Αναγνώστες

Κυριακή 7 Σεπτεμβρίου 2014

ΒΙΓΛΆΤΟΡΑΣ "Ος τα πανθ' ορά"

(Βίγλα), είναι ένα υψηλό παρατηρητήριο.
(Βιγλάτορας) λέγεται εκείνος που από μια βίγλα (υψηλό παρατηρητήριο).
 Ορά βλέπει τα πάντα, όσα υπάρχουν στο επιστητό γύρω του.

Στην φυσική πραγματικότητα αληθινός βιγλάτορας είναι ο (αετός).
Πολλές φορές βλέπουμε στα όνειρα μας να πετάμε, εκείνες οι στιγμές είναι μαγικές.
Αίσθηση απόλυτης ελευθερίας κινήσεων, όρασης, ηδονικό τραγούδι βγαίνει πηγαία από τα βάθη της καρδιάς μας, δεν υπάρχουν φυσικά εμπόδια και περιορισμοί, ικανοποιείς απόλυτα την θέλησή σου.

  
(Άγαλμα Ελευθερίας) μπρος το λιμάνι της Νέας Υόρκης, σύμβολο αιώνιο του μεγαλύτερου αγαθού του ανθρώπου που είναι η Ελευθερία.
 Φέρει στο δεξί  υψωμένο χέρι της, πυρσό που φωτίζει το περιβάλλον, ώστε να αποκαλύπτεται η παραμικρή λεπτομέρεια στην υπάρχουσα  πραγματικότητα. 
Ένα άλλο σύμβολο βιγλάτορα που βλέπει τα πάντα με την ιδιότητα της Ελευθερίας.
Η Ελευθερία στοιχείο σύμφυτο με την (Δημοκρατία), παρέχει την δυνατότητα της σφαιρικής όρασης των πραγμάτων και  καταστάσεων.


Στην διεθνή έκθεση το έτος 1889, ο αυστριακός μηχανικός Γκούσταβ Άιφελ μελέτησε και κατασκεύασε τον πύργο σύμβολο του Παρισιού, που έκτοτε πήρε το όνομά του (Πύργος του Άιφελ.)
Στην εποχή του επικρίθηκε αυστηρά από μερικούς λόγιους της γαλλικής ελίτ, σήμερα όμως δεν νοείται Παρίσι χωρίς τον πύργο του.  
Έχει την μορφή τετραγωνικής πυραμίδας,  στηρίζεται πάνω σε τέσσερα υδραυλικά βάθρα, που ισορροπούν την τεράστια κατασκευή τόσο αποτελεσματικά, ώστε σε πολύ δυνατό άνεμο, να αποκλίνει μόνο 7 εκατοστά του μέτρου.
Εντυπωσιακό είναι και το εστιατόριο που υπάρχει στον 1ο όροφο του πύργου.
Ο πύργος έχει συνολικό ύψος 300,51 μέτρα, στον δε εξώστη σε ύψος 274 μέτρα η θέα της πόλης του Παρισιού είναι εκθαμβωτική. Κάθε γνήσιος τουρίστας που θα βρεθεί στο Παρίσι θεωρεί χρέος του, να επισκεφθεί το σύμβολο αυτό, τον πύργο το Άιφελ.
Από το ύψος του παρατηρητήριου του πύργου αισθάνεσαι επίσης ένας αληθινός  βιγλάτορας.
Όταν βρέθηκα εκεί το μάτι μου έπεσε στο τηλεσκόπιο που έχουν τοποθετήσει οι υπεύθυνοι, οπότε δεν απέφυγα τον πειρασμό να κάνω ένα  πείραμα . Σκόπευσα ένα κτίριο στο βάθος και περίμενα να εκτιμήσω την ταλάντωση που κάνει αυτή η τεράστια κατασκευή.
Πράγματι το κτίριο εξαφανίστηκε από το οπτικό πεδίο του τηλεσκοπίου και ξαναεμφανίστηκε μετά από λίγο. 

