Αναγνώστες

Τετάρτη 18 Ιουλίου 2018

Η υλική υπόσταση του ανθρώπου υπακούει απόλυτα στους νόμους της εκδήλωσης του ΕΊΝΑΙ σε κόσμο.. Η κοινωνική συμπεριφορά του ανθρώπου βασίζεται στις ιδιότητες, που προσδίδει στην ύλη η Πνευματική του υπόσταση..


                                                  Προβληματισμός του Αριστοτέλη.

Ο άνθρωπος αποτελείται από ένα υλικό σώμα και από την πνευματική του υπόσταση.
Επισημαίνεται, ότι η (αληθινή) υπόσταση του ανθρώπου δεν περατούται εκεί, που τελειώνει το υλικό του σώμα.

Ολόκληρο το σώμα του ανθρώπου είναι αποθέωση της σοφίας της Φύσης.
Ξεχωρίζουν παρ' όλα αυτά η πολύπλοκη δομή του (χεριού) και ο (εγκέφαλος) του  ανθρώπου. 

Η δομή του σώματός του έχει τέτοια μορφή, ώστε να εξυπηρετεί τις ανάγκες του ανθρώπου
Οι ανάγκες του είναι τριών ειδών.
1)Ανάγκες υλικές, διατροφή-ενδυμασία- κατοικία -ανάπαυση. 
2) Ανάγκες συναισθηματικές, Έρωτας-αναπαραγωγή  -συντροφικότητα- κοινωνικότητα. 
3) Ανάγκες πνευματικές, ποίος είμαι - γιατί υπάρχω - τι είναι η Αγάπη.

Ως προς την υλική του δομή ο άνθρωπος είναι υποχρεωμένος, να υπακούει ανυπερθέτως στους νόμους της υλικής δημιουργίας. 
Οι νόμοι αυτοί κατά σύμπτωση είναι και νόμοι της Φυσικής Εκδήλωσης.
Η Φυσική Εκδήλωση πραγματοποιήθηκε αυτόματα, γιατί έτσι ήταν η Φύση του ΕΊΝΑΙ και δεν μπορούσε να γίνει τίποτε διαφορετικό.

Ένα ζήτημα που προκύπτει από την σύνθετη δομή Υλική και Πνευματική του ανθρώπου είναι:
Ποια είναι η αλληλεπίδραση μεταξύ των δυο  διαφορετικών φύσεων αυτού.
Η πνευματική του Φύση είναι η αληθινή ουσία του Ανθρώπου και έρχεται πρώτη.

Η Πνευματική του Φύση θα αποτελέσει την βάση, επάνω στην οποία θα αναπτυχθεί και θα διαμορφωθεί η υλική του υπόσταση. 

Εδώ εγείρεται ένα ζήτημα, που απαιτεί απάντηση προκειμένου να προχωρήσει η έρευνα.
Το ζήτημα που τίθεται είναι απλό:
Υπάρχει αλληλεπίδραση μεταξύ Ύλης και Πνεύματος και μέχρι ποίου σημείου εκτείνεται αυτή? 

Η απάντηση σε ένα τέτοιο ερώτημα εξαρτάται από τον βαθμό σύζευξης των δυο καταστάσεων Πνευματικής και Υλικής.
Με την προϋπόθεση όμως, ότι η Πνευματική Φύση του ανθρώπου είναι Πηγή  των πάντων.
Έπεται ότι, οι βασικές ιδιότητες της Υλικής Φύσης αποτελούν αντανάκλαση της Πνευματικής  του Φύσης.

Στην εκδηλωμένη Φύση βεβαίως η Πνευματική Φύση γίνεται αποδέκτης πληροφοριών, από την εφαρμογή αμιγώς πνευματικών ιδιοτήτων στην υλική πραγματικότητα.
Πως γίνονται δηλαδή  αποδεκτές, οι πνευματικές ιδιότητες από την δυσκίνητη υλική υποδομή της εκδήλωσης.
Σημειωτέον ότι στην υλική Εκδήλωση τίθενται σε ισχύ όλοι οι Φυσικοί νόμοι της υλικής πραγματικότητας.   
Η υλική υποδομή του ανθρώπου είναι υποχρεωμένη  να υπακούσει σ' αυτούς τους Φυσικούς νόμους.
Διαμορφώνεται επομένως ανάλογα και η κοινωνική συμπεριφορά των ανθρώπων στο κοινωνικό σύνολο.

