Αναγνώστες

Σάββατο 2 Δεκεμβρίου 2017

Καταναλωτισμός ενάντια στις αξίες Ζωής.


Διαστρέβλωση της ιδέας ύπαρξη
Πλήρη συσκότιση στο νου επιφέρει η παράλογη (πίστη) στην κατανάλωση.
Ενός κακού όμως  μύρια έπονται.
Η μανία του καταναλωτισμού εξωθεί την αύξηση παραγωγής καταναλωτικών αγαθών.
Η έντονη παραγωγή καταναλωτικών αγαθών, απαιτεί κατανάλωση μεγαλυτέρων ποσών ενέργειας.

Η πιο ανέξοδη παραγωγή ενέργειας είναι η λεγόμενη οικολογική ή οι εναλλακτικές πηγές ενέργειας.
Δηλαδή εκμετάλλευση των φυσικών πόρων της Γης.
Όπως είναι η ηλιακή ενέργεια, η αιολική, η ενέργεια του θαλασσίου κύματος και η γαιοθερμική ενέργεια.
Οι υδατοπτώσεις βρίσκονται ακόμη στο πειραματικό (στάδιο) με πολλές ελπίδες για επιτυχία στο μέλλον.
Ως προς την ηλιακή ενέργεια η Ελλάδα θεωρείται ευνοημένη από την Φύση χώρα. (300 ημέρες τον χρόνο ηλιοφάνεια, ποσοστό 83,5%)

Ως καύσιμο η (ΔΕΗ) χρησιμοποιεί κατά κύριο λόγο τον λιγνίτη από τα ανθρακορυχεία Πτολεμαΐδας και Μεγαλουπόλεως.   
Η πηγή Πρίνος Θάσου σταμάτησε να είναι ενεργή λόγω μεγάλου κόστους εκμετάλλευσης.
Η έρευνα για υδρογονάνθρακες καρκινοβατεί. Περισσότερα (εδώ)
Παράλληλα οι ανάγκες για (καύσιμα) αυξάνονται συνεχώς.  

Η πλέον πρόσφορη παραγωγή ενέργειας στην χώρα μας, γίνεται με την καύση υδρογονανθράκων και λιγνίτη. 
Η χρήση φυσικού αερίου για οικιακή ως και βιομηχανική εφαρμογή θεωρείται η πλέον καθαρή, σε σχέση με τους λοιπούς υδρογονάνθρακες, ως προς τα παραγόμενα προϊόντα καύσεως. 
Ελάχιστα συμβάλλουν όμως οι εναλλακτικές πηγές ενέργειας προς το παρόν κατ'ανάγκη, λόγω έλλειψης προγραμματισμού. 

Η καύση  των υδρογονανθράκων όμως προκαλεί ρύπανση στην ατμόσφαιρα και κατανάλωση του υπάρχοντος οξυγόνου (Ο2).
Τα δε προϊόντα της καύσης, που είναι το διοξείδιο (CO2)  και μονοξείδιο (CO) του άνθρακα,  είναι κύρια αιτία της ατμοσφαιρικής ρύπανσης.

Η μητέρα Φύση επειδή έχει μέσα της ενσωματωμένη την εντολή προστασίας της ζωής, διότι Αυτή την δημιούργησε.
Έχει προνοήσει αρχικά να δημιουργήσει το φαινόμενο του (θερμοκηπίου).
Ο άνθρωπος όμως με την καύση υδρογονανθράκων για να καλύψει αυξημένες ενεργειακές ανάγκες, εξ αιτίας αύξησης της κατανάλωσης αγαθών. 
Ανατρέπει την αρχική  ισορροπία αερίων μαζών της ατμόσφαιρας.    
Η ισορροπημένη σύνθεσης των αερίων οξυγόνου (21% Ο2) και αζώτου (78,1 Ν2 ) συντελεί στην ύπαρξη και διατήρηση της ζωής στην Γη.

Η ισορροπία αυτή ανατρέπεται,λόγω της συσσώρευσης διοξειδίου του άνθρακα (CO2) στην ατμόσφαιρα από την καύση του πετρελαίου, αλλά και ελάττωση του οξυγόνου, που απαιτεί αυτή η καύση.  


