγάζει.
Αυτό το υπόβαθρο της Ενότητας δεν μπορεί να είναι άλλο από την Αγάπη.
Η Αγάπη δρα σαν συγκολλητική ουσία των μερών της δημιουργίας και προκαλεί την Ενότητα των πάντων.
Η Ενότητα είναι η βαθύτερη ουσία ολοκλήου της Δημιουργίας.

Κατά τον Αριστοτέλη το ΕΊΝΑΙ όταν εκδηλώθηκε σε κόσμο, αναγκάστηκε, να διασπασθεί σε αντίθετα κομμάτια.
Με μια προϋπόθεση όμως,  ότι θα διατηρούσε κατ'  ουσίαν την αρχική του Ενότητα
Έτσι και έγινε.
Αυτό αποτέλεσε την βαθύτερη αιτία, ώστε

όλη η εκδήλωση να διέπεται από τον νόμο της 

Ενότητας των πάντων. 

Η ιδέα ότι εμείς οι άνθρωποι είμαστε όντα, που υπακούμε ολοκληρωτικά στους νόμους της Φύσης είναι καταληκτική εμπειρία και βίωμα για μένα.
Ότι αυτοί οι νόμοι εξασφαλίζουν την υγεία σε όλα τα έμβια όντα, η δε παράβαση της Φυσικής νομοτέλειας ανατρέπει τις ισορροπίες της ζωής.
Επί πλέον δε, ο σεβασμός στους Φυσικούς  νόμους, είναι η βαθύτερη αιτία μιας αρμονικής και δημιουργικής ζωής. 
Αυτές είναι αλήθειες, που ο καθένας μας οφείλει βιωματικά να νοιώσει  μέσα του.

Η ιδέα ότι η (νομοτέλεια) της Φύσης διέπει όχι μόνο την ίδια μας την βιολογία στην Ζωή, αλλά ρυθμίζει και την κοινωνική συμπεριφορά μας μέσα στον κόσμο.
Προκύπτει από τον κοσμικό νόμο, που επιβάλλει αυτήν την λειτουργία.
Αυτός είναι ο νόμος της (αναλογίας) των δομών στην εκδήλωση. 

Η εικόνα του σύμπαντος για τον κάθε άνθρωπο όπως αποδεικνύει η (κβαντομηχανική) είναι ένα ολόγραμμα.  

Παραπέμπω στην σχετική ανάλυση περί την ολογραφία, στην οποία περιγράφεται όλος ο μηχανισμός παραγωγής και η φιλοσοφική σημασία της ολογραφίας.  
Συστήνεται στο αναγνώστη να διαβάσει με προσοχή την σχετική με την ολογραφία ανωτέρω παραπομπή.
Διότι το κέντρο βάρους στις ιδέες που ακολουθούν είναι η ολογραφία.
Εδώ μόνο θα αναφέρω μια πρακτική εφαρμογή αυτής της καταπληκτικής εφεύρεσης.

Προβολή στον χώρο 3D  εικόνας αντικειμένου.
Η εικόνα προβάλλεται 
στον χώρο, με την βοήθεια φωτεινής πηγής Laser με κάθε λεπτομέρεια. Το είδωλο του αμφορέα ομοιάζει τελείως με το αντικείμενο.

Δεν είναι όμως το ίδιο το αντικείμενο παρά μόνο το είδωλό του. 

Η Σκέψη δρα σαν ένας φακός, για το δυναμικό πεδίο του αισθήματος, συγκεντρώνει τις δυναμικές γραμμές, δηλαδή την δύναμη του αισθήματος.  
Εστιάζει έτσι το αίσθημα σε ορισμένη άποψη και αντικείμενο.
Έτσι δημιουργούνται τα λεγόμενα συναισθήματα, για πρόσωπα ή καταστάσεις.

Η σκέψη είναι, που κατευθύνει και εστιάζει το αίσθημα.
Με άλλα λόγια,παρατηρούμε κάτι, π.χ. μια συννεφιασμένη μέρα και μέσω αυτής της σκέψης αντλούμε, νοιώθουμε τη δύναμη του αισθήματος που συνεπάγεται αυτή η σκέψη.
Είτε είναι η αγάπη για τη συννεφιά, είτε ο φόβος για το τι μπορεί να μας φέρει αυτή η συννεφιά.