  
Μια άλλη εντυπωσιακή κατασκευή είναι το άγαλμα του (Χρηστού Λυτρωτή) στον λόφο Kορκοβάντο ( Corcovado) στο Ρίο ντε Τζανέιρο.

Εδώ ο άνθρωπος δείχνει την ιδιότητα του θεού «όστις τα πανθ’ ορά» .
Είναι βιγλάτορας των πάντων.
Όπως σε κάθε παρόμοια κατασκευή, που ο άνθρωπος θέλει να συμβολίσει την ανάταση του πνεύματος, το άγαλμα βρίσκεται ψηλά στον λόφο Κορκοβάντο. 



Στην αρχαιότητα παρατηρούμε ότι οι άνθρωποι παρακινούμενοι από την ίδια ανάγκη κατασκεύαζαν παρόμοια σύμβολα.
(Ο Κολοσσός της Ρόδου) θεωρείται ένα από τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου, τεράστιο στο ύψος άγαλμα, όσο και του άγαλμα της ελευθερίας, συμβόλιζε τον θεό ήλιο. Ανεγέρθηκε από τον Χάρη τον Λίνδιο  μαθητή του Λύσιππου τον 3ο αιώνα.
Πάνω από το κεφάλι του κρατάει επίσης πυρσό όπως το άγαλμα της ελευθερίας, για τον ίδιο σκοπό υποθέτω.


Στην πράξη την ιδιότητα του (βιγλάτορα) εφάρμοσαν οι πειρατές με το να τοποθετούν στο ψηλότερο κατάρτι του πειρατικού πλοίου ένα καλάθι, στο οποίο έμπαινε ένας πειρατής βιγλάτορας με την ουσιαστική  έννοια του φρουρού εδώ, για να παρατηρεί τα πλοία, εχθρικά  ή τα προς πειρατεία πλοία και να ειδοποιεί το υπόλοιπο πλήρωμα και τον καπετάνιο.


Σε όλα τα ανωτέρω και σε πληθώρα άλλων ενεργειών του ανθρώπου διακρίνεται η έμφυτη τάση  αύξησης του οπτικού του πεδίου, για καλύτερη και ευκρινέστερη αντίληψη του χώρου που τον περιβάλει.
Για αυτόν τον λόγο και προκειμένου να αυξήσει το πεδίο όρασης του ανέρχεται όλο και σε ψηλότερα σημεία, επίσης στις κτιριακές κατασκευές όταν έχουν θρησκευτικό ή συμβολικό χαρακτήρα, διακρίνεται η ίδια τάση. 
Ο Νίτσε στο σύγγραμμα  του « Η γέννηση της Φιλοσοφίας στα χρόνια της Ελληνικής τραγωδίας» γράφει κάπου χαρακτηριστικά: 
Σκαρφαλώνω πάντοτε όλο και σε ψηλότερα βουνά, αναζητώντας όλο και μεγαλύτερη αγιοσύνη,  (Immer aufsteigen in den Bergen immer höher, wollen immer mehr und mehr geheiligt Berge)
Δείχνοντας έτσι την έμφυτη τάση της ανθρώπινης ύπαρξης για εσωτερική ζωή και πνευματική ανέλιξη με ταυτόχρονη ανάπτυξη περισσότερης συνειδητότητας.

Καθήκον  του βιγλάτορα είναι η φρούρηση ενός χώρου, από την εισβολή ξένων παράνομων στοιχείων.
Η φρούρηση της εσωτερικής άγραφης θεσπισμένης έννομης τάξης.  
Σε προσωπική κλίμακα αυτό συνεπάγεται ενδοσκόπηση και αυτογνωσία.