Από την άλλη ο ίδιος ο άνθρωπος καταστρέφει την μόνη πηγή ανανέωσης του οξυγόνου, που είναι το πράσινο των δασών με στόχο.
-Την παραγωγή ξυλείας, για εμπορικούς σκοπούς. 
-Την αποψίλωση των δασών προς δημιουργία  ελεύθερης γης, για οικόπεδα και βιομηχανικές εφαρμογές 
Η αποψίλωση γίνεται με κοπή των δέντρων ή με σχεδιασμένους εμπρησμούς.

Με αποτέλεσμα να  επιτείνεται εισέτι, το υπάρχον φαινόμενο του θερμοκηπίου.
Το οποίο δημιούργησε η Φύση για διατήρηση της θερμοκρασίας επιβίωσης της ζωής στους 15 βαθμούς Κελσίου.
Θερμοκρασία ιδανική για ανάπτυξη και διατήρηση της Ζωής.
Αν δεν υπήρχε το φαινόμενο του θερμοκηπίου η θερμοκρασία της Γης θα ήταν -20 βαθμούς Κελσίου.

Απόδειξη ότι η Φύση προστατεύει την ζωή είναι και ένα άλλο  χαρακτηριστικό γεγονός.
Το οποίο μάλιστα φέρει την ατυχή ονομασία,  ανωμαλία του ύδατος.
Ίσως επειδή είναι το μόνο υλικό που παρουσιάζει αυτή την ιδιομορφία, σε ολόκληρη την εκδήλωση.  
Επειδή κατά την ψύξη μετά του 4 βαθμούς Κελσίου και μέχρι τους 0 βαθμούς, η συστολή του ύδατος αντιστρέφεται και γίνεται διαστολή. 
Αυτή η ιδιομορφία, αποτελεί θεία επέμβαση προς σωτηρία της Ζωής κάτω από την επιφάνεια λιμνών και θαλασσών.
Αυτό φαίνεται σαφώς στην παρακάτω φωτογραφία-σχέδιο, βάσει της νομοτέλειας της Φύσης. 
Σαφές δείγμα της πρόνοιας της Φύσης για την ύπαρξη και προστασία της υποθαλάσσιας Ζωής. 


                                     

Αποτέλεσμα αυτής της ιδιομορφίας είναι το νερό των λιμνών και θαλασσών, να παγώνει μόνο στην επιφάνεια, στην οποία επικρατεί η θερμοκρασία (0) βαθμοί Κελσίου.
Αφήνοντας τον βυθό ανέπαφο για ανάπτυξη της θαλάσσιας Ζωής, φυτικής και ζωικής προέλευσης.   

Τι άλλο να κάνει επιτέλους η Φύση για να μας δείξει την βαθιά ηθική της υπόσταση απέναντι στην (Ζωή).

Ο άνθρωπος όμως αντίθετα κάνει, ότι είναι δυνατόν για να ανατρέψει τις υπάρχουσες φυσιολογικές συνθήκες διατήρησης της Ζωής επί της Γης.



Μοιάζει δηλαδή σαν τον γεωργό, που έκοβε το κλαδί του δέντρου επάνω στο οποίο καθόταν και ο ίδιος . 



Ο σύγχρονος άνθρωπος έχει απολέσει τελείως τις πανανθρώπινες αξίες και προσκυνάει την μόνη αξία που απόμεινε. 
Το Χρήμα.

Αν αναζητήσουμε την αιτία του ξεπεσμού, η απάντηση είναι μία και μονολεκτική.
Καπιταλισμός ή κεφαλαιοκρατία.
Το αδίστακτο κεφάλαιο, που δεν έχει πατρίδα, ούτε θρησκεία, είναι υπεύθυνο για τον ξεπεσμό του ανθρώπου στην υπάρχουσα κατάσταση ανηθικότητας.
Η μόνη του θρησκεία που πιστεύουν οι κατέχοντες το κεφάλαιο, είναι η διατήρηση και αύξηση  του κεφαλαίου με κάθε μέσον.
Πρόκειται δηλαδή για απόλυτη κυριαρχία της ύλης επί του πνεύματος  