Η δύναμη του ανθρώπινου συναισθήματος είναι η γλώσσα, που ανοίγει το δρόμο στις πιθανότητες αυτών, που δημιουργούμε στον κόσμο μας μέσω των αισθήσεων. 
Οι επιστήμονες σήμερα, καθώς συλλογίζονται αυτό το πεδίο, (που είναι τόσο νέο σαν ιδέα ώστε δεν έχει ακόμα ονομαστεί ), μερικοί το ονομάζουν “κβαντικό ολόγραμμα”, κάποιοι “ο Νους της Φύσης”, όπως ο Δρ. Εντ. Μίτσελ (Dr. Ed. Mitchell). Ο Στηβ Χώκιν (Steve Hawking) το λέει ” ο Νους του Θεού”.

Ανεξάρτητα από την ονομασία  αυτό το πεδίο υπάρχει.
Άλλοι το περιγράφουν σαν ένα δίχτυ ή σαν έναν ιστό, που λειτουργεί σαν υπόστρωμα, για τη δομή που συνδέει τα πάντα.
Και σε αυτό το δίχτυ, σε αυτόν τον ιστό, απευθυνόμαστε με τα συναισθήματα στο σώμα μας, με τα συναισθήματα της καρδιάς μας.

Στο Θιβέτ υπάρχουν πολλά μοναστήρια εκεί οι μοναχοί  προσεύχονται με τις ώρες υπό τους ήχους των μάντρας, των γκονγκ, τα καμπανάκια και οι ψαλμωδίες ακούγονται για ώρες κατά την διάρκεια της προσευχής.
Όταν ρωτήθηκε ο ηγούμενος ενός μοναστηριού τι σημαίνουν όλα αυτά, σύμφωνα με τα γραφόμενα του Gregg Braden.
Η απάντηση ήταν:
"Αυτό που είδες είναι τα πράγματα, που κάνουμε για να δημιουργήσουμε συναίσθημα στο σώμα μας.
Το συναίσθημα είναι η προσευχή !"

Το ερώτημα είναι, πώς τις εφαρμόζουμε στη ζωή μας αυτές τις αρχές, πώς χρησιμοποιούμε αυτή τη σχέση μεταξύ σκέψεων, αισθημάτων και συναισθημάτων μέσα στο σώμα μας, με ό,τι συμβαίνει στον (κόσμο) γύρω μας.
Πρέπει να νοιώσουμε όπως θα νοιώθαμε αν η προσευχή έχει ήδη εισακουσθεί!
Και μέσα σ’ αυτή την συναισθηματική 
ατμόσφαιρα να συνομιλούμε με τις δυνάμεις της 
Δημιουργίας.
Επιτρέποντας σ’ αυτές τις δυνάμεις να 
ανταποκριθούν, να ενεργοποιηθεί αυτό το πεδίο, -
το κβαντικό ολόγραμμα, τον Θεϊκό  νου-, να δράσει θετικά σ’ αυτό που νοιώθουμε μέσα στην καρδιά. 

Τι θα σήμαινε, αν ανακαλύπταμε ότι, κάθε στιγμή 
της ζωής μας είναι μέρος μιας “συζήτησης”, ενός 
εκτυλισσόμενου διαλόγου με το σύμπαν γύρω 
μας; 

Έτσι λοιπόν, τώρα που η Επιστήμη αρχίζει να μας λέει στη γλώσσα της αυτό που, οι πνευματικές παραδόσεις  μας το δείχνουν με το δικό τους τρόπο. 

Τόσο στα κείμενα όσο και στα ντοκουμέντα τους, βλέπουμε αναφορές για το πώς ακριβώς λειτουργούν αυτές οι αρχές

Η παραπάνω παραπομπή ανοίγει ένα καινούργιο παράθυρο στην συνείδηση του κόσμου γύρω μας. 
Επιστρατεύει τρία πειράματα γι αυτόν τον λόγο.
Με σκοπό να εδραιώσει την νέα αντίληψη περί την ουσία του κόσμου.
Τα πειράματα αυτά διεξήχθησαν μεταξύ των ετών 1993 και 2000 και εδώ θα τα καταγράψω μόνο σε τίτλους.
Αξίζει όμως τον κόπο για αυτούς που φλέγονται από ενδιαφέρον για την εξέλιξη των ιδεών στην Φυσική.
Να ενημερωθούν με λεπτομέρειες στο σχετικό άρθρο του Gregg Braden που αναφέρεται στην παραπομπή με την λέξη (κόσμο) .