Η πείρα μου επικυρώνει την ύπαρξη ενός εσωτερικού βιγλάτορα.
 Όταν ήθελα να συγκεντρωθώ στην έμφυτη εσωτερική επιθυμία για συνείδηση της ύπαρξης, ανέβαινα βράδια στο Λυκαβηττό με το αυτοκίνητο, στάθμευα σε ένα σημείο, πάντοτε το ίδιο, από το οποίο είχα θέα της φωτισμένης πόλης.
Καθόμουν εκεί  και παρατηρούσα την πόλη των Αθηνών να εκτείνεται μπροστά μου, ένοιωθα τις χιλιάδες των ανθρώπων να πασχίζουν για επιβίωση και μόνο, παραβλέποντας όμως οι περισσότεροι  την εσωτερική μας ανάγκη για περισσότερη συνείδηση, μη κατανοώντας τις παρατηρήσεις του εσωτερικού βιγλάτορα, που κραυγάζει μέσα μας:  
(Για να γίνουμε περισσότερο άνθρωποι).

Υπάρχει πάντοτε κίνδυνος όταν γίνεται μια κίνηση προς κάποιο σκοπό να ολισθήσει προς το αντίθετο αποτέλεσμα.
Εξηγούμαι, η εσωτερική παρόρμηση του ανθρώπου είναι να επιτύχει σφαιρική αντίληψη του κόσμου.
Όταν όμως καταφέρει να έχει αυτή την αίσθηση, προβάλει το ΕΓΩ και διεκδικεί για λογαριασμό του αυτό το επίτευγμα και επιβάλει έτσι το δικό του συμπέρασμα για αυτή την επιτυχία. 
Ο βιγλάτορας που όλοι έχουμε μέσα μας, προσφέρει  μια σφαιρική αντίληψη του κόσμου, ενίοτε όμως αντί  να οδηγήσει τον άνθρωπο στην αίσθηση της ενότητας των πάντων, στην οποία και ο ίδιος μετέχει σαν άτομο, είναι δυνατόν να καταλήξει στην αντίθετη άποψη, που ενισχύει το ΕΓΩ, την υπερηφάνεια και την ασημαντότητα.





            


Αυτό συμβαίνει μεταξύ άλλων,  αρκετά συχνά στον χώρο των πολιτικών, όταν ξεχνούν τον πραγματικό τους ρόλο, για τον οποίο ο λαός τους επέλεξε.
Ο  λαός τους ψήφισε για έναν συγκεκριμένο λόγο, να μετέχουν στο κοινοβούλιο για να υποστηρίζουν το δίκαιο και την Δημοκρατία.
Παρ’ όλα αυτά κάποια στιγμή, τους κυριεύει το πάθος της εξουσίας, η γνωστή (εξουσιομανία).




Καβαλάνε το καλάμι, αγνοούν τον απλό πολίτη,  που τους ψήφισε για να υποστηρίζουν στην βουλή την δικαιοσύνη και την Δημοκρατία.
 Όλες τους οι ενέργειες προσβλέπουν παράνομα στο προσωπικό τους συμφέρον.

Ένα στοιχείο που σχετίζεται άμεσα με την ιδιότητα του βιγλάτορα είναι η ορθή κρίση.
Όλοι οι άνθρωποι έχουμε μέσα μας έναν βιγλάτορα, που μας ωθεί πάντα να βλέπουμε με δικαιοσύνη, να βλέπουμε  καλύτερα, να βλέπουμε σφαιρικά όλες τις όψεις της πραγματικότητας.
Αποτέλεσμα μιας τέτοιας θεώρησης των πραγμάτων και καταστάσεων είναι η  να εγκατάσταση μέσα μας  της τέλειας κρίσης.
 Η ιδιότητα αυτή αποκαλείται  (Μπούντχι) ή τέλεια κρίση σε κάποια ανατολική διδασκαλία.
Η ορθή η τέλεια κρίση είναι στοιχείο θεϊκό και κατατάσσει των άνθρωπο στο πάνθεο του Ολύμπου.
Ο έχων ορθή κρίση δρα θεϊκά χωρίς δεύτερη σκέψη.