Έτσι έχουν δημιουργηθεί δυο κυρίως τάξεις.
Οι φτωχοί και οι κατέχοντες το κεφάλαιο.
Ανάμεσά τους υπάρχει και μια άλλη τάξη, η τάξη των επιστημόνων.
Αυτήν την τάξη φοβούνται οι πλούσιοι, γιατί είναι οι μόνοι που καταφέρνουν να διατηρήσουν λίγη ανθρωπιά, ως σκεπτόμενα όντα

Παρά ταύτα  η τάξη των πλουσίων θεωρείται η περισσότερο  αδικημένη πνευματικά τάξη μέσα στην ζωή.
Αφού σ' αυτούς δεν διασώζεται καμία απολύτως αξία.
Που να βρει χώρο να υπεισέλθει στην συνείδηση τους, η όποια δήποτε  αξία.
Αφού τον χώρο ολόκληρο τον έχουν καταλάβει οι "αρετές" της πλεονεξίας, της καλοπέρασης, της προσπάθειας αύξησης του κατεχόμενου κεφαλαίου, μαζί με έναν απέραντο εγωισμό. 

Υπάρχουν ασφαλώς και οι φωτεινές εξαιρέσεις φιλάνθρωπων πλουσίων.
Οπότε επιβεβαιώνεται έτσι και  ο κανόνας.

Στην τάξη των επιστημόνων η τάση για παρανομία είναι πιο σπάνια.
Όσο πιο κοντά στους νόμους της Φύσης βρίσκεται το αντικείμενο της επιστήμης.
Τόσο πιο λίγο επιρρεπείς για εκτροπή από τον νόμο είναι κι αυτοί, που υπηρετούν τις συγκεκριμένες επιστήμες. 

Ένα άλλο σύγχρονο πρόβλημα σε απόλυτη σχέση με το κεφάλαιο, είναι το μεταναστευτικό.  
Το φαινόμενο, που προβληματίζει πολύ τις κοινωνίες της Ευρώπης και του κόσμου άμεσα ή έμμεσα εξ επαγωγής. 
Αιτία πίσω απ' αυτό το φαινόμενο είναι ξανά η μάχη για το κεφάλαιο. 
Το κεφάλαιο επικαλούνται ακόμη και ολόκληρα κράτη για να εμφανίσουν  δύναμη.

Τρεις είναι οι κυριότερες αιτίες διχασμού μέσα στην ανθρωπότητα.
-Το κεφάλαιο. 
- Η διεκδίκηση εδαφών 
-Οι θρησκευτικές διαφορές των λαών. 

Στο κράτος της Συρίας για παράδειγμα έχει αρχίσει από το 2011 ένας (εμφύλιος) πόλεμος.
Ο πόλεμος εκεί έχει μετατρέψει ολόκληρες πόλεις σε σωρούς ερειπίων.
Οι δε άνθρωποι συγκροτούν ατέλειωτες ορδές μεταναστών, που αναζητούν απεγνωσμένα ειρηνική Γη στην Ευρώπη και αλλού, για να ακουμπήσουν και να σωθούν. 
       
Εάν ξανακοιτάξουμε το ζήτημα των δυο τάξεων, ως προς ιδιότητες που απέκτησαν οι άνθρωποι, που ανήκουν στην τάξη των φτωχών, θα δούμε ότι: 
Η τάξη των φτωχών είναι σχετικά  ευνοημένη τάξη μέσα στον υπάρχοντα κόσμο, από ηθική άποψη.
Γιατί μόνο εκεί μπορεί να συναντήσει κανείς πράξεις αληθινής ανθρωπιάς και θυσίας.
Ας έχουμε όμως εμπιστοσύνη στο ανθρώπινο είδος.
Δεν μπορεί να μείνει για πολύ βουτηγμένος στην αδράνεια ένας Θεός.
Θα έρθη και η στιγμή  της Ανάστασης.  

Την Άνοιξη αν δεν την βρεις

την φτιάχνεις

(Οδ. Ελύτης)