Φαίνεται και είναι δύσκολο να ισχύσουν ταυτόχρονα Φυσικοί νόμοι και Πνευματικές αρχές.
Όμως η σοφία της Φύσης καταφέρνει να συμβιβάσει με επιτυχία τις δυο καταστάσεις.
Αποτέλεσμα φωτεινό είναι οι αρμονική επιβίωση ορισμένων κοινωνιών με ταυτόχρονη εκδήλωση δημιουργικότητας προς βελτίωση των συνθηκών αρμονικής συμβίωσης των ατόμων της κοινωνίας. 
Παράδειγμα  ο Χρυσός Αιώνας του Περικλέους στην Ελλάδα.
Η διαρκής βελτίωση επιτυγχάνεται με ανάδραση από την υλική φάση της αντίστοιχης πληροφορίας, για την αποδοχή ή μη ορισμένης πνευματικής ιδιότητας. 
Η απάντηση στην ανάδραση της οποιασδήποτε αποδοχής ή μη ιδιότητας εκ μέρους της ύλης, είναι σταθερά η εξής:
(Προσαρμογή)

Η προτεινόμενη Προσαρμογή εκ μέρους της πνευματικής υπόστασης της ύλης, προϋποθέτει μια και μόνη δράση εκ μέρους της ύλης:
Γνώση των Φυσικών νόμων με την χρήση του εγκεφάλου.
Ο εγκέφαλος είναι το πλέον αρμόδιο όργανο για την υλοποίηση της Προσαρμογής.
Με την βοήθεια του νου με τον οποίο έχει προικίσει η Φύση την ζώσα ύλη, μπορεί να ευρεθεί η κατάλληλη Προσαρμογή στην αντιμετώπιση της οποιασδήποτε δυσκολίας  στην αποδοχή των Φυσικών νόμων.


Είναι γεγονός, ότι οι Φυσικοί νόμοι αποτελούν το πνευματικό (περιεχόμενο) της πνευματικής Φύσης του ΕΊΝΑΙ, προ της Εκδήλωσης. 
Στην προηγούμενη ακριβώς ανάρτηση στην οποία παραπέμπει και η σχετική λέξη (περιεχόμενο), υπάρχουν παραδείγματα, που επιβεβαιώνουν την σχέση των δυο φύσεων της Εκδήλωσης.
Ήτοι της Πνευματικής και Υλικής φύσης αυτής. 

Εν κατακλείδι:
Οι νόμοι της Εκδήλωσης είναι οι Φυσικοί νόμοι στους οποίους είναι υποχρεωμένη να υπακούει η υλική πραγματικότητα.
Η κοινωνική συμπεριφορά της Ζώσας ύλης, εν προκειμένω του ανθρώπου, διαμορφώνεται από την ικανότητα προσαρμογής του ανθρώπου στην κατανόηση και εφαρμογή των Φυσικών νόμων.
Δεδομένου ότι οι Φυσικοί νόμοι αποτελούν την αλήθεια και ουσία του Πνευματικού περιεχομένου της Εκδήλωσης.
Οι Φυσικοί νόμοι αποτελούν το πνευματικό περιεχόμενο της πνευματικής υπόστασης του ανθρώπου.
Οι Φυσικοί νόμοι είναι απαράβατοι.
Εδώ παρεμβαίνει ο μηχανισμός της προσαρμογής  ο οποίος με την βοήθεια του νου συμβιβάζει τις δυο καταστάσεις. 
Ήτοι η υλική φάση της ανθρώπινης ύπαρξης ευθυγραμμίζεται με την ισχύ των Φυσικών νόμων της Εκδήλωσης. 

Για παράδειγμα δεν θα αποπειραθεί κάποιος να πηδήξει ένα τεράστιο χάσμα, διότι ο Φυσικός νόμος νόμος της βαρύτητας, θα ενεργοποιηθεί και θα του προκαλέσει σοβαρό τραυματισμό. 
Ούτε θα επιχειρήσει να κολυμπήσει στην θάλασσα, αν δεν γνωρίζει κολύμπι. 
Η γνώση των Φυσικών νόμων είναι το παν στην Ζωή.

Σημείωση: Υπενθυμίζεται ότι οι έντονα φωτισμένες λέξεις μέσα στο κείμενο, παραπέμπουν σε ανάλογα κείμενα για περισσότερη ενημέρωση.