Το πρώτο πείραμα έγινε από έναν Ρώσο Φυσικό ονόματι Βλαντιμίρ (Vladimir) στις αρχές του 1980. Ήρθε στις Η.Π.Α. για να τελειώσει αυτή τη σειρά πειραμάτων.
Ήθελε να διερευνήσει τη σχέση μεταξύ του ανθρώπινου DNA και του “υλικού” από το οποίο είναι φτιαγμένος ο κόσμος μας -σωματίδια ενέργειας.
Μέσα σε ένα σωλήνα κενό αέρος, τοποθέτησε ανθρώπινο DNA. Τα φωτόνια που υπήρχαν μέσα στον κενό αέρος σωλήνα ενώ πριν είχαν τυχαία κίνηση, με την παρουσία του DNA σχημάτισαν το καλούπι του DNA.
Όταν δε αφαιρέθηκε από τον σωλήνα το δείγμα DNA, τα φωτόνια παρέμειναν στην θέση τους, σαν να υπήρχε ακόμη εκεί το DNA.    
Το δεύτερο πείραμα Αφορούσε την έρευνα επικοινωνίας μεταξύ δότου DNA και του DNA του, σε διάφορες αποστάσεις μεταξύ τους.
Αποτέλεσμα των πειραμάτων ήταν ότι 
ανεξάρτητα αν η απόσταση ήταν στο διπλανό 
δωμάτιο ή μερικές εκατοντάδες χιλιόμετρα μακρυά, η επικοινωνία ήταν άμεση και ακαριαία σε χρόνο μηδέν.
Το τρίτο πείραμα πραγματοποιήθηκε επίσης στις αρχές του ’90 από το Ινστιτούτο των «Καρδιομαθηματικών», μια πρωτοπόρο ερευνητική οργάνωση με έδρα τη Βόρεια Καλιφόρνια.
Αυτό το Ινστιτούτο είχε ανακαλύψει, πως γύρω από την ανθρώπινη καρδιά υπάρχει ένα πεδίο ενέργειας που έχει το σχήμα ενός σωλήνα. 
Το ονόμασαν «the Tube Taurus», ο «Σωλήνας Ταύρος» και εκτείνεται 1,5-2,5 μέτρα μακριά από την καρδιά.
Το πείραμα διεξήχθη πάλι με την βοήθεια ιστού DNA και αφορούσε στην μελέτη της επίδρασης των ανθρώπινων συναισθημάτων στην εν γένει υγεία του ατόμου.

Το αποτέλεσμα ήταν εξ ίσου εντυπωσιακό.
Διαπιστώθηκε, ότι τα αρνητικά συναισθήματα, μίσος, απέχθεια, κακία, ζήλια κ.α επηρεάζουν δυσμενώς την υγεία.
Ενώ αντίθετα τα θετικά συναισθήματα όπως είναι η Αγάπη, η Χαρά, η Ευγνωμοσύνη κ.α, διορθώνουν προβλήματα υγείας στον άνθρωπο.     

Θεωρώ ότι είναι μια επανάσταση του ανθρώπινου στοχασμού, σε συνδυασμό με την πειραματική Φυσική.
Που εγγίζει για πρώτη φορά την πραγματικότητα και συμπίπτει με την σκέψη-πρόταση ότι:
Το σύμπαν ολόκληρο είναι υποκειμενικό και δεν υπάρχει αντικειμενικώς αντικειμενική πραγματικότητα.
Το σύμπαν που παρατηρεί ο άνθρωπος είναι μια (ολογραφία), ένα είδωλο δηλαδή που κατασκευάζει ο ίδιος άνθρωπος και όχι η πραγματικότητα.
Οι αρχαίοι ανατολικοί λαοί ονόμαζαν την εικόνα του κόσμου Μάγια, δηλαδή Ψευδαίσθηση.

Η συνειδητοποίηση αυτής της νέας πραγματικότητας δίνει το έναυσμα και την αρχή μιας νέας αναζήτησης για τον άνθρωπο.
Διεγείρει δηλαδή το απλό ερώτημα:
Εγώ ποιος είμαι? Που δημιουργώ τον δικό μου κόσμο.
Επειδή αυτός ο προβληματισμός πηγάζει εσωτερικά από τον ίδιο τον άνθρωπο, δημιουργεί την ανάγκη απαντήσεως ζωτικής σημασίας.
Δηλαδή χωρίς απάντηση στο πρόβλημα ο άνθρωπος δεν μπορεί να επιβιώσει.

Αυτό ακριβώς περιμένει  και η Φύση από τον άνθρωπο.
Η ειλικρινής αναζήτηση για την αλήθεια περί την  ουσία του ανθρώπου, καταλήγει σίγουρα στο ζητούμενο. 
Που δεν είναι τίποτα άλλο από Αυτογνωσία.  






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου